رابطه درمانی تجسمی در جلسه مشاوره خانواده

تجسم درمانی یک نوع خاصی از رابطه درمانی می باشد که برای کمک به حل اختلاف موجود در روابط و ایجاد فرصت هایی برای بهبود و رشد طراحی شده است. عبارت Imago معادل لاتین “Image” (به معنای تجسم) می باشد و در رابطه درمانی تجسمی، به یک “تصویر ناخودآگاه از عشق آشنا اشاره می کند.”

رابطه درمانی تجسمی برای اولین بار توسط هاویل هندریسک و هلن ماکلی هانت معرفی شد. در اواخر دهه 1970، هر دو این متخصصان بالینی در رابطه خودشان طلاق را تجربه کردند.

آنها بعد از تحیقیق در مورد یک حمایت موثر و مبتنی بر شواهد برای شناخت پویایی های رابطه و یافته های بسیار محدودی که در مورد منابع مفید داشتند، از تجارب خودشان برای تحقیق استفاده کردند و یک مدل مشاوره ای مبتنی بر شواهد را ایجاد کردند که برای تسهیل درمان و رشد در روابط تعهد شده مفید می باشد.

تجسم و روابط

مفهوم imago به عنوان یک تصویر از عشق آشنا باعث می شود که روابط اولیه ما، مواردی را در مورد عشق و خودمان به ما آموزش بدهد. ما از طریق این تجارب اولیه، یک حس هویت مربوط به عشق را تجربه می کنیم؛ برای مثال، عشق چیست و ما برای تجربه کردن عشق از طرف دیگران و احساس ایمنی، به چه چیزهایی نیازمندیم.

ما در روابط اولیه خودمان، احساس عزت نفس خودمان را بر مبنای نحوه برخوردی که توسط افراد مهم در زندگی خودمان با ما صورت می گیرد، ایجاد می کنیم. بعد از آن ما شروع به ایجاد الگوهای دلبستگی و به دست آوردن نحوه تفکر خودمان در رابطه با نحوه برخورد دیگران با خودمان می کنیم.

برای مثال، در صورتی که شما در هنگام رشد مورد تشویق قرار بگیرید و در هنگام انجام دادن وظایف خودتان به صورت مناسب با احساس دوست داشته شدن از طرف مراقبان خودتان مواجه شوید، می توانید در زندگی بزرگسالی این باور را داشته باشید که به منظور داشتن شایستگی مربوط به دوست داشته شدن و دریافت مراقبت و راحتی از طرف والدینتان، باید عملکرد مناسبی داشته باشید.

در صورتی که همسرتان از شما دور شود و رابطه اش را با شما قطع کند و احساس دوست نداشتن نسبت به شما داشته باشد، ممکن است که به صورت سریع شروع به انعکاس این موارد در رفتارهای خودتان بکنید، به برخورد وی واکنش نشان بدهید و به دنبال یافتن پاسخ این سوال باشید که چه کار “اشتباهی” انجام داده اید که همسرتان با شما به این نحو برخورد کرده است.

3 عامل کلیدی در روابط سالم از نظر روانشناس

روابط صمیمی ما، مهمترین عامل در ایجاد نقاط جدید، زخم های قبلی و رفتارهای عادی شده می باشند. این ارتباطات می توانند منجر به از بین رفتن احساس صمیمیت و مراقبت شدن، و همچنین تنهایی و ترک شدن شوند.

در اغلب موارد، روابط صمیمی منجر به افزایش یافتن ناراحتی های قدیمی، آشنا و عاطفی می شوند، چرا که تجسم درمانی بیان می دارد که ما الگوهایی را انتخاب می کنیم که برای ما “آشنا” باشند.

زمانی که این ناراحتی های قدیمی در روابط مطرح می شوند، می توانند شانس درمان یافتن و رشد را برای ما ایجاد بکنند. درمانگران تجسم درمانی بر این باور هستند که این موضوع کاملا صحیح می باشد.

برای مثال، دکتر هندریکس در پرفروش ترین کتاب خودش به اسم به دست آوردن عشقی که می خواهید بیان کرده است که “ما در روابط متولد می شویم، ما در روابط دچار ناراحتی می شویم و ما در روابط می توانیم به بهبود دست پیدا کنیم.”

انتخاب کردن یک الگوی آشنا

تجسم درمانی بیان می دارد که ما همسرانی را انتخاب می کنیم که مراقبان اولیه ما را برایمان یادآوری می کنند – یک ترکیبی از ویژگی های خوب و نه چندان خوب آنها. به همین دلیل است که نسبت به افرادی که برایمان آشنا هستند، احساس خوبی پیدا می کنیم و سعی می کنیم که روابط نزدیکی با آنها برقرار کنیم.

به دلیل اینکه آنها دارای ویژگی هایی هستند که با آن آشنا هستیم، به دلیل مواردی که در هنگام رشد یاد گرفته ایم، همچنین تمایل داریم تا ماهیت این ویژگیها را هم بشناسیم.

در نظر گرفتن این مورد که ممکن است ما همسری را انتخاب کنیم که تشابه زیادی با ویژگیهای مراقبان اولیه ما ندارند، می تواند منجر به سردرگمی ما شود! با این وجود، احتمال صورت گرفتن این شرایط وجود دارد، چرا که رابطه داشتن با موقعیت ها و افرادی که با ما آشنا هستند، برای ما راحتتر می باشد.

در صورتی که عادت کرده باشید در هنگام داشتن اختلاف یا ناراحتی با برخورد سرد و بی اعتنایی والدینتان مواجه شوید، این احتمال وجود دارد که شما یک احساس نامشخص و یک وضعیت راحتی خودمانی نسبت به همسری داشته باشید که در طول مدت اختلاف یا ایجاد ناراحتی، یک برخورد قطعی با شما داشته باشد و لحن صحبت کردن وی دچار تغییر شود.

چه چیزی منجر به متفاوت شدن تجسم درمانی می شود؟

ویژگی منحصر به فردی که تجسم درمانی دارد، عبارت از این مورد است که تجربیات دلبستگی اولیه نسبت به مراقبان، می تواند تاثیر مستقیمی بر روی انتخاب همسر ما در دوره بزرگسالی داشته باشد.

در هنگام قرار گذاشتن، ما سعی می کنیم با افرادی ارتباط برقرار کنیم که برای ما آشنا هستند و ارتباط برقرار کردن با آنها به راحتی امکان پذیر است؛ همچنین یک احساس آشنایی طولانی مدت از قبل را نسبت به آنها داریم.

تجسم درمانی بیان می کند که این افراد بدلیل داشتن روابطی مشابه با روابط قبلی ما با مراقبانمان در مراحل اولیه زندگی، برای ما آشنا هستند. زمانی که ما احساس راحتی و آشنایی با یک شخصی پیدا می کنیم، محافظه کاری های خودمان را از بین می بریم و روابط نزدیکی با آنها ایجاد می کنیم و این امر منجر به راحتتر شدن برقراری یک رابطه عاطفی می شود.

همزمان با داشتن روابط نزدیک تر در طول زمان، ناراحتی های عاطفی و ظاهری موجود در روابطمان را از بین ببریم و صمیمیت بیشتری ایجاد کنیم.

مورد دیگری که تجسم درمانی را نسبت به سایر روشهای درمانی متفاوت می کند، عبارت از این است که این روش درمانی بر روی استفاده از تضاد و ناراحتی و فرصت های درمان یافتن و رشد تمرکز دارد.

تجسم درمانی به جای آموزش دادن به افراد برای “مبارزه بهتر” یا پیدا کردن روش هایی برای اجتناب از تضاد موجود در روابط موجود، زوجین را تشویق می کند تا از لحظه های ناراحتی برای بررسی، کنجکاوی و یادگیری استفاده کنند.

تجسم درمانی یک روش مشارکتی می باشد، به این معنا که یک نقش متمایز و قدرت مشورت دهی را برای درمانگر در نظر نمی گیرد، بلکه درمانگر با زوجین همکاری می کند تا آنها موارد اتفاق افتاده برای خودشان و بهبود روابط را به عنوان یک مورد کلی و مرتبط به هم در نظر بگیرند.

درمانگر به زوجین اجازه می دهد تا در روابط خودشان، نقش یک کارشناس را داشته باشند و مکالمات مابین زوجین را به نحوی تغییر می دهد که زوجین مواردی را از یکدیگر یاد بگیرند.

این روش چه مزایایی می تواند داشته باشد؟

تجسم درمانی به طور خاص برای شناخت و بهبود روابط ایجاد شده است. برخی از مشکلاتی که تجسم درمانی می تواند برای آنها مفید باشد، عبارتند از:
• چالشهای ارتباطی
• ایجاد عدم توافقها / تضاد
• احساس عدم ارتباط
• نداشتن رابطه صمیمی
• خیانت / اعتماد

برای استفاده از روش تجسم درمانی، هیچ ضرورتی برای داشتن ناراحتی وجود ندارد. در واقع، زوجینی که روابط ناراحت کننده ندارند هم می توانند از این روش درمانی استفاده کنند، مواردی را در رابطه با عوامل تاثیرگذار بر روی روابط یاد بگیرند و شناخت بهتری نسبت به خودشان و همسرشان به دست بیاورند.

تجسم درمانی برای چه شخصی می تواند مفید باشد؟

همچنین افرادی که روابط تعهدآوری با افراد دارند، گزینه های مناسبی برای استفاده از روش تجسم درمانی می باشند. زوجین در تمامی مراحل و دوره های روابطشان، از قرار ملاقات تا مراحل پیش از ازدواج و افرادی که چند سال در کنار هم هستند، می توانند از این روش درمانی استفاده کنند.

همچنین افراد مجرد هم می توانند در رابطه درمانی تجسمی شرکت کنند. افرادی که با هم قرار ملاقات می گذارند، با استفاده از این روش درمانی می توانند نکاتی را در رابطه با الگوهای رفتاری، انتخاب همسران و نحوه پیدا کردن و ارتباط برقرار کردن با یک شخص مطمئن و انتخاب همسر مناسب یاد بگیرند.

مکالمه تجسمی به وسیله مشاور خانواده

یکی از بخش های اصلی رابطه درمانی تجسمی، عبارت از مکالمه تجسمی می باشد. این مکالمه یک روش ساختار یافته ای می باشد که از طریق درمانگران تجسمی آموزش دیده اجرا می شود و به زوجین اجازه می دهد تا شناخت و همدلی خودشان را افزایش دهند. اهداف مکالمه تجمسی عبارتند از:

• از بین بردن زبان و لحن منفی و مضر از روابط موجود
• ایجاد یک محیط عاطفی ایمن برای زوجین و شریک شدن در مسائل یکدیگر
• ایجاد یک محیط مساوی برای زوجین و از بین بردن این ایده که یکی از زوجین قدرت زیادی نسبت به طرف مقابل دارد.

در طول این مکالمه، یک طرف “فرستنده” و یک طرف “گیرنده” وجود دارد؛ فرستنده عبارت از شخصی می باشد که تفکرات و احساسات خودش را به صورت آشکار با طرف گیرنده به اشتراک می گذارد. طرف دریافت کننده در طول مکالمه تجسمی، سه مورد زیر را انجام می دهد:

1. معکوس نمودن: مواردی که از همسر خودتان شنیده اید را تکرار کنید تا آن موارد را مشخص کنید و بشناسید. فرد دریافت کننده این کار را بدون صورت دادن تشخیص، انتقاد یا واکنش انجام می دهد، و فقط مواردی که از طرف همسرش شنیده است را تکرار می کند.

2. ارزیابی: فرد دریافت کننده تلاش می کند تا بخش هایی را که از طرف همسرش (فرستنده) شنیده است و برای وی معنادار است را تایید کند.

آنها در هنگام انجام دادن این کار، به همسر خودشان می فهمانند که آنها منظور همسر خودشان را دریافت کرده اند و به صورت فعالانه تلاش کرده اند تا آن را بفهمند. در صورتی که بخش هایی وجود داشته باشد که فرد دریافت کننده همچنان نمی فهمد، وی می تواند از فرستنده بخواهد که اطلاعات بیشتری را به وی بدهد.

3. همدلی: در این مرحله از گفتگو، فرد دریافت کننده مواردی را که احساس می کند از طرف مقابلش دریافت کرده است را به اشتراک می گذارد.

در این مرحله، به اشتراک گذاری یک روشی است که باعث می شود همسر فرد این احساس را داشته باشد که تجارب عاطفی وی به صورت مناسبی درک می شود و فرد به یک احساس دیده شدن و شنیده شدن دست پیدا می کند.

تجسم برای افراد

هرچند که رابطه درمانی تجسمی یک مدل مشاوره ای می باشد که برای کاربرد داشتن در روابط زوجین متعهد طراحی شده است، ولی برای منتفع شدن از تجسم درمانی، هیچ نیاز به قرار گرفتن در یک رابطه فعال وجود ندارد.

در واقع، اکثر افرادی که با یک نفر دیگر قرار ملاقات می گذارند، برای ارزیابی کردن سابقه خودشان و نحوه تاثیر آن بر روی الگوهای قرار ملاقات و انتخاب همسرشان می توانند از روش تجسم درمانی استفاده کنند.

شما با شرکت کردن در تجسم درمانی می توانید برخی از آسیب های قدیمی خودتان یا مراحل خام بودن خودتان از نظر عاطفی که می توانند بر روی روابط شما تاثیر گذار باشند را یاد بگیرید.

پیدا کردن حس بهبودی در این نقاط خام می تواند در کمک به شما برای بدست آوردن اعتماد بیشتر و یادگیری نحوه تبدیل شدن به همسر مناسب و همدل در روابط آینده تان مفید باشد.