سندرم روده تحریک پذیر چیست؟ مشکلات گوارشی در جمعیت عمومی بسیار رایج است. همانطور که توسط منابع اپیدمیولوژیک نشان داده شده است، تا 11٪ از مردم یک بیماری مزمن گوارشی دارند، که شیوع آن در جمعیت 65 سال و بالاتر به 35٪ افزایش می یابد. یبوست، سندروم روده تحریک پذیر (IBS)، ورم معده و رفلاکس معده به مری برخی از مشکلات سلامتی هستند که بیشتر با محیط دستگاه گوارش مرتبط هستند.
مطالعه میکروبیوتای روده اطلاعات بیشتر و بیشتری را در مورد وضعیت سلامت عمومی و نه تنها در سطح گوارشی ارائه می دهد. در سال های اخیر، این بیماری با شرایط پیچیده ای مانند بیماری های قلبی عروقی، طیف اوتیسم، سرطان و بسیاری موارد دیگر همراه بوده است. در سطور زیر، رابطه بین میکروبیوتا و سندرم روده تحریک پذیر را نشان می دهیم.
سندرم روده تحریک پذیر چیست؟
میکروبیوتای روده که به عنوان فلور روده نیز شناخته می شود، به مجموعه ای از میکروارگانیسم ها (باکتری ها، قارچ ها، مخمرها، ویروس ها، تک یاخته ها و غیره) اشاره دارد که در دستگاه گوارش زندگی می کنند. این جوامع در یک رابطه همزیستی/همزیستی با انسان ها هستند. ما برای آنها محیطی پایدار برای زندگی و تکثیر فراهم می کنیم و در عوض، میکروبیوتا یک سری عملکردهای اساسی را برای رفاه ما انجام می دهد.
از جمله مهمترین عملکردهای میکروبیوتای روده، موارد زیر برجسته می شود:
- محیط روده را در برابر ورود میکروارگانیسم‌های مضر محافظت می‌کند، علاوه بر آن برخی سموم را تجزیه می‌کند.
- سیستم ایمنی بدن را آموزش دهید.
- غذاهای خاصی مانند فیبر رژیمی را هضم می کند که 10 تا 15 درصد کالری روزانه را تشکیل می دهد.
- جذب برخی از مواد معدنی را تسهیل می کند.
- ویتامین های ضروری و اسیدهای آمینه را برای تندرستی (مانند ویتامین K) سنتز می کند.
فراتر از کار آنها، تاکید بر این نکته ضروری است که دیس بیوز یا تنظیم زدایی میکروبیوتای روده با بسیاری از مشکلات سلامتی همراه است. این حالت تغییر یافته می تواند باعث علائمی مانند خستگی مزمن، اضطراب، میگرن، یبوست، گاز، مشکلات تمرکز و غیره شود. حفظ تعادل میکروبیوتا برای جلوگیری از این علائم بالینی و سایر شرایط بالقوه جدی ناشی از دیس بیوز بسیار مهم است.
میکروبیوتا و سندرم روده تحریک پذیر: چه ارتباطی با هم دارند؟
سندرم روده تحریک پذیر که به اختصار IBS نامیده می شود، به گروهی از علائم همزمان اشاره دارد که شامل درد مکرر در شکم و تغییرات در دفع مدفوع (اسهال، یبوست یا هر دو) می شود. لازم به ذکر است که این وضعیت با بیماری التهابی روده (IBD) بسیار متفاوت است و بدون علائم آشکار آسیب/بیماری در دستگاه گوارش رخ می دهد. گاز معده، پری و نفخ علائمی هستند که اغلب با این وضعیت همراه هستند.
بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک ، سندرم روده تحریک پذیر 10 تا 25 درصد از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد. مکانیسم ظاهری آن کاملاً مشخص نیست، اگرچه با عفونت های باکتریایی قبلی، حالات احساسی تغییر یافته و حتی ترکیب و عدم تعادل میکروبیوتای روده همراه بوده است.
شواهد علمی فزاینده ای وجود دارد که به ارتباط بین جوامع میکروبی و پاتوژنز سندرم روده تحریک پذیر اشاره می کند. در سطور زیر، برخی از جبهه هایی را که در آنها بیشترین پیوند را دارند جمع آوری می کنیم.
سندرم روده تحریک پذیر پس از عفونی
بسیاری از بیماران با علائم منطبق با IBS، یک دوره عفونی با برخی از شایع ترین باکتری های مضر روده مانند سالمونلا، کمپیلوباکتر یا شیگلا را تجربه کرده اند. تا 30 درصد از کولیت عفونی می تواند منجر به علائم روده تحریک پذیر شود. برخی از عوامل خطر مانند جوانی، جنسیت مونث و طول مدت علائم ممکن است شانس ایجاد این بیماری را در طول زمان افزایش دهند.
تغییر در مقدار میکروبیوتای روده
رشد بیش از حد باکتری روده کوچک یا SIBO زمانی اتفاق می‌افتد که افزایش غیرطبیعی در جمعیت باکتریایی روده کوچک، به‌ویژه باکتری‌هایی که به طور معمول در آن محیط یافت نمی‌شوند، رخ می‌دهد. این وضعیت به طور متغیر با سندرم روده تحریک پذیر مرتبط است که در 84 درصد از بیماران IBS رخ می دهد. علاوه بر این، تعدادی از علائم بین هر دو تصویر بالینی مشترک است، مانند تورم شکم، نفخ، و درد شکم.
در بیشتر موارد، SIBO با آنتی بیوتیک های طیف گسترده برای حدود 2 هفته درمان می شود. در هر صورت، پس از بهبودی، بسیاری از تصاویر تمایل دارند دوباره ظاهر شوند، بنابراین روش‌های دیگری را می‌توان از یک رویکرد پیشگیرانه توصیه کرد (محرک‌های حرکتی روده، رژیم غذایی کم FODMAP و موارد دیگر).
تغییرات در ترکیب میکروبیوتای روده
هنگام ایجاد عدم تعادل در میکروبیوتا، نه تنها باید تعداد میکروارگانیسم ها را در نظر گرفت، بلکه باید ترکیب جوامع آنها را نیز در نظر گرفت. به عنوان مثال، منابعی که قبلاً ذکر شده است کشف کرده اند که افراد مبتلا به IBS از نوع اسهالی در مقایسه با افراد مبتلا به IBS و یبوست، نمایش کمتری از لاکتوباسیل ها دارند. همچنین تفاوت هایی در جنس های باکتریایی Coprococcus، Collinsella و Coprobacillus بین بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و جمعیت کنترل مشاهده شده است.
رابطه بین میکروبیوتا و سندرم روده تحریک پذیر در حال روشن تر شدن است، اما مکانیسم های دقیق آن هنوز کشف نشده است. در هر صورت، هر فرد مبتلا به این بیماری از انجام یک مطالعه میکروبی روده سود می برد، زیرا هرگونه تغییر مثبت در رژیم غذایی و روال بر اساس شواهد علمی می تواند به کاهش علائم عمومی ناراحتی روده کمک کند.
