سفر جادوگری یک تکنیکی می باشد که در حین تجربه و اجرا، یاد گرفته می شود و فرد در آن ماهر می شود.

با اجازه دادن به افراد برای داشتن یک سفر نمادین، آنها چیزهای مختلفی را خواهند شنید و احساس خواهند کرد.

درمانگر از طریق سفرهای اولیه خود، افراد درمانجو را راهنمایی می کند و بعد از آن، درمانجو بر روی پرواز های بعدی کنترل خواهد داشت.

درک، مشخص بودن و شناخت در هر سفر عمیق تر می شود.

در طی این رهیافت درمانی، درمانجو حس و درک دقیق تر و آگاهانه تری نسبت به عواطف و احساسات خواهد داشت و نحوه پذیرش مواردی که در طول سفر خود می بیند را آموزش خواهد دید.

سفر جادوگری با ابزارهای موسیقی مقایسه شده است، چرا که برای کارایی و موفقیت این تکنیک هم به تمرینات زیادی نیاز وجود دارد.

جادوگری و سطوح هوشیاری

جادوگری بر مبنای این عقیده ایجاده شده است که فرد می تواند از طریق قرار گرفتن در بی هوشی نشئه ای، با دنیای روح ارتباط برقرار کند.

این فرآیند بالاتر از آرمان مرسوم در مورد حقیقت می باشد و فرد با انجام دادن این سفر، به جادوگری تبدیل می شود که قادر است از اعماق وجود خودش، به دانش افسانه ای و قدرت درمان دست یابد.

در این مورد سه حوزه، یا سطوح هوشیاری درونی وجود دارد که عبارتند از دنیاهای بالایی، متوسط و پایینی.

این حوزه های درونی تا زمان ایجاد شدن، در درون ما قرار دارند و ما نسبت به آن هیچ مسئولیتی نداریم، با این وجود، علم جادوگری بر این اعتقاد است که ما آنها را کشف می کنیم.

این حوزه ها، همراه با هم در دنیای نا هوشیار نگه داشته می شوند و یک بخش اساسی در روان ما می باشند و باعث می شود که ما به صورت آزاد، از قسمتی از آنها جدا باشیم.