پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک در قانون حفظ امنیت کودکان و خانواده سال 2003 آمده است، کودک آزاری و قصور در حداقل خود چنین تعریف شده است: “هرگونه اقدام یا قصور در اقدام والد یا مراقب که موجب مرگ، صدمه جسمی یا عاطفی شدید، سوء رفتار جنسی یا بهره برداری کودک شود یا هر گونه عمل یا قصور که کودک را مشرف به خطر جدی آسیب قرار دهد» کودک آزاری یا قصور گفته می شود.

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

مشاوره خانواده سوء رفتار به چهار نوع اصلی تقسیم می شود:

  1. سوء رفتار جسمی (فیزیکی)
  2. سوء رفتار جنسی
  3. سوء رفتار عاطفی (آسیب روانی، کلامی یا ذهنی)
  4. قصور و نادیده گرفتن کودک

جالب است بدانیم که همیشه سوء رفتار عاطفی در حضور سایر اشکال کودک آزاری وجود دارد. در تحقیقات اخیر انواع یا طبقات دیگری برای سوء رفتار گزارش شده است از جمله کودک آزاری مادرزادی، سوء رفتار برادر و خواهرها، رها کردن بچه.

سوء رفتار با بچه در تمامی جوامع، فرهنگ ها، گروه های نژادی یا قومی، مذاهب، طبقات اجتماعی اقتصادی و گروه های شغلی دیده می شود. هرچند بیشتر در بین والدین نوجوان و خانواده های کم درآمد بیشتر دیده می شود. ریسک فاکتورها و آماره های مرتبط با سوء برخورد با بچه ها با توجه به ارتباط آنها با والدین، بچه ها، خانواده ها و محیط به زیر گروه هایی تقسیم می شوند.

عامل کودک آزار شخصی است که مسئول رفاه و سلامت بچه است از قبیل والدین یا مراقبین، کسانی که بچه را آزار داده یا نادیده می گیرند. والدینی که مرتکب کودک آزاری می شوند، خود در دوران کودکی تحت سوء رفتار جسمی، جنسی، عاطفی یا قصور بوده اند.

هرچند تمامی بچه هایی که این تجارب را داشته اند به والدی کودک آزار و بد برخورد تبدیل نمی شوند

. تقریبا 80% مجرمان والدین هستند. سایر افراد تنها مسئول 6% کودک آزاری ها هستند و والدینی که ازدواج نکرده اند مسئول 4% موارد کودک آزاری و قصور هستند. افراد دیگری که به نوعی با کودک در ارتباط مشخص هستند (از قبیل مشاور اردو، کارمند مدرسه) یا رابطه نامعلوم دارند نیز ممکن است مرتکب کودک آزاری شوند.

ویژگی های شایعی که در والدین کودک آزار شناسایی شده است شامل پایین بودن اعتماد به نفس، هوش پایین، انزوای اجتماعی، افسردگی، نداشتن تحمل هراس، نارس بودن، نداشتن مهارت والدی یا مهارت های سازشی، کمبود دانش در رابطه با تکامل کودک، مشکلات ازدواج و زندگی تاهلی، تک والدی یا والدین خیلی جوان، حاملگی های کم فاصله، مصرف مواد و اعتیاد، بیماری جسمی و رفتار جنایی است.

ویژگی های زیادی برای کودکان قربانی کودک آزاری تعیین شده است.

ریسک قربانی بودن کودکانی بالاتر است که بطور نارس متولد شوند، دچار ناهنجاری و معلولیت مادرزادی هستند یا کودکان پر گریه، بیماری مکرر یا کودکان دارای نیازهای خاص. کودکان تا سه سالگی بیشتر از سنین دیگر در خطر کودک آزاری جسمی هستند.

دختران اندکی بیشتر از پسرها قربانی کودک آزاری می شوند (52% در مقابل 48% موارد). کودکان 3 ساله یا بالاتر بیشتر در معرض سوء رفتار جنسی قرار می گیرند.

کودکان بعضی از خانوارها از قبیل خانواده های تک سرپرست (77% ریسک بالاتر کودک آزاری جسمی و 87% قصور فیزیکی، 80% ریسک بالاتر جراحت جدی یا آسیب بدنی) نسبت به خانواده های دو سرپرست؛ بیشتر در معرض کودک آزاری هستند.

کودکان خانوارهای پر جمعیت نسبت به خانواده های تک فرزند سه برابر بیشتر در معرض کودک آزاری قرار می گیرند.

این مسئله در مورد کودکان خانواده های دارای استطاعت مالی نسبت به خانواده های کم درآمد نیز صادق است و کودکان خانوارهای دارای مشکل اقتصادی به احتمال 18 برابر بیشتر در معرض سوء رفتار جنسی و 56 برابر در خطر سوء رفتار عاطفی و 22 برابر بیشتر در خطر آسیب جسمی جدی قرار می گیرند.

کودکانی که کمتر از 2 سال در یک خانه زندگی می کنند و کودکانی که کمتر از 5 سال در یک جامعه بوده اند، ریسک بالاتری برای کودک آزاری دارند.

عوامل محیطی مرتبط با کودک آزاری شامل تعصبات قومی یا نژادی، شرایط بد زندگی، کمبود منابع اجتماعی و خانوادگی، دسترسی ناچیز به مراقبت بهداشتی و خدمات پیگیری، فشار اقتصادی، عقاید فرهنگی متفاوت در رابطه با نقش بچه در خانواده، نگرش فرهنگی متفاوت به استفاده از تنبیه بدنی است. قوانین محافظت از کودکان نارسا نیز یکی دیگر از ریسک فاکتورهای محیطی است.

مطالعات نشان داده اند که تقریبا نیمی از کودکانی که توسط مراقب خود کشته می شوند، پس از شکایت به خدمات رفاه کودکان کشته می شوند. اگر سوء رفتار و آزار کودک جدی و چشمگیر باشد، حفظ تمامیت خانواده دیگر هدف مداخله نخواهد بود.

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

میزان بروز کودک آزاری و قصور

  1. در ایالات متحده در سال 2003 خدمات حافظت کودکان بیشتر از 2.9 میلیون پرونده کودک آزاری را از بین 5.5 میلیون گزارش بررسی کرده است.
  2. دو سوم این گزارشات (68%) نیازمند بررسی بوده و نتیجه آن شناسایی 906000 قربانی بوده است.
  3. برآورد شده است که در سال 2003 حدود 1500 کودک دچار کودک آزاری کشنده در 50 ایالت و ناحیه شده است. 44% مرگ ها در کودکان زیر 1 ساله و 79% مرگ ها در کودکان زیر 4 سال رخ داده است.
  4. بیشتر از نیمی از تمامی قربانیان (60%) از قصور (بخصوص قصور درمانی)، 20 درصد کودک آزاری جسمی و حدود 10% قربانیان تحت سوء رفتار جنسی رنج برده اند. قربانیان سوء رفتار عاطفی حدود 5% تمامی قربانیان را تشکیل داده اند. سایر انواع سو رفتار شامل رها کردن، اعتیاد مادرزادی به مواد، تهدید به صدمه بوده که 16% موارد را تشکیل می دهند (علت اینکه جمع کل از 100 بیشتر است، بعضی از کودکان از چند نوع کودک آزاری رنج برده اند).
  5. سوء رفتار جنسی در دختران، خانواده های ناتنی و بچه های تک والد یا مراقب غیر فامیل شایعتر بوده است.
مشاوره تحصیلی کسی که از درس خوندن پیشمون شده و می خواهد درست انتخاب رشته کنه

علائم بالینی کودک آزاری و قصور

آسیب پوستی

شایعترین نشانه های کودک آزاری که براحتی تشخیص داده می شود، آسیب های پوستی است.

نشانه گاز گرفتگی به صورت نواحی گرد با رد دندان، نشانه مکیدن یا نشانه های پنیرکی زبان شایع است. خونمردگی یا خراشیدگی نواحی مخفی پوست نشانگر آن است که کودک مورد سوء رفتار بوده است. وجود کبودی و رد ضربه که در مراحل مختلف بهبودی هستند، نشانگر آن است که کودک به طور مکرر صدمه دیده است.

کبودی هایی که به شکل یک شی هستند اغلب تصادفی نیستند.

ریزش موی تروماتیک

ریزش موی تروماتیک زمانی رخ می دهد که موهای بچه کشیده شده یا برای هل دادن یا کشیدن بچه روی زمین استفاده شود.

نتیجه آن کنده شدن موی سر و پارگی عروق خونی زیر پوست سر است. تجمع خون می تواند به افتراق ریزش موی ناشی از کودک آزاری و غیر کودک آزاری کمک کند.

سقوط

اگر گزارش حاکی از سقوط و افتادن مکرر کودک است اما جراحات متعدد وجود دارد، عدم هماهنگی سابقه صدمه و جراحات می تواند شک به کودک آزاری را برانگیزد.

جراحات خارجی سر، صورت و دهان

بریدگی، خونریزی، قرمزی، تورم کانال گوش خارجی، شکستگی صورت، پارگی یا له شدگی لب، ضایعات دهان، حلق، شل و شکسته شدن دندان یا تغییر رنگ دندان، پوسیدگی دندان، له شدگی زبان، قرمزی یا خونمردگی بی دلیل کام، سیاه شدن دو چشم بدون تروما به بینی همگی نشانه کودک آزاری هستند.

آسیب سوختگی عمدی یا بی دلیل

موارد زیر نشانگر صدمه عمدی است: سوختگی ناشی از فرو رفتن در آب جوش با حاشیه منظم، سوختگی های مدور متعدد کوچک، سوختگی هایی با درجات متفاوت بهبودی، سوختگی اتو (سوختگی با قالب اتو)، سوختگی نواحی بستن کهنه، سوختگی طنابی.

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

سندرم تکان دادن بچه

سندرم تکان کودک (Shaken Baby Syndrome) در صورت تکان دادن عمدی و شدید کودک رخ می دهد.

کودکی که تکان داده می شود ممکن است از ترومای خفیف چشم و یا مغز رنج ببرد. کودک ممکن است دارای سابقه تغذیه بد، استفراغ، لتارژی و یا تحریک پذیری باشد که به طور دوره ای در طی چند روز تا چند هفته قبل از مشاوره بهداشت روان رخ داده است.

در 75 تا 90 درصد موارد خونریزی یک طرفه یا دو طرفه شبکیه دیده می شود اما معمولا در صورت معاینه توسط متخصص چشم آشکار می شود و معمولا نادیده گرفته می شود. تکان دادن موجب آسیب تسریع – کند شدگی (کنده شدن) مغز می شود، که موجب کشیدگی و پارگی عروق خونی و خونریزی تحت عنکبوتیه می شود.

خونریزی تحت عنکبوتیه ممکن است در شیار بین دو نیم کره مغزی واضح تر باشد. هرچند ادم مغزی ممکن است تنها یافته باشد. ممکن است آسیب شدید سیستم اعصاب مرکزی رخ داده و شواهد خارجی صدمه وجود نداشته باشد.

شکستگی و دررفتگی بی دلیل استخوان ها

شکستگی دنده های خلفی که در مراحل مختلف بهبودی است، شکستگی های ترکه ای یا در رفتگی اندام ممکن است شاهدی بر صدمه غیر تصادفی کودک باشد.

سوء رفتار جنسی

خراشیدگی یا خونمردگی داخل باسن و نواحی تناسلی، اسکار، شکاف یا پاره شدن بکارت، له شدگی یا گشاد شدن مقعد، له شدگی یا زخم اندام تناسلی خارجی، عفونت های مکرر ادراری، بیماری های منتقله جنسی، واژنیت نامشخص، حامگی نوجوان، ترشح آلت مردانه، بی بندباری جنسی ممکن است از نشانه های سوء رفتار جنسی باشند.

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

قصور در مراقبت از کودک

علائم قصور و کوتاهی در مراقبت از کودک به صورت فقدان مراقبت جسمی و طبی مشخص می شود. تظاهرات قصور شامل عدم پیشرفت بدون توضیح پزشکی، گاز گرفتگی و خراش متعدد سگ یا گربه، وجود چرک در چین های پوست، راش کهنه شدید به همراه سوختگی آمونیاکی، اختلالات تغذیه ای و رکودهای تکاملی است.

عوارض کودک آزاری

  1. تکاملی و نورولوژیک: اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD)، تاخیرهای تکاملی و عقب افتادگی
  2. تحصیلی (آکادمیک): مشکلات یادگیری و پیشرفت تحصیلی ضعیف
  3. سلامت روانی: رفتار تهاجمی (دعوا کردن یا خشونت نسبت به حیوانات)، سوء مصرف مواد، سایر مشکلات روانی (از قبیل افسردگی، اختلال استرس پس از ضربه، اختلالات خوردن)، اقدام به خودکشی
  4. روانی اجتماعی: مشکل در روابط اجتماعی، عقب افتادگی تکاملی، رفتار جنسی نامناسب، حاملگی در سنین پایین، افزایش ریسک بیماری های منتقله جنسی (از قبیل سندرم نقص اکتسابی ایمنی (AIDS)

آزمایشات و تست های تشخیصی کودک آزاری و قصور

  1. مطالعات رادیوگرافیک استخوان ها در دو مقطع برای تمامی بچه های مشکوک به جراحت و صدمه ناشی از کودک آزاری. در بچه هایی که به کودک آزاری مشکوک هستیم بایستی این تست ها دو هفته بعد تکرار شود. رادیوگرافی برای تشخیص شکستگی جاری یا جوش خوردگی شکستگی های قبلی انجام می شود. پیمایش اسکلتی اطلاعاتی در مورد سن وقوع جراحت ارائه می دهد. وجود شکستگی های متعدد در مراحل بهبودی متفاوت نشانگر قطعی سوء رفتار با کودک است.
  2. سی تی اسکن (CT scan) و یا تصویر برداری تشدید مغناطیسی (MRI) – برای تمایز جراحت های موجود
  3. معاینات چشمی – برای تشخیص خونریزی شبکیه (ناشی از تکان های شدید یا ضربه خوردن به سر)
  4. عکس رنگی از زخم ها و جراحات – برای ثبت در پرونده برای مسائل قانونی و پیگیری های بعدی
  5. دور سر و دور شکم – برای تعیین وجود صدمات اسکلتی یا شکمی ناشی از کودک آزاری فیزیکی
  6. معاینه مایع مغزی نخاعی (SCF) – برای تشخیص وجود خون در مایع نخاعی بچه ای که در اثر سوء رفتار جسمی دچار ضربه مغزی یا ضربه به سر شده است.
  7. تست حاملگی – برای تعیین وضعیت حاملگی کودکی که تحت سوء رفتار جنسی بوده است.
  8. غربالگری از نظر بیماری های منتقله جنسی (STIs)، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در بچه هایی که کودک آزاری جنسی را تجربه کرده اند.
  9. جمع آوری شواهد – نمونه گیری و آشکار کردن علائم و نشانه های سوء رفتار (طبق سیاست موسسه و نیازهای حقوقی)

درمان طبی کودک آزاری و قصور

اولویت اول مراقبت از کودکی که سوء رفتار را تجربه کرده است احیا و تثبیت وضعیت وی است که طبق جراحات وارده و اقدامات ضروری انجام می شود. تایید کودک آزاری از طریق گرفتن تاریخچه کامل و معاینات فیزیکی و مشاهده کلیه قسمت های بدن کودک و گرفتن نمونه برای آزمایشات انجام می شود. تمامی جراحات بایستی به همراه عکس رنگی ثبت شود و به دقت در پرونده بیمار گنجانده و حفظ شود.

بایستی مطابق دستورالعمل حقوقی یا سیاست موسسه مورد کودک آزاری گزارش شود. پرستاران، پزشکان، دندانپزشک، روانشناس، متخصص گفتار درمانی موظف به گزارش کودک آزاری هستند و مددکار اجتماعی مسئول پیگیری آن است. در بعضی کشورها قصور در گزارش کودک آزاری جریمه سنگینی برای پرسنل مراقبت دهنده به همراه دارد.

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

فرآیند نگهداری کودک آزاری و قصور

بررسی و شناخت

  1. تاریخچه جامع و دقیقی گرفته شده و با والدین یا مراقب کودک مصاحبه می شود. تمایز و ثبت شرایط مرتبط با وقوع جراحت ضروری است. بنابراین پرستار بایستی از چک لیست جامع سئوال و جواب چه کسی، چرا، چه موقع، کجا، چرا و چگونه جراحت رخ داده است، استفاده کند.
  2. انجام معاینه فیزیکی کامل به همراه بررسی و شناخت اجتماعی، عاطفی و شناختی
  3. مشاهده تعامل والدین – کودک از جمله دفعات تماس و طول تماس آنها
  4. بررسی و شناخت وضعیت عاطفی والدین
  5. اگر کودک تحت سوء رفتار جنسی بوده است، بایستی توسط پزشک قانونی یا متخصص مشکلات جنسی معاینه شود

تشخیص های پرستاری

  • ریسک صدمه
  • درد
  • ترس
  • تاخیر رشد و تکامل
  • اختلال سازگاری خانوادگی

مداخلات پرستاری

  1. در صورت نیاز احیا و تثبیت وضعیت
  2. محافظت کودک از صدمات بیشتر
  3. کمک به تشخیص کودک آزاری
  4. گزارش موارد مشکوک به مسئولین ذیربط
  5. فراهم کردن مراقبت حمایتی از کودک
  6. ثبت یافته های بررسی و شناخت، معاینه فیزیکی، تعاملات والدین، افشاهای کلامی کودک
  7. ارائه توضیحات در مورد رشد و تکامل نرمال کودک، الگوی مناسب رفتاری که نشانگر پاسخ مناسب به نیازهای کودک است
  8. بحث، تشویق، ایفای نقش در مورد رفتارهایی که موجب تقویت وابستگی والدین – کودک می شود و آموزش مهارت های مثبت والدی
  9. بحث در مورد روش های تادیب و تشویق رفتار خوب در کودک
  10. بحث در مورد استرس خانواده و بازنگری راهبردهای سازشی (مثبت در مقابل منفی)
  11. بحث در مورد نیاز به منابع اجتماعی و ارجاع های لازم
پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

پیشگیری از کودک آزاری و سوء استفاده جنسی از کودک

برنامه ریزی ترخیص و مراقبت در منزل

  1. ارجاع والدین به منابع بین بخشی جامعه که به کنترل تکانه ها کمک کرده، دانش والدین از رشد و تکامل نرمال بچه را افزوده و به تدوین توقعات منطقی کمک کرده و بدیل هایی برای سوء رفتار جسمی فراهم می سازد.
  2. ارجاع خانواده به گروه های حمایتی، خانواده درمانی، کلاس های والدی اثربخش

برآیندهای مددجو

  1. بچه در مقابل جراحات، قصور یا صدمه بیشتر محافظت خواهد شد.
  2. بچه حداقل نشانه های بلند مدت ناشی از کودک آزاری را خواهد داشت.
  3. والدین مهارت های اثربخش والدی را خواهند آموخت
  4. والدین کمک لازم برای رفع مشکلات را دریافت خواهند کرد.

پیشگیری از کودک آزاری

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *