نوشته‌ها
بهبودی از تجاوز و آزار جنسی
بهبودی از تجاوز و آزار جنسی
بهبودی پس از تجاوز جنسی زمان بر است و روند آن دردناک است. اما شما می توانید حس کنترل خود را دوباره به دست آورید، ارزش خود را بازیابی کنید، و یاد بگیرید که خود را درمان کنید.
عواقب تجاوز و آزار جنسی
خشونت جنسی به طرز تکان دهنده ای رایج است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریباً از هر ۵ زن در ایالات متحده، ۱ نفر در مقطعی از زندگی خود مورد تجاوز جنسی یا تجاوز جنسی قرار می گیرد و اغلب توسط فردی رخ می دهد که می شناسد و به او اعتماد دارد.
در برخی از کشورهای آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه، این رقم حتی بالاتر است. از طرفی تجاوز جنسی به زنان محدود نمی شود. سالانه بسیاری از مردان و پسران قربانی تجاوز و آسیب های جنسی می‌شوند.
صرف نظر از سن یا جنسیت، تأثیر خشونت جنسی بسیار فراتر از همۀ آسیب های فیزیکی است. آسیب ناشی از تجاوز جنسی شخصیت فرد را خرد می‌کند و باعث می شود احساس ترس، شرم و تنهایی پیدا کند یا در کابوس ها، فلاش بک ها و دیگر خاطرات ناخوشایند غرق شود.
دنیا دیگر برای این افراد جای امنی نیست، دیگر به دیگران اعتماد ندارند، حتی گاهی به خودشان هم اعتماد ندارند، خودشان را قضاوت می‌کنند و ارزش خود و حتی عقلشان را زیر سوال می‌برند.
در این شرایط ممکن است خودتان را به خاطر اتفاقی که افتاده سرزنش کنید یا فکر کنید که دیگر مانند قبل نیستید و اهمیت خود را از دست داده اید و ممکن است به PTSD ، اضطراب و افسردگی مبتلا شوید.
باید به یاد داشته باشید که آنچه تجربه می کنید یک واکنش طبیعی به حادثه ای است که تجربه کرده اید. احساس درماندگی، شرم، نقص و سرزنش علائم شما هستند، نه واقعیت. هر قدر هم که دشوار به نظر برسد،
با برخی از نکات و تکنیک ها، می توانید با اتفاقی که افتاده کنار بیایید، احساس امنیت و اعتماد خود را دوباره به دست آورید و یاد بگیرید که چگونه بهبود یابید و به زندگی خود ادامه دهید.
باورهای غلط و حقایق در مورد تجاوز جنسی
آگاهی به باورهای غلط و مضر دربارۀ قربانیان خشونت جنسی می تواند به شما در شروع روند درمان کمک کند.
باورهای غلط و حقایق در مورد تجاوز جنسی
باور غلط:
شما می توانید یک متجاوز را از روی ظاهر یا رفتار او تشخیص دهید.
واقعیت:
هیچ راه مطمئنی برای شناسایی متجاوز وجود ندارد. بسیاری از آن ها کاملاً عادی، دوستانه، جذاب و غیر تهدید کننده به نظر می رسند.
باور غلط:
شما زیاد هم بدتان نیامده وگرنه مقابله می‌کردید.
واقعیت:
شوکه و منجمد شدن در هنگام تجاوز جنسی، بسیار رایج است. مغز و بدن شما شوکه و خاموش می شود و هر گونه حرکت، صحبت یا حتی فکر کردن را دشوار می کند.
باور غلط:
قربانیانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند با نوع لباس پوشیدن یا رفتارشان به دیگران سیگنال می‌دهند که دنبال رابطه هستند.
واقعیت:
تجاوز جنسی جرم فرصت طلبان است. مطالعات نشان می‌دهد که متجاوزان قربانیان را بر اساس آسیب‌پذیری‌شان انتخاب می‌کنند، نه بر اساس جذابیت ظاهری یا خودنمایی آن ها.
باور غلط:
تجاوز جنسی اغلب یک سوء تفاهم است.
واقعیت:
متجاوزان اغلب با ادعای این که حمله یک اشتباه حاصل از مستی یا سوء ارتباط بوده از خود دفاع می کنند. اما تحقیقات نشان می دهد که اکثر قریب به اتفاق متجاوزان، در این جرم سابقه دارند و بارها آن را تکرار کرده اند. این مردان افراد آسیب پذیر را هدف قرار می دهند و اغلب از الکل استفاده می کنند تا به آن ها تجاوز کنند.
باور غلط:
اگر قبلاً با آن شخص رابطه جنسی داشته اید، تجاوز جنسی نیست.
واقعیت:
فقط به این دلیل که قبلاً به رابطه جنسی با کسی رضایت داده اید، او مالکیت دائمی بر بدن شما ندارد. اگر همسر، دوست پسر یا معشوق، شما را بر خلاف میلتان مجبور به رابطۀ جنسی کند، تجاوز است.
مرحله ۱: بهبودی از تجاوز یا آسیب جنسی
در مورد آنچه برای شما اتفاق افتاده است صحبت کنید
اعتراف به اینکه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اید فوق العاده دشوار است. باعث می‌شود که دیگران به شما انگ بزنند یا احساس کنید ناپاک یا ضعیف هستید، همچنین ممکن است از واکنش دیگران بترسید.
آیا آن ها شما را قضاوت خواهند کرد؟ جور دیگری به شما نگاه می‌کنند؟ از این رو شاید ترجیح دهید که موضوع را کم اهمیت جلوه دهید یا آنچه را اتفاق افتاده مخفی کنید. اما اگر حرف نزنید، از کمک به خود باز می‌مانید و قربانی بودن خود را تقویت می کنید.
با کسی که به او اعتماد دارید ارتباط برقرار کنید.
معمولاً گمان می‌برید که اگر در مورد تجاوز جنسی خود صحبت نکنید، واقعیت آن اتفاق از بین می‌رود. اما وقتی از حقیقت دوری کنید نمی توانید درمان شوید و پنهان کردن فقط به احساس شرم می افزاید. هر چقدر هم که بازگو کردن ترسناک باشد، شما را رها می کند.
با این حال، مهم است که افرادی را که به آن ها می گویید، با دقت انتخاب کنید. بهترین گزینه کسی است که حامی، همدل و صبور باشد. اگر کسی را ندارید که به او اعتماد کنید، با یک درمانگر صحبت کنید یا با شماره‌های مشاوره تلفنی تماس بگیرید و به صورت ناشناس موضوع را عنوان کنید.
احساس درماندگی و انزوای خود را به چالش بکشید.
تجاوز باعث می شود شما احساس ناتوانی و آسیب پذیری کنید. باید به خود یادآوری کنید که نقاط قوت و مهارت های مقابله ای می تواند شما را در زمان های سخت کمک کند.
یکی از بهترین راه‌ها برای بازیابی حس قدرت، کمک به دیگران است: خدمات داوطلبانه انجام دهید، خون اهدا کنید، به دوست نیازمندتان یا خیریه مورد علاقۀ خود کمک کنید.
پیوستن به گروه حمایتی بازماندگان تجاوز یا سوء استفاده جنسی
گروه های حمایتی می توانند به شما کمک کنند که کمتر احساس تنهایی و انزوا کنید. آن ها همچنین اطلاعات ارزشمندی در مورد نحوه مقابله با علائم و تلاش برای بهبودی ارائه می دهند. اگر نمی توانید یک گروه پشتیبانی در منطقه خود پیدا کنید، به دنبال گروه آنلاین باشید.
مرحله ۲:با احساس گناه و شرم کنار بیایید
حتی اگر از نگاه عقلانی مطمئن باشید که مقصر تجاوز یا حملۀ جنسی نیستید، ممکن است همچنان با احساس گناه یا شرم دست و پنجه نرم کنید. این احساسات می توانند بلافاصله پس از حمله یا سال ها بعد ایجاد شوند. اما با اذعان به حقیقت آنچه اتفاق افتاده است، پذیرفتن کامل اینکه مسئولیتی بر عهده شما نیست آسان تر خواهد بود.
بعد اتفاق، خیلی راحت می توان فکر کرد که چه کاری می‌توانستید انجام دهید که نکردید یا چه کارهایی که نباید انجام می‌دادید را انجام دادید، اما وقتی در وسط حمله قرار می گیرید، مغز و بدن شما در شوک قرار می گیرد نمی توانید واضح فکر کنید.
بسیاری از افراد می گویند که در لحظه تجاوز احساس «یخ زدگی» پیدا کرده اند. خودتان را به خاطر این واکنش طبیعی قضاوت نکنید. شما در شرایط سخت بهترین کار را انجام دادید: اگر می توانستی جلوی حمله را بگیری، این کار را می کردی.
به کسی که «نباید» اعتماد کردی
یکی از سخت‌ترین کارها برای تحلیل واقعۀ تجاوز این است که چرا به آن فرد اعتماد کرده بودید. طبیعی است که شروع به زیر سوال بردن خود کنید و به این فکر کنید که چرا متوجه علائم هشدار دهنده نشدید. در این مواقع فقط به یاد داشته باشید که متجاوز تنها مقصرِ اتفاق است.
خودتان را به خاطر این که فکر کردید متهاجم یک انسان شایسته است، سرزنش نکنید. کسی که باید احساس گناه و شرم کند متجاوز است، نه شما.
مست بودی یا به اندازه کافی محتاط نبودی
صرف نظر از شرایط، تنها کسی که مسئولیت حمله را بر عهده دارد، عامل آن است. شما آن را نخواستید و سزاوار اتفاقی که برایت افتاده نبوده اید. مسئولیت را در جای درست آن قرار دهید، یعنی بر دوش متجاوز.
مرحله ۳:برای خاطرات ناراحت کننده آماده شوید
هنگامی که شما از موضوع استرس زا عبور می کنید، بدن شما به طور موقت به حالت «جنگ یا گریز» یا هوشیاری زیاد می رود. وقتی تهدید از بین رفت، بدن شما آرام می شود. اما تجربیات آسیب زا مانند تجاوز جنسی باعث می شود سیستم عصبی شما در حالت هوشیاری بالا «قفل» شود،
در این حالت به کوچکترین محرک ها حساس می شوید. این موضوع برای بسیاری از بازماندگان تجاوز جنسی پیش می آید.
کابوس ها و یادآوری های ناگهانی در چند ماه اول پس از حمله بین قربانیان تجاوز بسیار شایع است، اگر سیستم عصبی شما در درازمدت «قفل» باقی بماند، دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می شوید.
برای کاهش استرس ناشی از خاطرات ناراحت کننده:
سعی کنید محرک ها را پیش بینی کنید و برای آن آماده شوید.
محرک های رایج شامل سالگردهای اتفاق، افراد یا مکان های مرتبط با تجاوز جنسی و برخی از مناظر، صداها یا بوهاست. اگر از محرک هایی که ممکن است باعث واکنش ناراحت کننده شوند آگاه باشید، در موقعیت بهتری برای درک آنچه اتفاق می افتد خواهید بود و اقداماتی برای آرام شدن انجام می دهید.
به سیگنال های خطر بدن خود توجه کنید.
زمانی که احساس استرس و ناامنی می کنید، بدن و احساسات شما سرنخ هایی به شما می دهد. این سرنخ ها شامل احساس تنش، حبس نفس، افکار شتابناک، تنگی نفس، گرگرفتگی، سرگیجه و حالت تهوع می باشد.
برای آرام کردن خود اقدامات فوری انجام دهید.
هنگامی که متوجه هر یک از علائم بالا شدید، مهم است که به سرعت اقدام کنید و تا قبل از اینکه از کنترل خارج شوید، خود را آرام کنید. یکی از سریع‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای فرونشاندن اضطراب و کاهش وحشت، کاهش سرعت تنفس است.
با این تمرین تنفسی ساده وحشت خود را کاهش دهید
با پشت صاف در حالت راحت بنشینید یا بایستید. یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم خود قرار دهید.
آهسته از طریق بینی خود نفس بکشید و تا چهار شماره آن را نگه دارید. دست روی شکم شما باید بالا بیاید. دست روی سینه شما باید حرکت اندکی کند.
با هشت شماره بازدم را از دهان خود خارج کنید. عضلات شکم خود را منقبض کنید و تا جایی که می توانید هوا را خارج کنید.
دست روی شکم شما باید هنگام بازدم به سمت داخل حرکت کند، اما دست دیگر شما باید حرکت اندکی کند.
دوباره نفس بکشید، چرخه را تکرار کنید و این کار را ادامه دهید تا زمانی که احساس آرامش و تمرکز داشته باشید
.
نکاتی برای مقابله با خاطرات
همیشه نمی توان از خاطرات جلوگیری کرد. اما اگر متوجه شدید که ارتباط خود را با زمان حال از دست داده اید و احساس کردید که تجاوز جنسی دوباره تکرار می شود، اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید.
بپذیرید و به خود اطمینان دهید که این یک خاطره است، نه واقعیت.
با خودتان تکرار کنید رویداد آسیب زا تمام شده و تو نجات پیدا کردی. در این لحظات مرور سناریوی سادۀ ماجرا می تواند کمک کند: «من احساس [هراس، ترس، غرق شدن، و غیره] دارم، زیرا دارم آزار /تجاوز جنسی را به یاد می آورم، اما وقتی به اطراف نگاه می کنم می بینم که تجاوز در حال حاضر اتفاق نمی افتد و من واقعاً در خطر نیستم.»
خود را به زمان حال بیاورید
تکنیک های زمینه سازی می تواند به شما کمک کند توجه خود را از خاطرات دور کرده و به محیط فعلی خود برگردید. برای مثال، سعی کنید به بازوهای خود ضربه بزنید،
چیزی را لمس کنید یا محیط واقعی خود و آنچه را که هنگام نگاه کردن به اطراف می بینید توصیف کنید: مکانی را که در آن هستید، تاریخِ روز و سه چیز را که هنگام نگاه کردن به اطراف می بینید نام ببرید.
مرحله ۴: دوباره به بدن و احساسات خود متصل شوید
از آنجایی که سیستم عصبی شما پس از تجاوز در یک حالت حساس قرار می‌گیرد، سعی می‌کنید از هرگونه ارتباط با حادثه اجتناب کنید. اما شما نمی توانید به طور گزینشی احساسات خود را غیرفعال کنید.
وقتی احساسات ناخوشایند را خاموش می کنید، خودآگاهی و ظرفیت شادی خود را نیز خاموش می کنید. در نتیجه شما هم با عواطف و هم جسمتان قطع ارتباط می‌کنید. به عبارت دیگر زنده اید اما زندگی نمی‌کنید.
نشانه هایی که از آن ها دوری می کنید و به روش های غیر ناسالمی بی حس می شوید:
- احساس بی‌حسی فیزیکی کرده و مانند گذشته بدن خود را احساس نمی کنید (حتی در تشخیص بین لذت و درد مشکل دارید).
- احساس جدایی از بدن یا محیط اطراف خود ( احساس می‌کنید به جای بودن در بدن خود یا محیط، فقط مراقب بدن خود یا موقعیتی هستید که در آن قرار دارید).
- مشکل در تمرکز و به خاطر سپردن چیزها
- استفاده از محرک ها، انجام فعالیت های پرخطر یا ایجاد درد فیزیکی برای احساس سرزندگی و مقابله با احساس پوچی درونی.
- مصرف اجباری مواد مخدر یا الکل.
- فرار از طریق خیال پردازی، رویاپردازی یا تماشای بیش از حد تلویزیون، انجام بازی های ویدیویی و غیره.
- احساس جدایی از دنیا، افراد زندگی‌تان و فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید.
برای بهبودی پس از تجاوز جنسی، باید دوباره با بدن و احساسات خود ارتباط برقرار کنید
تجاوز جنسی، از بسیاری جهات، بدن تان را به دشمن شما تبدیل می کند، چیزی که باطل و آلوده شده است؛ از آن متنفرید یا می‌خواهید نادیده اش بگیرید. مواجهه با احساسات شدید مرتبط با حمله نیز ترسناک است.
اما اگرچه فرآیند اتصال مجدد به نظر خطرناک می‌رسد، اما در واقع خطرناک نیست. احساسات اگرچه قدرتمند هستند اما واقعیت ندارند. آن ها به شما صدمه نزده و شما را دیوانه نمی کنند. خطر واقعی برای سلامت جسمی و روانی شما ناشی از دوری از آن هاست.
هنگامی که دوباره با بدن و احساسات خود در تماس باشید، احساس امنیت، اعتماد به نفس و قدرت بیشتری خواهید داشت. از طریق تکنیک های زیر می توانید به این امر دست یابید:
بررسی آزار جنسی در میان دختران نوجوان
آیا دختر شما مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است؟
اتهامات آزارهای جنسی و تجاوز علیه هاروی وینستین کارگردان هالیوودی، صدها تن از زنان سراسر جهان را متحد کرده است. اشتراک گذاری این داستان ها در فیسبوک و توئیتر و اینستاگرام با هشتگ “منم همینطور”، باعث شده است تا بسیاری از مردم سکوت خود را درمورد یکی از آزاردهنده ترین اقدامات زن ستیزانه در فرهنگ های ما بشکنند.
آیا دختر نوجوان شما مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است؟ آیا این‌طور فکر می کنید؟ او باور دارید در برابر متجاوز خود مقاومت می کند؟ چطور او را حمایت می کنید؟ اینها سوالاتی مهلک برای والدین محسوب می شوند.
اگر فکر می کنید تجاوز جنسی زنان فقط در مکان های کاری اتفاق می افتد شما در اشتباه هستید. مطالعه ای اخیر توسط نشان داد که تجاوز جنسی بخشی از زندگی روزمره در مدارس متوسطه و دبیرستان آمریکا تصور می شود.
تقریباً نیمی از دانش آموزان برآورد شده در پایه های 12-7، نوعی از آزار جنسی را در طی سال های تحصیلی جاری تجربه کرده اند و 87 درصد از آنها گزارش دادند که این عمل اثرات بدی بر آنها داشته است. یک سوم دانش آموزان آزار جنسی را از طریق ایمیل، متن و فیسبوک و دیگر انواع رسانه حس کردند. یک سوم دختران و یک چهارم پسران گزارش کردند که آنها مزاحمت جنسی را در دیگران مشاهده کردند.
برخلاف بروز پیامدهای هیجانی برای این افراد، اکثر زنان جوانی که مورد تجاوز جنسی یا سوءاستفاده قرار گرفته اند نسبت به متجاوزان خود حالاتی انفعالی از قبیل دوری از آنها، به حداقل رساندن رفتارهای نامشروع و انکار کردن همه چیز نشان می دهند (بوئز، اسپری و اُ لیری –کلی، 2005) این شکل انفعال به چند دلیل موجه رخ می دهد. در حالی که زنان به قصد قطع ارتباط تمایل به آزار جنسی دارند آنها همچنین خواستار حفظ جایگاه خود در مکان کاری می باشند. این افراد از انتقام گرفتن از متجاوز می ترسند. اخیراً آنها اغلب به دلیل عدم محافظت از خود در برابر افراد هتاک احساس گناه یا مشارکت در جرم می کنند.
بسیاری از افراد نمی توانند اغلب چرایی رفتار منفعلانه زنان در برابر متجاوزان یا فرار نکردن برای جلوگیری از آسیب را، درک کنند. در عوض، زنان گزارش می کنند که به بدن های آنان احساس یخ زدگی و فریز شدن موقتی دست می دهد. تحقیقات نشان می دهند که این واکنش های فریز شدن شایع و نیز همراه اصلی واکنش معروف جنگ – گریز در مواقع وحشتزدگی است (بارلو،2004). این عدم تحرک، نوعی واکنش زیستی طبیعی در برابر استرس زیاد است. این واکنش به طور خودکار هنگامی رخ می دهد که بدن فرصت کمی برای فرار یا برنده شدن در مبارزه احساس می کند (اسکمیدت و همکاران، 2008).
با وجود اینکه عمل قاطعانه جنگ یا فرار یا افشای واقعیت برای زنان در محل کار سخت است، این کار برای دختران مدرسه ای به ویژه، دو برابر مشکل زاست. در عین حال می دانیم زمانی که فرد قربانی یا کسی که شاهد است واکنش نشان دهند، تاثیر ژرفی بر توقف آزار جنسی خواهند گذاشت (مک دونالد و همکاران، 2016).
آلان اسکور از اساتید بالینی مراکزUCLA در تحقیقات فرهنگ، مغز و رشد شواهدی را در نوروساینس تأیید می کند که حاکی از اثرات منفی سوءاستفاده جنسی بر افراد جوان است. چرا؟ زیرا سوءاستفاده، مغز در حال رشد، مخصوصا بخشی که هیجان را تنظیم می کند تغییر می دهد. متعاقباً آزار و سوءاستفاده می تواند منجر به زمینه استفاده از داروها در زندگی آینده و بروز دیگر مشکلات مهم سلامت روان شود.
در حالی که گاهی اوقات مواردی از آزار جنسی توسط معلمان و دیگر بزرگسالان هماهنگ کننده کارهای مدرسه در زمان مدرسه و پس از مدرسه گزارش شده است اما اکثر رفتارهای آزار جنسی در مدرسه ها بین همسن و سالها رخ می دهد (هیل و کارل،2011).
بیشتر در چه جاهایی پسران نوجوان یاد می گیرند با دختران مانند اشیای جنسی برخورد کنند؟
ما نباید خیلی از فرهنگ امروزی انتظار پاسخ داشته باشیم. آنها از پدران، عموها و دیگر الگوهای نقش مردانه یاد می گیرند. از اشاره ترامپ رییس جمهور در قاپیدن زنان مثل گربه به عنوان یک سخن شنیع، تا اظهارات هاروی وینستین که بیان کرد رسیدن به سن60 و 70سالگی دوره متفاوت شدن همه مقررات مربوط به رفتار و مکان های کاری است؛ می توان به سادگی نگرش های خائنانه ای را مشاهده کرد که نسل به نسل در بین جامعه مردان می چرخد.
چند پدر و مادر با فهمیدن شانس 50درصدی مورد تجاوز قرار گرفتن دختران آنها در مدارس متوسطه یا دبیرستان حس خوبی دارند؟ یا اینکه با ورود آنها به عرصه های کاری شانس تجاوز آنها نیز افزایش می یابد؟ مطمئنا، زیاد نیستند.
با توجه به اینکه ما درمورد اثرات بلندمدت آزار جنسی اطلاع داریم چگونه آن از نظر فرهنگی در بین اعضای خانواده و افراد مقتدر ملت ما جا می افتد، ضروری است که ما به دختران خود آموزش و آگاهی دهیم تا بین خود و دیگران تفاوت قائل شوند. زمان آن است که والدین به محض ورود کوکان به دوران نوجوانی خود را به اطلاعات و اندرزهایی درمورد آزار جنسی مجهز کنند.
دختران شما چه چیزهایی باید بدانند؟
دانستن واقعیت های آزار جنسی یک نقطه شروع مناسب برای خانواده ها است. در حالی که آزار جنسی متداول ترین تجربه برای دختران و زنان است و تنها به جنسیت مؤنث محدود نیست.
بررسی آزار جنسی در میان دختران نوجوان
پنج واقعیت زیر را باید هر دختر و نیز پسر نوجوانی درک کنند:
1- آزارجنسی چیست؟
براساس اداره انجمن آموزشی آمریکا در حقوق مدنی، آزار جنسی رفتاری ناخواسته و جنسی است که می تواند شامل پیشنهادهای جنسی ناخوشایند، بیان تمایلات جنسی یا دیگر اقدامات کلامی، غیرکلامی و فیزیکی از نوع جنسی شود. آزار جنسی می تواند اعمالی مانند لمس جنسی، بحث کردن های جنسی، بیان جوک ها یا اشاراتی در این زمینه، حک کردن سخنان یا تصاویر زشت در جاهای مختلف یا نمایش یا انتشار نقاشی ها، تصاویر یا مطالب نوشتاری آشکار جنسی، صدا زدن دانش آموزان با القاب جنسی، شایعه پراکنی های جنسی، درجه بندی سرعت دانش آموزان در فعالیت یا عملکردهای جنسی یا انتشار، نمایش یا ساختن ایمیل ها یا وب سایت هایی با ماهیت جنسی را در برگیرد.
2- آیا آزارجنسی برای مردان رفتاری نرمال است؟
هیچ جنبه نرمال یا پذیرفتنی در آزار یا سوءاستفاده جنسی وجود ندارد. در واقع همه ما با دم نزدن و مقاومت نکردن در برابر آزار جنسی این گونه رفتار را عادی سازی می کنیم.
3- چگونه بدانم که من مورد تجاوز جنسی قرار گرفته ام؟
آزار جنسی عواقب هیجانی و فیزیکی منفی بر جای می گذارد. اگر شما حس ناآرامی، اضطراب و ترس به شخص می کنید که نسبت به شما رفتاری جنسی روا داشته است باید به این وضع ناآرامی خود توجه کنید. گاهی اوقات ممکن است بی خواب شوید، دچار سردرد می شوید، از رفتن به مدرسه منصرف می شوید، احساس وحشتزدگی کنید، فایده ای برای خود و دیگران نداشته باشید یا از افراد خاص دوری کنید. هنگام مردد بودن در مورد ناراحتی و موقعیت خود با مشاوران مدرسه یا یا دوست معتمد، والدین یا معلمان صحبت کنید.
4- چگونه در برابر آزار جنسی مقاومت کنم؟
تجاوز جنسی نه تنها غیرقانونی است بلکه با گزارش دادن به بزرگسالی معتمد از قبیل والدین و کارکنان مدرسه می توان مانع از آن شد. برای گزارش کردن آزارجنسی رهنمون های لازم را در اداره انجمن آموزشی آمریکا در حقوق مدنی ببینید. در همه موارد تجاوز جنسی مدرسه هر دو شخص آزارگر و آزاردیده نیاز به حمایت دارند.
افراد جوان مورد تجاوز قرار گرفته باید از سوی خانواده، و مشاوران تخصصی حمایت و تشویق شوند. متجاوزان باید توسط متخصصانی از رفتار خود آگاه باشند تا بتوانند با انجام مراحلی برای توقف اقدام کنند، قبل از آنکه این چنین رفتاری عواقبی منفی در سراسر زندگی آنها بر جای بگذارد.
ترس از مقاومت در برابر آزار جنسی نرمال است. اما سکوت کردن نیز چرخه خشونت بر علیه افراد آسیب پذیرتر را ابدی می کند. سعی کنید از حمایت و توصیه های خانواده، دوستان و دیگر بزرگسالان بالغ بهره مند شوید. نحوه مقاومت کردن درست، مفید و مناسب حال خود را جویا شوید.
5- اگر من شاهد تجاوز باشم چه کاری باید انجام دهم؟
تحقیقات نشان می دهند که تماشاچی یا شاهد نقش مهمی در متوقف شدن تجاوز دارد. خواه شما در تفرجگاه هستید خواه گردش علمی یا هرجای دیگری که شما شاهد آزار جنسی هستید باید به یک بزرگسال بالغ بگویید.
همچنین ممکن است راه های غیرمستقیمی برای دخالت آنی از جمله وقفه در تجاوز در اتوبوس مدرسه با فراخواندن شخصی که قصد تغییر صندلی یا گفتگو را دارد وجود داشته باشد. اگر می توانید با تلفن خود بسیار محتاطانه از صحنه فیلم بگیرید و آن ویدئو را به یک بالغ بزرگسال نشان دهید.
والدین می توانند کمک کنند
حکایت هاروی وینستین اخبار روز است. اما حکایتش نه داستانی جدیدی است و نه یک ترومای هیجانی و فیزیکی ناشی از آزارجنسی، سوءاستفاده یا تهدید علیه زنان است.
والدین جایگاه منحربه فردی نزد فرزندان دارند که می توانند با آموزش دادن و آگاهی یافتن از نحوه بروز آزار جنسی در کودکان سن مدرسه، به توقف این چرخه خشونت برضد یکدیگر و نیز فرزندپروری با هدف پرورش پسران و دختران سالم از لحاظ هیجانی کمک کنند.
منبع:بررسی آزار جنسی در میان دختران نوجوان– روانشناسی کودک و نوجوان