سنجش نتایج مربوط به آزمون SWM میتوانند به گروههای زیر تقسیم شوند:
• خطاهای مابین، درون ، مضاعف و کلی (Errors (between, within, double, and total))
• استراتژی (Strategy)
• دوره تاخیر (Latency)
• مسائل مرتبط (Problem reached)
گزینههای در دسترس
گزینههای زیر میتوانند بر روی سنجش نتایج SWM اعمال شوند:
• جعبه:
این گزینه به شما اجازه میدهد تا به همراه عنوان جعبهها، تعداد آن¬ها را برای سنجش نتایج (n جعبه) مشخص کنید. مقدار پیش فرض برای این مورد برابر با 4 میباشد.
• جعبهها (محدوده پایین):
این مورد به شما اجازه میدهد تا تعداد پایین n را برای سنجش نتایج، به همراه عناوین آن¬ها (n تا m جعبه) مشخص کنید. مقدار پیش فرض برای این مورد 4 میباشد.
• جعبهها (محدوده بالا):
این مورد به شما اجازه میدهد تا تعداد بالای m را برای سنجش نتایج، به همراه عناوین آن¬ها (n تا m جعبه) مشخص کنید. مقدار پیش فرض برای این مورد 10 میباشد.
• الگوریتم:
این گزینه به شما اجازه میدهد که میانگین (حسابی)، میانه یا انحراف استاندارد (نمونه) را تنظیم کنید.
خطاهای ما بین SWM (Between errors)
تعداد دفعاتی که فرد باکسی را که نشانه قبلا در آن بوده است بازبینی کند. این مورد فقط برای تمامی آزمایشهایی که چهار یا تعداد بیشتری مشخصه و نشانه دارند محاسبه شده است. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
این سنجش نسبت به تغییر دارو، برای مثال تغییر مقدار دیازپام حساسیت دارد (کول و همکاران (1995)، داروشناسی روان شناختی، 120، 321 – 311)، ولی همچنین نسبت به اختلالهایی همانند ADHD هم حساسیت دارد (کمپتون و همکاران (1999)، پزشکی روان شناختی، 29، 538 – 527).
خطاهای ما بین SWM (n جعبه)
مقادیر امکان پذیر برای n در حالت بالینی، عبارت از 4، 6 و 8 میباشند که با استفاده از گزینه جعبه مشخص میشوند. این سنجشها نتایج مربوط به آزمایشهایی را محاسبه میکند که شامل تعداد جعبههایی میباشد که فقط به وسیله n مشخص میشود. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای درونی SWM (within errors)
این شاخص بیانگر تعداد دفعاتی است که آزمودنی جعبه¬ای را که قبلا چک کرده و خالی بوده را دوباره بازبینی کند. این مورد فقط برای تمامی آزمایشهایی که چهار یا تعداد بیشتری مشخصه و نشانه دارند محاسبه شده است. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای درونی SWM (n جعبه)
مقادیر ممکن برای n در حالت بالینی، عبارت از 4، 6 و 8 میباشند. این سنجشها نتایج مربوط به آزمایشهایی را محاسبه میکند که شامل تعداد جعبههایی میباشد که فقط به وسیله n مشخص میشود. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای مضاعف SWM (double errors)
موقعیتهایی را شامل میشود که در آن فرد هم مرتکب خطای مابین شده هم مرتکب خطای درونی شده است. این مورد فقط برای تمامی آزمایشهایی که چهار یا تعداد بیشتری مشخصه و نشانه دارند محاسبه شده است. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای مضاعف SWM (n جعبه)
مقادیر ممکن برای n در حالت بالینی، عبارت از 4، 6 و 8 میباشند. این سنجشها نتایج مربوط به آزمایشهایی را محاسبه میکند که شامل تعداد جعبههایی میباشد که فقط به وسیله n مشخص میشود. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای کلی SWM (total errors)
این مورد عبارت از مواردی میباشد که جعبهای انتخاب شده است که به طور قطع دارای یک نشانه آبی نمیباشد و به همین دلیل نباید توسط فرد مورد بررسی قرار بگیرد، به این معنا که معادل با خطاهای ما بین + خطاهای درونی – خطاهای مضاعف میباشد. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
خطاهای کلی SWM (n جعبه)
مقادیر ممکن برای n در حالت بالینی، عبارت از 4، 6 و 8 میباشند. این سنجشها نتایج مربوط به آزمایشهایی را محاسبه میکند که شامل تعداد جعبههایی میباشد که فقط به وسیله n مشخص میشود. مقادیر پایینتر بهتر هستند.
استراتژی SWM
اون و همکاران (روان¬شناسی عصب¬شناختی 1990؛ 28؛ 1034 – 1021) بیان کردند که یک استراتژی مفید و موثر برای کامل کردن این مأموریت، عبارت از استراتژی میباشد که از یک ترتیب از قبل تعیین شده¬ای که از یک جعبه مشخص شده شروع میشود و ادامه مییابد تبعیت میکند که همچنین یک نشانه آبی در آن پیدا شده است و برای بازگشت به آن جعبه باید یک ترتیب جست و جویی جدید شروع شود.
یک تخمین صورت گرفته در مورد استفاده از این استراتژی با محاسبه کردن تعداد مواردی به دست آمده است که فرد یک جست و جوی جدید را فقط با یک جعبه متفاوتی مسائل 6 جعبهای و 8 جعبهای شروع کرده است. امتیاز بالاتر نشان دهنده استفاده ضعیف از این استراتژی میباشد و امتیاز پایین نشان دهنده استفاده موثر می¬باشد.
بنابراین برای حالت بالینی، حداقل امتیاز استراتژی برای هر مرحله برابر با 1 (در واقع برای حالت کلی 8 امتیاز میشود) و حداکثر امتیاز برای هر جست و جو برابر با 7 میباشد (که برای حالت کلی برابر با 56 میشود).
همچنین نشان داده شده است که این استراتژی نسبت به بد عملکردی¬های شناختی در اختلالهایی همانند خستگی مزمن حساس میباشد (به جویس و همکاران، (1996)، مجله عصب شناسی، عمل جراحی عصبی و روان پزشکی، 60، 503 – 495 مراجعه شود). برای این سنجش هیچ نوع گزینهای در دسترس نمیباشد.
استراتژی SWM (n تا m جعبه)
این سنجش به شما اجازه میدهد تا شما با استفاده از گزینههای جعبهها (حد پایینی) و جعبهها (حد بالایی) تعداد بالا و پایین جعبههایی را به دست بیاورید که شما با استفاده از آن می-خواهید سنجش استراتژی SWM را محاسبه کنید.
تاخیر
تاخیرکل گزینههای الگوریتم (میانگین، میانه، SD) و گزینه جعبه (شماره جعبهها) را اندازهگیری میکند که میتوانند بر روی آن¬ها اعمال شوند. در حالت بالینی، مقادیر ممکن برای n برابر با 4، 6 و 8 میباشد که محاسبه سنجش را به مسائل 4 جعبهای، 6 جعبهای و 8 جعبهای محدود میکند.
در صورتی که این گزینه خالی گذاشته شود، میانگین تاخیر در مورد تمامی مسائل 4 جعبهای، 6 جعبهای و 8 جعبهای (تمامی مسائل ارزیابی شده) گزارش خواهد شد. همچنین گزینههای 10 جعبهای و 12 جعبهای هم در دسترس میباشند. این موارد برای حالت عملکرد بالا اعمال میشوند.