نوشته‌ها

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

متخصصان هشدار می دهند که کودکانی که از سوی والدین تنبیه بدنی می شوند در سنین بالاتر بیشتر در معرض مشکلات سلامت روانی و روحی هستند.

تنبیه بدنی کودکان به منظور اصلاح رفتارهای اشتباه شیوه رایج است.

اما والدین باید آگاه باشند که:

این شیوه ناکارآمد است
تنها استفاده آن بدون داشتن تاثیر مثبت بر روی کودک تاثیرات منفی آن است
همچنین در سال های آینده این روش نادرست در رفتار کودک با دیگران نیز رسوخ می کند

بسیاری از والدین، گاهی مجبور به تنبیه فرزندان می شوند.

آیا این کار موثر واقع می شود؟

پژوهش های خارجی حاکی از این است که خردسالانی که در سنین پایین تنبیه بدنی می شوند از سنین شش سالگی به بعد اخلاق هجومی خود را بروز می دهند.

عملی که در آن در پی تلاش برای تغییر نامناسب رفتار نامناسب کودک هستیم را تنبیه می گویند.

اگر والدین تنبیهی را انجام داده و کودکان ها به جای اینکه بهتر بشود در آن زمینه بدتر شود.

بایستی بدانیم که تنبیه ما اشتباه بوده است و روش های تنبیه را عوض کرد.

پس اگر والدین با کودک خود قهر بوده و یا بخواهند او را تهدید کنند.

دیگر پدر یا مادر او نیستند و هدف آنها تنها این باشد که کودک گریه خود را قطع کرده و یا کار ناپسند را برای مدتی کوتاه کنار بگذارد بایستی گفت این اعمال نه تنها مثمر ثمر واقع نخواهد شد.

بلکه باعث می شود در ادامه نیز فرزند بر روی آن موضوع حساس شده و برای جلب رضایت پدر و مادر هم که شده کارها را انجام دهد.
وقتی کودک را تنبیه می کنیم
وقتی کودک را کتک می زنیم
در مقابل از او می خواهیم که شخص دیگری را تنبیه کنند و یا کتک نزنند

مسلما این رفتار نمی تواند درست باشد.

چرا که او رفتار شما را دیده و الگوبرداری می کند.

الگوی رفتاری اون کسی نیست جز والدین او.

چون که ما در زمان هایی که بر اعصاب و رفتار خود کنترل نداشتیم کودک را تنبیه نموده ایم او یاد می گیرد که زمانی که بر اعصاب خود مسلط نیست دیگری را تنبیه کند.

این ویژگی تا آخر عمر در او باقی خواهد ماند لذا همواره باید تلاش کنیم تا به بهترین نحو ممکن برای تربیت کودک مان قدم برداریم.

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

بدترین نوع تنبیه را می توان تنبیه بدنی کودکان دانست.

که در آن کودک دچار صدمه و آسیب می شود و در عین حال پدر و مادر در این راه بهترین حالت ممکن را برای کودک خود در نظر می گیرند.

تنبیه کودکان راه های مختلفی دارد.

مقایسه کودک با یک فرد دیگر
سرزنش کودک به خاطر کاری که انجام داده
سرزنش کودک به خاطر اینکه ما را مریض نموده
محروم کردن او از دوست داشتن و عشق
تهدید به جدایی از او
تحقیر کردن کودک نزد دیگران به خاطر کاری که انجام داده
ترساندن او

و سایر مواردی از این قبیل می تواند راه های تنبیه نامناسب کودک باشد.

تنبیه بدنی کودکان را می توان بدترین نوع تنبیه برای آنها دانست.

در این نوع تنبیه نیز پدر و مادر و یا شخص دیگری که در حال تنبیه کودک است تلاش می کنند تا کنترلی موقتی بر رفتار کودک داشته باشد.

باید مطمئن باشد که در دراز مدت این کار روی او بی تأثیر بوده و اثرات بر عکس و نامناسبی دارد.

مطالعات نشان می دهد که تنبیه بدنی فرزندان دختر را به سمت افسردگی و اضطراب و پسران را به سمت پرخاشگری سوق می دهد.

والدین زمانی تنبیه را برای کودک در نظر می گیرند که خودشان به شدت خشمگین و عصبانی هستند.

آن ها می خواهند راهی را برای کاهش این حس خشم و عصبانیت خود یافته و بلافاصله پس از تنبیه کودک نیز پشیمان و نادم خواهند شد.

حتی ممکن است پس از آن به سراغ کودک رفته و از او دلجویی کنند.

پس از مدتی این رفتار متناقض در والدین سبب می شود که هیچ چیز در آن ها قابل پیش بینی نشود.
پس از مدتی کودک نیز آشفته شده و نمی داند که رفتارهای او چه واکنشی را در والدین او به دنبال خواهد داشت.
پس از مدتی مشکلات رفتاری او به شدت افزایش یافته و والدین نیز خود را در مقابل تربیت مناسب کودک و رفع گرفتاری های او ناکام و ناتوان می بینند.

مورد دیگری که در تنبیه بدنی کودکان مورد استفاده قرار می گیرد که والدین با داد و فریاد به کودک بگویند که چه کاری را باید انجام بدهد.

چه کاری و نباید آنچه در این میان صحیح به نظر می رسد این است که کودک در کنار باید ها باید نباید ها را هم بشناسد.

به جا است که مثلاً بیاییم به او بگوییم به جای کشیدن عربده بایستی آرام سخن بگویند.

لذا همواره والدین باید تلاش کنند تا بهترین نوع تربیت مفید و موثر را برای کودک خود در نظر گرفته و حتی الامکان از تنبیه کودک به صورت فیزیکی و بدنی خودداری کنند.

والدین مطمئن باشند که تحقیقات ثابت نموده است که تنبیه بدنی کودکان نه تنها مفید و موثر واقع نخواهد شد.

بلکه تأثیرات به شدت سو و نامناسبی بر کودکان بر جای گذاشته و آینده آنها را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

و همواره والدین باید این نکته را مد نظر قرار دهند که الگوهای رفتاری فرزندان خود هستند.

اگر فرزندی را تنبیه بدنی می کنند نباید انتظار داشته باشند که در آینده او فردی مهربان بوده و با دیگران به صورت مطلوب برخورد نماید.

مثلا ممکن است در آینده و در مدرسه دیگران را مورد ضرب و شتم قرار داده و کتک بزند.

لذا پیش بینی این موارد نامناسب را کرده و همواره تلاش کنید بهترین روش تربیت کودک را که توأم با حفظ اقتدار والدین باشد در نظر بگیرید.

براساس یک مطالعه انجام شده در دانشگاه های معتبر خارجی، کودکان در معرض مجازات جسمی در سن پنج سالگی خود این رفتارها را دنبال می کنند.

نتایج این پژوهش ها که در آکادمی کودکان منتشر شده نشان می دهد که کودکانی که به طور پیوسته تنبیه بدنی می شوند، رفتارهای تهاجمی خود را از ۵ سال به بالا در مقایسه با کودکانی که مجازات نمی شوند، بروز می دهند.

به گفته محققان، پرخاشگری، فریاد، تهدید خرابکاری و بدرفتاری با دیگران نشانگر رفتار تهاجمی کودکان خردسال است.

مجازات جسمی کودک

آکادمی آمریکایی درمان هایی را برای کودکان و همچنین توصیه هایی به خانواده ها برای استفاده از روش های موثر به جای مجازات جسمی کودک داده است.

از این طریق اجازه می دهد کودک به فکر درباره رفتار او و آن عواقب باشد.
برترین مقالات تربیت کودک و نوجوان

کاترین تیلور، محقق آمریکایی معتقد است که اگر والدین از مجازات فیزیکی و روش های غیر مجاز استفاده کنند، در سنین بالاتر رفتار در کودک تکرار خواهد شد.

قطعا استفاده از مشاوره کودک و نوجوان می تواند راهی بسیار خوب برای کاهش مشکلات خانواده ها در این زمینه باشد لذا از حضور در مرکز مشاوره برای بیان این مشکلات نترسید.

منبع :اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!مرکز مشاوره روانشناسی مشاورانه