کارل جانگ به عنوان پدر رشته روان شناسی تحلیلی شناخته می شود. وی بر این باور بود که تمایلات مذهبی از طریق تمایل روانی به وضعیت متوازن هوشیاری و ناهوشیاری به صورت یکجا، نشان داده می شود.
جانگ سال های زیادی را صرف مطالعه و همکاری با سیگموند فروید کرده بود، ولی مطرح کردن این نظریه منجر به پایان یافتن همکاری و جدایی آنها شد.
مبنای مربوط به این نظریه بر پایه نمونه های قدیمی خاص و الگوهای بود که نحوه پردازش تصاویر روانی را برای افراد تعیین و به آنها تحمیل می کرد.
در سرتاسر تاریخ و تمامی فرهنگ ها، استوره شناسی و مطالعات رویا یک ارتباط مداومی با هم دارند.
جانگ بر این عقیده بود که هر فردی تلاش دارد تا با تلاش برای ایجاد هماهنگی بین بخش هوشیار و ناهوشیار خود به یک کمال و تمامیتی دست یابد که می تواند از طریق مطالعات خواب و رویا محقق شود.
مفاهیم روان درمانی جانگیئن ها
• تجسم فعال:
جانگ مفهوم تجسم فعال را به عنوان روشی ایجاد کرد که مابین شکاف های موجود بین بخش های هوشیار و ناهوشیار، یک پل ارتباطی برقرار می کند.
یک درمانجو با استفاده از تجسم، خیال پردازی، رویا ها و مدیتیشن می تواند با استفاده از داستان گویی یا واکنش، بخش ناهوشیار خودش را فعال کند.
تجسم فعال بر مبنای مشاهدات غیر مستقیم درمانجو در رویاها و یا تجسم شان ایجاد می شود و از تصاویر منطبق با تمایل آنها استفاده نمی شود.
• تفرّد یا جدا شدگی:
تفرّد عبارت از یک فرآیند روان شناسی تحلیلی است که افراد به نحوی تغییر می یابند که به فرد مورد نظر و دلخواه خودشان تبدیل شوند.
اغلب افراد دارای مشکلات عاطفی احساس می کنند که زندگی آنها از هم پاشیده است و زندگی متلاشی شده آنها با تجارب عاطفی متفاوتی پر شده است.
اغلب پیشرفت های آینده، در نتیجه تضاد درونی با مشکل مواجه می شوند و خود خرابکاری ها ریشه در جدا سازی خود های مختلف در یک شخص دارد.
افراد عبارت از جمع و ادغام تجارب منفی و مثبت گذشته فرد است، به نحوی که فرد می تواند به صورت سالم و کارا زندگی کند و همچنین از نظر عاطفی دارای ثبات باشد.
تفرّد باعث می شود که فرد منحصر به فرد باشد و به فردی با یک شخصیت انسانی متفاوت و ناهوشیاری های جمعی تبدیل شود
این فرآیند تفرّد از طریق روش های مختلفی صورت می گیرد که عبارتند از تفسیر رویا و تجسّم فعال، متولد شدن یک فرد بالغ، سلامت کلی و فرد هماهنگ.
• ناهوشیاری های جمعی:
جانگ اولین شخصی بود که از عبارت ناهوشیاری جمعی، به عنوان یک وسیله ای برای توصیف یک ویژگی از ناهوشیاری استفاده کرد که در هر شخصیت زنده ای به وسیله سیستم عصبی نشان داده می شود.
ناهوشیاری جمعی به جای اینکه تنها به پردازش تجارب مربوط به شخصیت های گذشته ما و یا وضعیت روانی ما بپردازد، تمامی تجارب را در داخل یک گونه سازمان دهی می کند.
جانگ بر این عقیده بود که ناهوشیاری جمعی به صورت موروثی بوه و به هر شخصی ارث می رسد و در نتیجه ی اتفاقات خاصی ایجاد نمی شود.
ناهوشیاری جمعی فرض می کند که تصاویر روانی نمی توانند به صورت تاریخی و یا از طریق تجربه مشاهده شوند، و تنها به صورت نتیجه فرعی پویا وجود دارند.
• فلسفه های موجود در نظریه های جانگ:
همچنین جانگ از عبارت فلسفه یا لوگو در نظریه های فلسفی خود استفاده کرد. بر اساس عقیده جانگ، فلسفه عبارت از یک حقیقت و یا دلیل می باشد.
جانگ در اغلب موارد بر روی تقابل مابین بخش هوشیار و ناهوشیار، همانند فلسفه در مقابل افسانه ها اشاره می کرد.
علاوه بر آن، جانگ بر این باور بود که فلسفه ها ورژن مردانه عقلانیت هستند، و ورژن زنانه در مقابل آن قرار دارد، و شهوت بیان کننده دسترس پذیری روانی یا هیجانات می باشد.
• نکیا :
نکیا یکی از مولفه های اصلی تحلیل جانگ است. بر اساس عقیده جانگ، نکیا یا فرآیند بررسی بخش هوشیار یک واکنش قاطع و ارادی می باشد.
وی بر این باور بود که نکیا، به عنوان یک سفر تاریک به محیط خطرناک، یک فرآیند ضروری به منظور به دست آوردن تفرّد می باشد.
افرادی که به اعماق روان درونی خود سفر کرده اند و باز گشته اند، بهترین افراد برای انجام دادن این فرآیند هستند.
روان شناسی عمیق
روان شناسی عمیق یکی از موارد مربوط به رهیافت های درمانی گسترده ای می باشد که با استفاده از روان شناسی جانگین ایجاد شده است.
این روش درمانی از کشف انگیزه های مربوط به مشکلات روانی، به عنوان ابزاری برای درمان افراد بیمار استفاده می کند.
در طول روان شناسی عمیق، درمانگر بر روی درمانجو کار می کند تا منبع مربوط به مشکلات آنها را مشخص کند و هیچ اقدامی در رابطه با علائم مرتبط با بیماری انجام نمی دهد.
با شناخت انگیزه های نابهنجار، فرد درمانجو می تواند این انگیزه ها را از بین ببرد و منجر به ایجاد یک وضعیت سالم تر و همچنین تفکرات و رفتار های مثبت تر در خودش شود.
یکی از پدیده هایی که در روان شناسی عمیق وجود دارد، عبارت از “شفا دهنده آسیب” می باشد.
وقتی که درمانگر بر روی فرد دارای آسیب های روانی مشابه کار می کند، درمانگر از محرک های آن آگاه می شود و ممکن است به صورت سهوی این آسیب ها را به درمانجو منتقل کند.
این فرآیند انتقال معکوس می تواند برای هر دو فرد درمانجو و درمانگر مضر و خطرناک باشد، چرا که این حالت باعث می شود درمانگر در معرض آسیب های درمانجوی خود قرار گیرد و به صورت بالقوه می تواند فرآیند درمانی را آلوده کند و با مشکل مواجه سازد.
روان شناسی اولیه
روان شناسی اولیه که در زمینه باستان شناسی و انسان شناسی ایجاد شده است، یکی از استراتژی هایی می باشد که در اغلب موارد به منظور بررسی و ارزیابی انگیزه های ناخود آگاه بکار گرفته می شود.
جانگ نحوه تاثیر مذاهب تاریخی، خدایان و افسانه ها را بر روی حس فرد نسبت به خودش را مورد مطالعه قرار داده است.
روان شناسی اولیه بیان می دارد که رویاها و وضعیت روانی فرد با اعتقادات فرد مرتبط است و این اتحاد منجر به ایجاد رفتار، تفکرات و احساسات آنها می شود.
نمونه اولیه به صورت نمادین بیانگر تجارب زندگی جمعی فرد می باشد و انتخاب ها خود آگاه و نا خود آگاهی که فرد انجام می دهد را تعیین می کند.
روان شناسی اولیه بر روی بخش روحی فرد تمرکز دارد و جانگ و پیشینیان وی یک سری شباهت ها را در نمونه های اولیه مربوط به افسانه ها و محرک های مربوط به انگیزه های انسانی مشاهده کرده بودند.
امروزه، روان شناسان نمونه اولیه همچنان نمونه اولیه را به عنوان نیروهای اصلی در رشد ساختار روان شناختی فرد در نظر می گیرند.
تاثیر جانگ بر روی روان شناسی روان پویشی
هر چند که جانگ رشته روان پویشی را خودش تاسیس نکرده است، ولی پیشیبردهای زیادی در این رشته داشته است.
جانگ معتقد بود که روان یا روح ، به سمت تفرّد کشیده می شود. روان شناسی روان پویشی وی همانند بخش های ناخود آگاه شخصیتی، در زمینه نمونه اولیه مربوط به ناخودآگاهی جمعی تغییر یافت.
همچنین جانگ به عملکرد برتر و مافوق اعتقاد داشت که عبارت بود از انتشار یافتن نمونه های اولیه در بخش های ناخود آگاه جمعی .
نظریه های روان پویشی جانگ شامل آگاهی از وضعیت روحی مربوط به هر شخص و هم چنین سازمان دهی های متفاوت در وضعیت روانی افراد بود .
در کل دو بخش مربوط به مولفه ها و نمونه های اولیه می توانند بارها منجر به اختلافات و ایجاد تضادهای درونی شوند.
ابزارهای ارزیابی مدرن
همچنین تئوری های جانگ بر روی ابزارهای ارزیابی مختلفی که در دنیای امروزی استفاده می شود، تاثیر گذار بوده است.
شاخص نوع مایرز – بریگز ، که توسط ایزابل بریگز مایرز و کاترین کوک بریگز معرفی شد، بر مبنای تئوری های جانگ بوده است که در کتاب روان شناسی وی یافت شده است.
این ابزار شخصی یکی از مرسوم ترین ابزارهای مورد استفاده در دنیای امروزی می باشد.
ابزار دیگر عبارت از شاخص نوعی جانگیئن (JTI) است که در سال 2001 معرفی شد.
این شاخص توسط هالوارد ای. رینگستاد و تور اودگارد طراحی شد تا یک بررسی دقیق تری را در مورد روش های ترجیحی در فرآیند روان شناسی انجام دهد.
JTI بر مبنای عملکرد های روان شناختی ویژه ای است که توسط جانگ بیان شده بود، ایجاد شد و روشی می باشد که به صورت خلاصه بیان شده است و در سطح جهانی قابل شناخت می باشد.
در چندین کشور JTI جایگزین MTBI شده است و به نظر می رسد که یک گزینه ثابت تر و قابل استفاده تری برای درجه بندی شخصیت روان شناختی افراد می باشد.
تفاوت دیگر این ارزیابی ها عبارت از دسته بندی کننده درمانی کیرزی می باشد.
هر چند که این دسته بندی کننده از نظریه های جانگ تبعیت نمی کند، ولی محتویات و کاربردهای آن در دو مورد JTI و MBTI تفاوت قابل توجهی دارد.
ترکیب کل دوره های زندگی
ترکیب یا ادغام کل دوره های زندگی(LI) یک روش درمان ملایمی می باشد که بر روی بدن صورت می گیرد، و در طول درمان از بازخوانی حافظه و تجسّم به منظور دسترسی به دوران کودک استفاده می کند تا آسیب های سرکوب شده را مرتفع کند و منجر به بهبود فرد شود.
متخصصان سلامت روان می توانند روش درمانی LI را به منظور غلبه بر آسیب های گذشته و شناسایی دیگر مشکلات سلامت روانی و عاطفی بکار گیرند.
درمانگران زیادی که در دوره درمانی LI آموزش دیده اند، در طول درمان از این روش درمانی استفاده می کنند و باعث می شوند که افراد درمانجو به یک بهزیستی بهتری دست یابد.
• توسعه روش ادغام کل محدوده زندگی
• ادغام کل محدوده زندگی به چه نحوی صورت می گیرد
• مشکلات درمان شده با استفاده از ادغام کل محدوده زندگی
• آموزش روش ادغام کل محدوده زندگی
• محدودیت های مربوط به ادغام کل محدوده زندگی
توسعه روش درمانی ادغام کل محدوده زندگی
روش ادغام کل محدوده زندگی که یک روش درمانی نسبتا جدیدی است، در سال 2002 و توسط پگی پیس معرفی شد.
این تکنیک در مراحل اول به عنوان ابزاری برای شناسایی افراد بالغ که در دوران کودکی خود آسیب دیده بودند، به کار گرفته می شد.
با این وجود، در طول دوره کاربرد این روش پیس مشاهده کرد که LI قادر به شناسایی تاثیرات مربوط به طیف وسیعی از مشکلات سلامت رفتاری و روانی در تمامی سنین می باشد.
در سال 2003 و زمانی که پیس اولین کتاب خود به اسم ادغام کل محدوده زندگی: ارتباط دادن وضعیت های خود از طریق زمان را چاپ کرد، این روش درمانی در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت.
در سال 2004 وی شروع به تدریس رهیافت خود به درمانگران ایالات متحده و اروپای غربی کرد.
امروزه بیش از 2000 متخصص سلامت روان وجود دارد که در LI آموزش دیده اند.