درام یا تئاتر درمانی یک رهیافت درمانی است که یک پلت فرم و محیط تئاتری را برای افراد درمانجو ایجاد می کند تا احساسات خود را بیان کنند، مشکلات خود را حل کنند و به اهداف درمانی دست یابند.

انجمن درام درمانی آمریکای شمالی، این رهیافت درمانی را به صورت زیر بیان کرده است: ” یک رهیافت فعال و تجربی که هدف آن تسهیل و سرعت بخشیدن به تغییرات می باشد.

از مشارکت کنندگان درخواست می شود تا با استفاده از از طریق داستان گویی، نمایش تصویری، بدیهه گویی هدفمند و عملکرد، رفتار های مورد نظر را تکرار کنند، نقش داشتن در یک رابطه را تمرین کنند، انعطاف پذیری مابین نقش های زندگی را پیدا کنند و گسترش دهند، و تغییراتی را که دوست دارد در جهان پیرامون خود بببند را تکرار و بیان کند.”

• درام درمانی چه تفاوتی با ایفای نقش دارد

• ریشه ها و نظریه درام درمانی

• اهداف درام درمانی

• درام درمانی به چه نحوی تاثیر گذار می باشد؟

• آموزش برای درام درمانی

• نگرانی ها و محدودیت های مربوط به درام درمانی

درام درمانی چه تفاوتی با ایفای نقش دارد

به دلیل ماهیت روان پاک سازی اظهارات هنرمندانه دراماتیک، هدف خود درام درمانی عبارت از ترفیع و بهبود سلامت ذهنی و روانی خوب و مناسب می باشد.

با این وجود، درام درمانی شامل موارد فراتر از ایفای نقش و بازیگری می باشد.

همانند هنر، موسیقی و رقص درمانی، درام درمانی هم از فرم های هنری به عنوان مبنای شناخت عمیق تر استفاده می کند و بر روی شرکت کنندگان کارهای معنی داری را انجام می دهد.

درمانگران درام، با استفاده از یک سری فعالیت های هدف مند، افراد را راهنمایی می کنند و به آنها اجازه می دهد تا صحنه ای را نمایش دهند که بیانگر روش هایی می باشد که آنها تمایل دارند بر اساس آن زندگی کنند.

ممکن است که افراد شرکت کننده در درام درمانی، تغییرات در رفتار، وضعیت عاطفی، رشد شخصیتی و سازگاری مهارتی را تجربه کنند.

اغلب شرکت کنندگانی که از درام درمانی استفاده می کنند، قادرند تا مهارت های میان فردی خود را از طریق فعالیت های زیر انجام دهند:

• داستان گویی

• بازی کردن نقش

• عروسک بازی

• تشریفات مذهبی

• بازی ها

• بدیهه گویی

• نمایشنامه نویسی

ریشه ها و نظریه درام درمانی

درام درمانی در نتیجه شناخت این موضوع ایجاد شد که برخی از تجارب و آسیب های زندگی، بیش از حد درناک می باشندو نمی توانند تنها با استفاده از مکالمه زبانی مورد شناسایی واقع شوند.

به دلیل اینکه در درام برای بیان کردن احساسات از استعاره ها و کنایه های استفاه می شود، به طور طبیعی با چارچوب درمانی خاص تطابق دارد.

موسس درام درمانی، از سلامت روان شناختی و فاصله ای که درام می تواند ایجاد کنند، در ایجاد رهیافت خود استفاده کرده است.

در زمینه این رابطه درمانی امن، درام درمانی به فرد اجازه می دهد تا از هر دو اظهار و بیان زبانی و فیزیکی استفاده کند تا بر روی مشکلات عاطفی کار کنند و آنها را مرتفع سازند.

درام درمانی که در نتیجه توسعه رهیافت درمانی جاکوب ال. مورنو ایجاد شده است، نقش گذاری روانی نیز نامیده می شود، که برای شناسایی مشکلات و نگرانی ها، از اقدامات نمایشی و دراماتیک راهنمایی شده استفاده می شود.

پیشروان اولیه درام درمانی افرادی از قبیل نیکولای اورنوو، ولادیمیر ایجن، برتولت برشت، سندور فرنزی، نوا بوید و کوننستانتین استانیسلوسکی می باشند.

پیشروان دیگر این رهیافت درمانی، تاثیرات مربوط به نظریه نقش، روان شناسی تحلیلی و هنر درمانی های خلاقانه را با یکدیگر به اشتراک گذاشتند و منجر به پیشرفت زمینه و رشته “تئاتر به عنوان یک درمان” شدند که در زمان حاضر به اسم درام درمانی معروف است.

این افراد شامل نظریه پردزان و متخصصانی از قبیل پیتر اسلید، کارل جانگ، تی . دی نوبل، وینفرد وارد، ماکسول جونز، گرترود شاتنر و سو جنینگز می باشند.

در سال 1979، انجمن درام درمانی آمریکای شمالی (NADTA) که بعدا به انجمن ملی درام درمانی تغییر یافت، تاسیس شد.

امروه، NADTA ارائه دهنده آموزش، و گواهی نامه هایی در زمینه درام درمانی می باشد و از آن حمایت می کند.

مشاوره تحصیلی کسی که از درس خوندن پیشمون شده و می خواهد درست انتخاب رشته کنه

اهداف درام درمانی

هدف اولیه درام درمانی فراهم کردن یک تجربه امن و ایمن برای افراد است تا آنها را تشویق کنند که احساسات خود را از طریق بازی و فعالیت نمایشی، به طور کامل بیان کنند.

پیامدهای مطلوب درام درمانی برای هر شرکت کننده ای متفاوت می باشد، ولی یک مدل مبنایی طراحی شده است تا درمان و رشد را از طریق بکارگیری بازی، نقش و روابط نمایشی، بهبود دهد.

درام درمانی، به عنوان یک روش تاثیر گذار اهداف زیر را دنبال می کند:

• پیشرفت تغییرات رفتاری مثبت

• ترفیع مهارت های رفتاری بین فردی

• ترکیب و ادغام بهزیستی های عاطفی و فیزیکی

• دستیابی به رشد شخص و خود آگاهی

• بهبود کیفیت کلی زندگی

درام درمانی تا جایی ادامه می یابد تا زمینه ایجاد یک بعد و شرط درمانی را تامین کند.

این روش در مجموعه های مختلف، همانند مدارس، کلینیک ها سلامت روانی، زندان ها، بیمارستان ها و مراکز عمومی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

درام درمانی، به عنوان یک روش درمانی در موارد زیر کاربرد دارد:

• استرس بعد از آسیب

اضطراب

افسردگی

• مشکلات رابطه ای بین شخصی

• سوء استفاده های مهم

• مشکلات رفتاری مربوط به اوتیسم

• توان بخشی

• اسکیزوفرنی (جنون جوانی)

• دیوانگی

• اختلالات تغذیه ای

مشکلات یادگیری

• ناراحتی و زیان

این موارد بیان شده یک لیست کامل نیست، ولی شامل برخی از مشکلات سلامتی روان مرسومی می باشد که در درمان آنها از درام درمانی استفاده می شود.