مأموریت شرط بندی کمبریج دارای شش سنجش نتیجه میباشد که بر روی هر کدام از آن¬ها میتواند یک یا دو گزینه را اعمال کرد.
گزینههای قابل اعمال
گزینههای قابل اعمال عبارتند از:
• نوع شرط بندی (برای برخی از موارد در دسترس میباشد، ولی برای تمامی سنجش نتایج در دسترس نمیباشد)
• نسبت انتخاب شده (برای برخی از موارد در دسترس میباشد، ولی برای تمامی سنجش نتایج در دسترس نمیباشد)
در صورتی که نوع شرط بندی انتخاب شود، آزمایشهای استفاده شده برای سنجش نوع شرط بندی را به دو مورد افزایشی یا کاهشی محدود میکند. در صورتی که گزینه نوع شرط بندی خالی گذاشته شود، تمامی آزمایشها برای محاسبه سنجش مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
در صورتی که نسبت انتخاب شود، نسبت¬های استفاده شده در آزمون به منظور محاسبه نسبتهای خاص محدود خواهد شد که میتوانند عبارت از 9:1، 8:2، 7:3 یا 6:4 باشند که در آن¬ها عدد اول نشان دهنده عدد جعبههای مربوط به رنگ انتخاب شده میباشد.
در برخی از سنجشها، یک مجموعه توسعه یافته از نسبتها در دسترس میباشد: 9:1، 8:2، 7:3، 6:4، 5:5 همانند قبل میباشد و نسبتهایی که عدد پایینتر عبارت از شماره جعبههای مربوط به رنگهای انتخاب شده میباشد؛ 6:4 (4 انتخاب شده)، 7:3 (3 انتخاب شده)، 8:2 (2 انتخاب شده) و 9:1 (1 انتخاب شده).
کیفیت تصمیمگیری CGT (Quality of decision making)
اکثر آزمایشهای شرط بندی، انتخابی را پیشنهاد میدهند که در اکثر موقعیت¬ها دارای رنگی میباشد که بیشتر از سایر موارد است. در این آزمایشها، فرد میتواند انتخاب کند که روی رنگ بیشتر یا رنگ کمتر شرط بندی کند.
این سنجش عبارت از تناسب آزمایشهایی میباشد که در آن فرد انتخاب میکند که در نتایج محتمل¬تر شرط بندی کند. سنجش فقط برای آزمایشهای بدون تمرین محاسبه میشود. گزینههای نوع شرط بندی و نسبت بر روی این سنجش اعمال میشوند. امتیاز بالاتر بهتر است.
زمان بررسی CGT (Delibaration time)
این زمان عبارت از میانگین تاخیر، از زمان ارائه جعبههای رنگی تا انتخاب فرد در مورد رنگی که می¬خواهد بر روی آن شرط بندی کند، میباشد. دیکین و همکاران (2004) بیان کردند که تصمیمات سریع عبارت از مولفه¬های تکانش انعکاسی میباشند.
هر چند که آن¬ها بیان کردند که CGT مأموریتی نمیباشد که تاخیر در آن منجر به افزایش اطلاعات در دسترسی برای فرد شود، بلکه یک مضمون عمومی برای تکانش انعکاسی میباشد.
این سنجش فقط برای آزمایشهای بدون تمرین محاسبه میشود. گزینههای مربوط به نوع شرط بندی و نسبت میتوانند بر روی این سنجش اعمال شوند. امتیاز پایینتر بهتر است.
پذیرش ریسک در CGT (Risk taking)
این سنجش نسبت میانگین کل امتیازات فعلی (درصد اسمی ما بین 5% و 95% که برای محاسبه میزان شرط بندی نمایش داده شده در جعبه شرط بندی مورد استفاده قرار میگیرد) را گزارش میدهد .
فرد در آزمایشهای آزمون شرط بندی ریسک کند، به نحوی که آن¬ها نتیجه محتمل¬تر را انتخاب میکنند و همچنین به این معنا است که در آزمایشهایی که آن¬ها انتخاب میکنند، احتمال بردن بیشتر از احتمال باختن میباشد. تفسیر این سنجش نتیجه پیچیده میباشد. امتیاز پایینتر نشان دهنده یک خود کنترلی بهتر است.
تعدیل ریسک CGT (Risk adjustment)
زمانی که فرد علاقه زیادی به موارد عجیب و غریب داشته باشد، معمولا بر روی امتیازات بیشتر، شرط بندی خواهد کرد. این سنجش نشان دهنده تمایل فرد برای شرط بندی بر روی امتیازات بالاتر است هنگامی که اکثریت جعبهها دارای رنگ غالب میباشد توقع این است که آزمودنی وقتی با شانس برد بیشتری مواجه می¬شود روی عدد بزرگتری شرط ببندد این یعنی چقدر فرد به مربع-هایی که دارای رنگ غالب هستند و احتمال بردن زیاد¬تر است امتیاز بیشتری می¬دهد.
این سنجش فقط برای حالت آزمایشهای بدون تمرین محاسبه میشود. گزینه نوع شرط بندی میتواند بر روی این سنجش اعمال شود. تفسیر این سنجش پیچیده میباشد. امتیازات بالاتر نشان دهنده حساسیت بیشتر نسبت به احتمال بردن میباشد.