تجسم دوبعدی

مشخصات این آزمون:

قابلیت اجرای آنلاین، زمان آزمون کوتاه، مقاومت در برابر موارد نادرست

زبان‌ها:

چکی، انگلیسی، فرانسه‌ای، آلمانی، اسلواکیایی

کاربرد:

آزمون غیر شفاهی برای بررسی تجسم روانی و توانایی بکار گیری موارد تبدیل شده به اهداف در فضای سه بعدی؛ مناسب برای استفاده در مورد افراد 15 ساله و بزرگ‌تر.

پس زمینه نظری:

بر اساس تعریفی که ترستون در نظریه فاکتور اصلی بیان کرده است، فاکتور اصلی اندازه‌گیری شده در آزمون 2D، عبارت از توانایی فضایی (S) می‌باشد. (Thurstone, 1938). این فاکتور بارها توسط نظریه فاکتور متوالی (برای مثال، Guilford, 1956) و توسط افرادی که از مدل‌های مرتبه ای هوش دفاع می‌کنند.

( Spearman, 1927; Burt, 1949 Vernon, 1950). تحقیات اخیر صورت گرفته در مورد هوش شناختی، این فاکتور را به عنوان “هوش چندگانه” تعریف کرده است (برای مثال، Gardner, 2001). همچنین نظریه فاکتور سه گانه استرنبرگ  (Sternberg, 2000)، نتیجه‌گیری می‌کند که این آزمون در مورد تعریف فاکتور S مربوطه هم کاربرد دارد. با توجه به جوانب مختلف فاکتور، این مورد اهمیت زیادی در تحقیقات دارد.

اجرا:

یک شکل داده شده باید کامل شود. نقطه شروع یک میله ای می‌باشد که یک شکافی در آن وجود دارد؛ در هر مورد، این شکاف شکل های متفاوتی دارد.

در زیر میله، 16 بخش مختلفی وجود دارد، که همه آن ها شکل‌های متفاوتی دارند.

برای هر مورد، یک، دو یا سه بخش باید انتخاب شود تا شکاف موجو کامل شود و میله مورد نظر کامل گردد. این آزمون 22 مورد دارد. برای کامل کردن 8 مورد اولیه، فقط به یک بخش نیاز وجود دارد تا میله کامل شود، برای 8 مورد بعدی، دو بخش مورد نیاز است و برای 6 مورد آخر، به سه بخش نیاز وجود دارد.

فرم‌های آزمون:

فقط یک فرم آزمون وجود دارد.

امتیاز بندی:

تعداد موارد صحیح برای اندازه‌گیری توانای تجسم فضایی به کار گرفته می‌شود. هر دو مورد امتیازات خام و رتبه‌های درصدی در راهنمای نتایج گزارش شده است.

پایایی:

ضرایب پایایی دو قسمت، برای افراد پاسخ‌دهنده دارای سطوح آموزشی متفاوت،  بین 084 و 0.86 متغیر است.