اثر متقابل

در حال حاضر، اثر متقابل یکی از روش های درمانی رایج می باشد.

این روش درمانی بر مبنای این باور شکل گرفته است که بازی کردن به افراد کمک می کند تا بخش هایی از بدن خود را که در طول زمان خاصیت روان شناختی آنها از بین می رود را شناسایی کنند.

درمانگران اثر متقابل که به عنوان راهنماهای اثر متقابل مجاز (CL) شناخته می شوند، این فرآیند را “باز کردن آگاهی بدن” می نامند.

به منظور کمک به درمانگران برای تجربه کردن مواردی که مدت زمان طولانی قفل و بسته شده بود، فعالیت های به صورت بازی طراحی شده است.

همچنین اثر متقابل به افراد کمک می کند تا از “آگاهی بدنی” به نحوی استفاده کنند که منجر به افزایش خود آگاهی شود و افراد شجاعت کافی برای انتخاب زندگی بهتر را داشته باشند.

• اثر متقابل چیست؟

• تاریخچه اثر متقابل

• تکنیک های اثر متقابل

• مشکلات درمان شده به وسیله روش درمان اثر متقابل

اثر متقابل چیست؟

درمانگران اثر متقابل بر این باورند که در طول سال های مربوط به یادگیری افراد در مورد نحوه رفتار و پیروی کردن از قواعد، “آگاهی بدنی” به صورت منظمی تقلیل می یابد و متوقف می شود.

همزمان با رشد ما، به ما آموزش داده می شود تا گوش کنیم، ساکت بشینیم و مبناهای مربوط به هنجار های اجتماعی را در خودمان ایجاد کنیم.

هر چند که این موارد جزو جنبه های مهم در رشد افراد مسن تر می باشد، ولی موسسان اثر متقابل بر این باورند که این منابع و مهارت ها در طول زمان متوقف می شود.

بیشتر افراد جامعه ما این احساس را دارند که با خودشان و دنیای خودشان هیچ گونه ارتباطی ندارند.

مبنای مربوط به اثر متقابل این ایده است که در زمانی که همه چیز به هم متصل باشد و یک کل واحد وجود داشته باشد، زندگی افراد با طراوت و مهیج تر خواهد شد.

در صورتی که افراد قادر به دست یابی به حوزه های مختلفی از تجارب خودشان باشند و بتوانند آنها را ترکیب کنند، می توانند به درجات بالاتری از تکامل و رضایت دست یابند.

اثر متقابل از فعالیت های نشاط آور از قبیل همانند داستان گویی، آواز خواندن و حرکت استفاده می کند تا کل وجود شخص، که عبارت از مغز، بدن و روح است، شاداب ، سرزنده و به اصطلاح جوان شوند.

اثر متقابل می تواند توسط افراد و گروها و در مجموعه های اجتماعی، دوره های درمان، مراکز بهزیستی، مدارس، مجموعه های تخصصی و یا در خانه استفاده شود.

اغلب فعالیت های بازی به صورت بدیهه گویی و خود انگیخته می باشد. سایت اثر متقابل این بازی ها را به عنوان فعالیت های در نظر می گیرد که همه افراد، صرف نظر از سطح تحصیلی شان می توانند از آن استفاده کنند.

بیشترین تمرکز روش درمان اثر متقابل بر روی سرگرم کردن افراد می باشد. این روش درمانی از درمانجو هایی که تلاش دارند تا همه تاثیرات و قدرت های درونی و بیرونی مثبت خودشان را بشناسند، کمک می کند.

داشتن دید خلاقانه افراد نسبت به خودشان، خارج از محدوده مربوط به این روش درمانی می باشد و خلاقیت عبارت از یک ویژگی است می تواند آموخته شود.

معمولا در دوره درمان اثر متقابل، خلاقیت در یک محیط تخیّلی، درون نگرانه، مشارکتی و حمایتی آموزش داده می شود. اهداف اولیه درمانی مربوط به اثر متقابل و انجام بازی ها عبارتند از:

1. ترکیب بدن، ذهن، قلب و روح

2. تاکید بر جنبه های خوب هر فرد

3. سرگرمی !

تاریخچه اثر متقابل

سنتیا هینتون – هنری و فیل پوتر تاسیس کنندگان روش درمانی اثر متقابل هستند.

وینتون – هنری و پورتر در سال 1989 از یک فلسفه تعدیل و اصلاح مناسب استفاده کردند و تکنیک های استفاده شده در اثر متقابل را اصلاح کردند.

وینتون – هنری و پورتر روش درمان خودشان را در خارج از اوکلاهاما، کالیفرنیا توسعه دادند و فلسفه اثر متقابل را در سرتاسر جهان گسترش داده اند.

در سال 2004، کمتر از دویست نفر در اولین کنفرانس مربوط به درمانگران اثر متقابل در نشاویل، تنس حاضر شدند.

از آن دوره به بعد، برنامه های آموزشی اثر متقابل شروع به رشد و توسعه کرد.

در حال حاضر روش درمانی اثر متقابل در سرتاسر جهان، شامل ایالات متحده، استرالیا، تایلند، هند، انگلستان و آلمان مورد استفاده قرار می گیرد.

تکنیک های اثر متقابل

اثر متقابل با استفاده از یک سری فرم و روش اجرا های در حال رشد صورت می گیرد و درمانجو یک سفری را در طول بازی انجام می دهد.

این دوره ها می تواند در کلاس ها، کارگاه ها و یا اجرا ها برگزار شوند.

داستان گویی، حرکت و آواز خواندن عبارت از برخی تکنیک های استفاده شده در اثر متقابل می باشد.

کلاس ها با گرم کردن شروع می شود.

بعد از آن درمانجو ها به انجام یک سری از فرم های بازی هدایت می شوند که فعالیت های مربوط به آنها ساده بوده و به راحتی قابل یادگیری است.

هر چند که راهنما ها تاکید می کنند که افراد هیچ وقت در یک جا قرار نگیرند، ولی در اغلب دوره ها تعاملات گروهی به عنوان مهمترین عامل در نظر گرفته می شود. تعدادی از مثال ها در مورد فعالیت های اثر متقابل و تکنیک ها آن عبارتند از:

• راهنمای اثر متقابل مجاز (CL) می تواند از گروه بخواهد که هر یک از بخش های بدن خود را در یک زمان خاصی تکان بدهند و بعد از آن کل بدن خود را تکان بدهند و تمرین گرم کردن را انجام بدهند.

• یک CL می تواند پیشنهاد دهد که درمانجو یک داستان را در رابطه با موردی که برایش مهم بود و تجربه کرده است را بگوید، ولی در بیان کردن داستان فقط از حرکت استفاده کند (پانتومیم اجرا کند).

• ممکن است یک CL از گروه بخواهد تا در یک زمان، یک مجموعه از حرکات را انجام دهند: ت

اب خوردن، شکل دهی، معلق شدن، پرتاب کردن و ساکت ماندن. CL بعد از آن از اعضای گروه می خواهد تا یک رقصی را انجام دهد و حرکاتی که قبلا استفاده شده است را تکرار کند.