X

اگرو فوبیا


اگرو فوبیا یا هراس از مکان های باز، شامل ترس از تنها بودن در موقعیت و یا مکانی می باشد که فرار از آنجا به سختی امکان پذیر است.

این نوع از فوبیا شامل ترس از مکان های شلوغ، مکان های باز و یا موقعیت هایی می باشد که احتمال تحریک و ایجاد حملات یا ترس های ناگهانی در آنجا وجود دارد.

افراد دارای اگرو فوبیا از این موقعیت های ایجاد ترس اجتناب خواهند کرد، و در برخی مواقع، کلا بیرون از خانه نخواهند رفت.
تقریبا یک – سوم از افراد دارای اختلال مزمن، دچار اگرو فوبیا می شوند.

معمولا اگرو فوبیا در اوخر دوران نوجوانی و میانه های دهه سوم زندگی ایجاد می شود. انجمن روان پزشکی آمریکا گزارش کرده است که دو – سوم از افراد دارای اگرو فوبیا را زنان تشکیل می دهند.

در اغلب موارد، این انحراف در نتیجه یک درد مزمن خود انگیخته و پیش بینی نشده ایجاد می شود که می تواند منجر به اضطراب و سایر اتفاقات منجر شود.

تشخیص و گزینه های درمانی اگرو فوبیا

نویسنده: کاتارینا استار، پی اچ دی : ویرایش شده: توسط استون گنز، ام دی

در حال حاضر، اختلالات مزمن همراه با اگرو فوبیا (هراس از مکان های باز) و بدون آن تشخیص داده می شود.

همچنین این امکان وجود دارد که یک نوع اگرو فوبیا بدون هیچ سابقه مربوط به وحشت زدگی بیش از حد در فرد تشخیص داده شود.

دکتر ها و سایر ارائه دهندگان خدمات سلامت روانی، از یک مجموعه معیار خاص مربوط به راهنمای تشخیص و آماری انحرافات روانی (DSM) برای تشخیص استفاده می کنند که مناسب ترین معیار در دسترس می باشد.

در ادامه شما با DSM بیشتر آشنا خواهید شد که شامل معیار تشخیص، مشخصات، رواج و گزینه های درمانی مربوط به اگرو فوبا می باشد.

این اطلاعات پنج FAQ رایج در مورد اگرو فوبیا را شامل می شود که شناخت آنها ضروری می باشد.

اگرو فوبیا چیست؟

اگرو فوبیا به صورت ترس داشتن از وحشت زدگی شدید در حین مواجهه با مکان هایی تعریف می شود که چالش زا می باشد و یا منجر به فرار فرد از آن مکان می شود.

در اغلب موارد، این ترس منجر به رفتار های اجتنابی می شود، که طی آن فرد از مکان ها و موقعیت های زیادی که احتمال ایجاد وحشت زدگی بیش از حد و شدید در آن وجود دارد، اجتناب می کند.

برای مثال، برخی از موقعیت هایی که از آن اجتناب می شود، عبارت از رانندگی با ماشین، ترک کردن یک خانه راحت، خرید در فروشگاه، سفر کردن با هواپیما، و یا رفتن به مناطق شلوغ می باشد.

زندگی فرد دارای اگرو فوبیا، به دلیل رفتارهای اجتنابی، محدود و جدا از بقیه افراد می باشد. اگرو فوبیا می تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی شخصی و حرفه ای فرد بگذارد.

برای مثال، رفتارها اجتنابی و ترس افزایش یافته می تواند منجر به بروز مشکلاتی در رابطه با رفتن به سر کار و ملاقات خانواده و دوستان شود.

حتی انجام دادن وظایف کوچک، همانند رفتن به مغازه، می تواند برای فرد فوق العاده سخت باشد.

ترس و اجتناب می تواند برای فرد آن قدر مشکل زا باشد که فرد دارای اگرو فوبیا همه کارهایش در داخل خانه صورت بگیرد و وی هیچ وقت به بیرون از خانه خودش نرود.

اگرو فیا چه تفاوتی با سایر ترس ها دارد؟

رفتارهای اجتنابی مربوط به اگرو فوبیا، متفاوت از معیار های تشخیص یک فوبیای خاص می باشند.

برای نمونه، ممکن است که شخص دارای اگرو فوبیا به دلیل ترس شدید و وحشت زدگی از هواپیما، هیچ وقت با هواپیما پرواز نکند، و هیچ ضرورتی ندارد که این فرد دارای اگرو فوبیا یا ترس از پرواز باشد. به طور مشابه، یک فرد دارای اگرو فوبیا می تواند ازمکان های شلوغ دوری کند، چرا که از وحشت زده شدن در برابر جمعیت زیاد، ترس دارد.

این ترس مشابه با اختلال اضطراب اجتماعی نمی باشد؛ اختلال اضطراب اجتماعی یکی از شرایط سلامت روانی مجزایی می باشد که شامل اضطراب از دیدگاه منفی دیگران در مورد خودش می باشد.

آیا اگرو فوبیا می تواند بدون انحراف وحشت زدگی اتفاق بیافتد؟

این احتمال وجود دارد که فرد دارای اگرو فوبیا، هیچ نوع سابقه اختلال وحشت زدگی نداشته باشد، هر چند که این مورد به ندرت صورت می گیرد.

در زمانی که این اتفاق صورت می گیرد، فرد همچنان از گیر افتادن در موقعیتی می ترسد که فرار از آنجا سخت و یا توهین آمیز می باشد.

با این وجود، آنها از مواجه شدن با وحشت زدگی نمی ترسند.

در مقابل، آنها از علائم فیزیکی مربوط به وحشت زدگی و اضطراب ترسناک و یا سایر مشکلات فیزیکی شدید، همانند استفراغ و میگرن می ترسند.

برای مثال، ممکن است که فرد این ترس را داشته باشد که آنها کنترل مثانه خود را در جمع عمومی از دست خواهند داد و یا در یک جایی غش خواهند کرد که هیچ کس به آنها کمک نکند.

میزان شیوع اگرو فوبیا در چه حدی می باشد؟

تقریبا در یک سوم تا نصف افرادی که اختلال وحشت زدگی در آنها تشخیص داده شده است، اگرو فوبیا ایجاد خواهد شد.

موسسه ملی سلامت روان (NIMH) گزارش داده است که هر ساله، تقریبا در 0.8% از جمعیت ایالات متحده اگرو فوبیا ایجاد می شود.

معمولا این شرایط در دروان بزرگسالی توسعه می یابد. با این وجود، اگرو فوبیا می تواند در اوایل دوران نوجوانی هم به وجود بیاید.

گزینه های درمانی اگرو فوبیا چه مواردی می باشند؟

در صورتی که اگرو فوبیا در فرد دارای اختلال وحشت زدگی صورت بگیرد، معمولا علائم آن در اولین سالی اتفاق می افتد که حملات وحشت زدگی دوباره تکرار می شوند و فرد در برابر آن مقاومت می کند.

در صورتی که اگرو فوبیا بدون درمان باقی بماند، می تواند به بدتر شدن وضعیت منجر شود.

به منظور دست یابی به بهترین نتیجه در مدیریت اگرو فوبیا و علائم وحشت زدگی، مراجعه به درمان به محض بروز علائم یک نکته مهم و ضروری می باشد.

معمولا گزینه های درمانی شامل یک ترکیبی از تجویز دارو و روان درمانی می باشد. فرآیند درمانی می تواند شامل تمرکز زدایی هم باشد که طی آن شخص دارای اگرو فوبیا، به تدریج با موقعیت هایی مواجه می شود که از آن اجتناب می کرد.

در مواردی که دوستان قابل اعتماد فرد، در هنگام مقابله با ترس های وی به همراه او باشند، فرد به موفقیت بیشتری می رسد و به صورت راحت تری این کار را انجام خواهد داد.

فردی که با اگرو فوبیا مواجه است، با استفاده از حمایت خانواده و دوستان و کمک های تخصصی، می تواند شروع به مدیریت شرایط و چالش های خود بکند.

شخص دارای اگرو فوبیا با استفاده از تجویز دارو و روان درمانی، می تواند این انتظار را از خودش داشته باشد که به تدریج وحشت زدگی های کمتری تجربه کند، رفتارهای اجتنابی کمتری داشته باشد و به یک زندگی مستقل تر و فعال تر برگردد.

رفتارهای اجتنابی و اگرو فوبیا

روشی برای مقابله با ترس از وحشت زدگی

نویسنده: دکتر کاتارینا استار – ویرایش شده توسط دکتر استون گاند

اختلال وحشت زدگی یک اختلال اضطرابی است که مشخصه آن ایجاد مجدد و غیر قابل پیش بینی حملات مزمن می باشد.

این حملات شامل علائم فیزیکی زیادی، همانند لرزش، عرق کردن، تنگی نفس، درد سینه و تهوع می باشد.

همچنین این امکان وجود دارد که حملات وحشت زدگی از طریق علائم شناختی، همانند دیدگاه متفاوت نسبت به محیط و زوال شخصیت، صورت بگیرند که طی آن فرد احساس می کند که هیچ ارتباطی با خودش و اطراف خودش ندارد.

مدیریت علائم حملات وحشت زدگی به سختی امکان پذیر است. در شرایطی که فرد از حملات وحشت انگیز رنج ببرد، احساس ترس برای فرد یک کار غیر معمول نخواهد بود.

ممکن است که فرد از این ترس داشته باشد که رفته رفته کنترل مغز خودش را هم از دست می دهد.

برخی از افرادی که از وحشت زدگی رنج می برند، رفتارهای اجتنابی را به عنوان روشی برای مقابله با ترس های مربوط به حملات وحشت زدگی، در خودشان رشد می دهند.

رفتار های اجتنابی چیست؟

رایج ترین موقعیت های ترسناک و اجتنابی برای افراد دارای اگرو فوبیا، عبارت از مکان های شلوغ، مکان های کاملا باز، آسانسور، پل ها، و مسافرت می باشد.

در اغلب موارد، رفتار های اجتنابی در گروه های مربوط به ترس ها ایجاد می شوند. برای مثال، یک فرد دارای اگرو فوبیا که از وضعیت های وحشت انگیز می ترسد و در حال رانندگی می باشد، ممکن است که از سایر وسایل حمل و نقل، همانند اتوبوس، قطار و هواپیما اجتناب کند.

رفتارهای اجتنابی تمایل دارند تا در طول زمان رشد پیدا کنند و این امر می تواند به ایجاد نقایصی در کیفیت زندگی فرد دارای اگرو فوبیا منجر گردد.

ممکن است که انجام وظایف فرد در محیط خانه، کار و سایر مسئولیت های وی دچار نقایصی شود. برای مثال، ممکن است که فرد دارای اگرو فوبیا نتواند برای ماموریت های مهم مسافرت کند، در موقعیت های خاص حضور داشته باشد، و یا فعالیت های روزمره و عادی خود را انجام دهد.

رفتارهای اجتنابی تا جایی می توانند شدید شوند که اگرو فوبیا کل شخصیت و زندگی فرد را در بر بگیرد.

در برخی موارد، نحوه درک توسعه رفتار های اجتنابی در فرد به راحتی امکان پذیر نیست.

به منظور دستیابی به یک شناخت مناسب از رفتارهای اجتنابی، فرض کنید که شما یک اختلال وحشت زدگی دارید:

شما در یک تئاتری که شلوغ است قرار دارید و در این حین، یک وضعیت وحشت زدگی و پیش بینی نشده به شما دست می دهد.

شما لرزش پیدا می کنید، قفسه سینه شما ضربه می بیند، ضربان قلب شما بالا می رود و احساس می کنید که مسدود شده اید.

نمی خواهید از این وضعیت خودتان شکایت کنید، ولی یک احساس ترس از مرگ در شما ایجاد می شود. در صورتی که وضعیت پزشکی اوژانسی داشته باشید، نگران خواهید شد.

احساس می کنید که شما از یک فاصله ای به خودتان نگاه می کنید. احساس می کنید که در تئاتر فیلم گیر کرده اید، و بر خلاف وضعیت خجالت آوری که دارید، از تئاتر خسته می شوید.

بعد از اینکه شما از این موقعیت خارج می شوید، و این علائم در شما فروکش می کنند، نسبت به واکنش های خودتان احساس خجالت می کنید.

بار دیگر که دوست تان شما را دعوت می کند که با هم فیلم ببینید، این دعوت را رد می کنید، چرا که این کار باز هم برای شما فوق العاده سخت است.

در نتیجه، شما از بروز وضعیت های وحشت انگیز در موقعیت های مشابه دیگر احساس ترس می کنید و از سایر مکان های شلوغ، همانند خرید در فروشگاه ها و کنسرت ها اجتناب می کنید.

این رفتارها شما منجر به ایجاد محدودیت هایی در زندگی شما می شود.

غلبه بر رفتارهای اجتنابی

زمانی که فرد رفتارهای اجتنابی را در خودش توسعه می دهد، برای این فرد قرار گرفتن در موقعیت های ترسناک، به یک کار فوق العاده سختی تبدیل می شود.

رفتارهای اجتنابی می تواند منجر به ایجاد احساس راحتی در شما شود، و باعث شود که فرد به صورت لحظه ای از اضطراب خود راحت شود. ولی اضطراب و ترس مربوط به این رفتارها در یک دوره بلند مدت بروز می کند.

اگرو فوبیا و رفتارهای اجتنابی، در صورت درمان نشدن می تواند به ایجاد وضعیت های بدتر در فرد منجر شود. خوشبختانه، یک سری از گزینه های درمانی وجود دارند که می تواند در مدیریت اگرو فوبیا و غلبه بر رفتارهای اجتنابی مفید باشند.

درمان معمولی شامل ترکیبی از تجویز دارویی و معالجه می باشد.

یک فرآیند درمانی، که به عنوان تمرکز زدایی سیستماتیک شناخته می شود، در اغلب موارد برای کمک به فرد و مواجهه تدریجی وی با موقعیت های اجتناب شده و ترسناک به کار گرفته می شود.

در اغلب موارد، شخص دارای اگرو فوبیا به این نتیجه می رسد که در زمانی که همراه با دوستان مورد اعتماد خودش، در این موقعیت های ترسناک قرار بگیرد، یک احساس راحتی در مقابله با این ترس ها خواهد داشت.

شخص دارای اگرو فوبیا، از طریق درمان و حمایت شدن از طرف اشخاص محبوب، می تواند انتظار داشته باشد که این ترس ها را مدیریت کند، وضعیت های وحشت انگیز و رفتارهای اجتنابی کمتری را تجربه کنند، و یک زندگی مستقل تر را شروع کند.

کمک به فرد دارای اختلال وحشت زدگی یا اگرو فوبیا

آیا شما از یک شخص محبوب یا دوستی که دارای اختلال وحشت زدگی و یا اگرو فوبیا است حمایت می کنید؟ در صورتی که این کار را انجام می هید، از نظر پژوهش شریل آنکروم موارد زیر می تواند برای فرد بیمارد مفید باشد.

در مورد اختلال وحشت زدگی یا اگرو فوبیا اطلاعات بیشتری را کسب کنید

در صورتی که وضعیت های وحشت زدگی را تجربه نکرده باشید، درک مشکلات دوست یا شخص محبوب تان که از اختلال وحشت زدگی رنج می برد، برای شما مشکل خواهد بود.

به منظور ارائه کمک مناسب به شخص، شناخت پیچیدگی های مهم در مورد اختلال مزمن و اگرو فوبیا یک مرحله مهمی می باشد.

ترسی که فرد دارای اگروفوبیا احساس می کند، فقط محدود به نا آرامی و یا احساس اضطراب محدود نمی باشد.

این بخشی از فرآیند بیولوژیکی و روان شناختی است که حوزه وسیع تری را شامل می شود و در اغلب موارد منجر به ایجاد تغییراتی در زندگی فرد می شود.

همه مواردی را که برای کمک به این افراد می تواند مفید باشد را یاد بگیرید. شما می توانید اطلاعاتی را از وب سایت های معتبر، منابع آموزشی و کتاب های خود راهنما و بروشورهایی که در اداره های پزشکی و درمانگران وجود دارد، جمع آوری کنید.

افزایش دانش شما می تواند به بهبود رابطه شما با شخص محبوب تان منجر شود.



حامی باشید و اعتماد ایجاد کنید

به منظور داشتن حمایت خوب از شخص، فرد دارای وحشت زدگی و اگرو فوبیا باید قادر به درک کمک و مساعدت شما باشد.

در صورتی که به همراه دوست و یا شخص محبوب تان بیرون هستید و او می ترسد، باید این شخص بداند که شما می توانید و می خواهید که به وی کمک کنید و هیچ نیازی به درخواست کردن وجود ندارد.

اجازه بدهید که هر زمانی که وی راحت است و می تواند در مورد شرایط خودش صحبت کند، پیش شما بیاید.

سعی کنید در زمانی که وی پیشرفت، علائم، چالش ها و فشارهای تجربه شده را بیان می کند، یک شنونده محض باشید.

ممکن است در زمان هایی احساس کنید که بیان کردن اختلال وحشت زدگی برای وی مشکل است، ولی شما همواره می توانید اعتماد ایجاد کنید و با حمایت از وی، به بهبود وی کمک کنید.

سعی نکنید که فرآیند بهبود را رهبری کنید

ممکن است احساس کنید که شما به دوست یا شخص محبوب تان کمک می کنید تا با یک انگیزه اضافی، بر ترس های خودش غلبه کند.

ولی این کارتان می تواند منجر به بدتر شدن احساسات مربوط به اضطراب، خجالت، شرمساری، و مخفی شدن علائم و ممانعت از بهبود منجر شود.

توجه داشته باشید که گزینه های درمان متفاوتی وجود دارند که شما می توانید در مورد فرد دارای اختلال وحشت زدگی به کار بگیرید.

همواره یک روش درمانی خاص برای یک شخص مفید نمی باشد. وی می تواند معالجه، تجویز دارویی، خود کمکی و یا حتی ترکیبی از این گزینه ها را انتخاب کند.

صرف نظر از هر تصمیمی که وی بگیرد، مطمئن باشید که وی کارهایی را انجام می دهد که برای غلبه بر علائم موجود مفید می باشد.

هیچ نوع کاری را التزام نکنید

در اغلب موارد، شناخت این موضوع که چرا فرد دارای اگرو فوبیا، در یک روز قادر به انجام دادن کاری است و در روز دیگر نمی تواند آن کار را انجام دهد، یک مسئله سخت و مشکلی می باشد.

او می تواند بارها به رستوران برود، بعد از مدتی از رفتن به رستوران اجتناب کند، و این پروسه را تکرار کند. یا اینکه بتواند برخی روزها به سمت مکان های خاصی رانندگی کند ولی روزهای دیگر نتواند این کار را انجام دهد. این دستکاری نیست.

این رفتار ها رایج می باشند، چرا که مبنای ترس رستوران و یا سایر فعالیت های ترسناک نمی باشد. ترس یا اجتناب از خود ترس ناشی می شود.

به عبارت دیگر، شخص محبوب شما واقعا از علائم ترسناک مربوط به وضعیت های وحشت انگیز می ترسد.

این علائم می تواند روز به روز متغیر باشد و یا حتی از صبح تا شب تغییر کند، و علت آن تاثیرات بیولوژیکی، روان شناختی و محیطی می باشد.

فرد دارای اگرو فوبیا را ضعیف فرض نکنید

زندگی کردن در یک دنیای ترسناک به راحتی امکان پذیر نیست.

فرد دارای اگرو فوبیا، در هر زمانی با خطرات مربوط به منطقه ایمن خودش مواجه است، و این امر نشانگر قدرت شگفت انگیز وی می باشد.

با بیان کردن شجاعت وی، همچنان از وی حمایت کند، حتی در زمانی که این افراد کوچکترین کارها را برای دست یابی به بهبود انجام می دهند.

ترجمه و گردآوری : دکتر یاسر دادخواه

مطالب مرتبط