اختلال شخصیت نمایشی

اختلال شخصیت نمایشی

اختلال شخصیت نمایشی با الگوی طولانی مدت رفتار توجه طلبانه و حالت بسیار احساساتی شناخته می شود.

 

نشانه های اختلال شخصیت هیستریانیک یا نمایشی

بعضی با اختلال شخصیت نمایشی می خواهند در هر گروهی از افراد مرکز توجه باشند

و زمانی که اینگونه نباشد احساس ناراحتی می کنند.

اغلب وقتی سرزنده، جالب توجه و گاهی مهیج هستند، اگر افراد کاملا به آنها توجه نکنند دچار مشکل می شوند.

افراد با این اختلال ممکن است سطحی به نظر برسند و ممکن است دست به رفتار اغوا کننده و تحریک آمیز بزنند تا به خودشان توجه جلب کنند.

افراد با اختلال شخصیت نمایشی ممکن است در رسیدن به نزدیکی عاطفی  در روابط عاشقانه یا جنسی به مشکل بر بخورند.

نا خودآگاه، در روابطشان با دیگران آنها اغلب در حال نقش بازی کردن هستند (قربانی یا پرنسس).

ممکن است در ابتدا در یک سطح بخواهند زوجشان را با سوءاستفاده احساسی یا فریبندگی کنترل کنند.

بعد از سوی دیگر وابستگی در سطح دیگری را نسبت به آنها نشان می دهند.

افراد با این اختلال معمولا رابطه ی ضعیفی با دوستان هم جنس دارند.

زیرا روش بین فردی اغواگر جنسی آنها ممکن است خطری برای روابط دوستانه‌شان به نظر برسد.

این افراد همچنین ممکن است دوستان را به خاطر توقع توجه مدام گریزان کنند.

آنها اغلب وقتی در مرکز توجه نیستند افسرده و غمگین می شوند.

 

شناسایی افراد با اختلال شخصیت نمایشی

افراد با اختلال شخصیت نمایشی ممکن است به تنوع، انگیزه و هیجان نیاز داشته باشند و با روتین معمولیشان کسل شوند.

این افراد معمولا در موقعیت هایی که مستلزم پاداش متاخر است.

بی حوصله یا کسل می شوند و اعمالشان معمولا در جهت رسیدن سریع به رضایت است.

اگرچه، آنها اغلب کار یا پروژه را با اشتیاق بسیار آغاز می کنند، اما علاقه آنها به سرعت فروکش می کند.

ممکن است برای رسیدن به هیجان روابط جدید به روابط طولانی مدت بی توجهی شود.

اختلال شخصیت الگوی پایداری از تجربیات درونی و رفتار است که از هنجار فرهنگ شخص تخطی می کند.

 

این الگو در دو مورد یا بیشتر از موارد زیر مشاهده می شود:

شناخت، عاطفه، عملکرد بین فردی، یا کنترل هیجانات.

الگوی دراز مدت ثابت است و در طول طیف گسترده ای از موقعیت های فردی و اجتماعی فراگیر می شود.

این مسئله معمولا منجر به رنجش بسیار یا صدمه در عملکرد اجتماعی، شغلی یا دیگر زمینه های می شود.

الگو، پایدار و طولانی مدت است وآغازش می تواند به اوایل نوجوانی و بزرگسالی برگردد.

 

اختلال شخصیت نمایشی

نشانه های اختلال شخصیت نمایشی

الگویی نافذ به صورت احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط که از اوایل بزرگسالی آغاز می شود.

و در شرایط متفاوتی بروز داده می شود، علامتش وجود دست کم پنج مورد (یا بیشتر) از نشانه های زیر است:

  • در مواقعی که مرکز توجه نیست ناراحت است.
  • تعاملش با دیگران معمولا به صورت اغواگری جنسی نامناسب یا رفتار تحریک آمیز شناخته می شود.
  • ابراز هیجانات وی به سرعت تغییر می کند و سطحی است.
  • همیشه از ظاهر جسمی خود برای جلب توجه استفاده کند.
  • شیوه ی سخن گفتنش به طور افراطی برپایه ی حدس و گمان بوده و فاقد جزئیات است.
  • رفتار خودنمایی و نمایشی بروز می دهد و در ابراز هیجانات مبالغه می کند.
  • بسیار تلقین پذیر است و به راحتی تحت تاثیر دیگران یا موقعیت ها قرار می گیرد.
  • روابط را خودمانی تر از آنچه که درواقع هستند می پندارد.

 

به این دلیل که اختلالات شخصیت، الگو های رفتار دراز مدت و پایدار را توصیف می کنند،

آنها اغلب در بزرگسالی تشخیص داده می شوند.

رایج نیست که اختلالات شخصیت در کودکی یا نوجوانی  شناخته شوند،

زیرا کودک یا نوجوان درمعرض رشد پیوسته، تغییر شخصیت و بلوغ است.

با این وجود اگر این اختلال در کودک یا نوجوان تشخیص داده شود،

ویژگی هایش باید حداقل به مدت یک سال وجود داشته باشند.

اختلال شخصیت نمایشی در زنان رایج تر از مردان است.

تقریبا در 1.8 درصد از عموم مردم ایجاد می شود.

همچون اغلب اختلالات شخصیتی، اختلال شخصیت نمایشی معمولا با بالا رفتن سن کاهش خواهد یافت.

اغلب افراد وقتی 40 یا 50 ساله هستند تعداد کمتری از نشانه های مفرط را تجربه می کنند.

 

مشاوره تحصیلی کسی که از درس خوندن پیشمون شده و می خواهد درست انتخاب رشته کنه

اختلال شخصیت نمایشی چگونه تشخیص داده می شود؟

اختلالات شخصیتی همچون اختلال شخصیت نمایشی معمولا توسط متخصص سلامت روان آموزش دیده، همچون روانشناس یا روانپزشک تشخیص داده می  شوند.

پزشک خانواده یا پزشکان عمومی معمولا برای چنین تشخیص های روانشناسانه ای آموزش ندیده اند یا کار آزموده نیستند.

بنابر این وقتی که در ابتدا برای این مشکل به پزشک خانواده مراجعه می کنید.

آنها برای تشخیص و درمان باید شما را به متخصص سلامت روان ارجاع دهند.

هیچ آزمایشگاه یا آزمایش خون و یا ژنتیکی وجود ندارد که اختلال شخصیت نمایشی را تشخیص دهد.

خیلی از افراد با اختلال شخصیت نمایشی به دنبال درمان نیستند.

افرادی که اختلال شخصیتی دارند، در کل  معمولا تا زمانی که اختلال شروع به مختل کردن یا به عبارت دیگر تحت تاثیر قرار دادن زندگی شخص نکند.

نمی‌خواهند درمان شوند. این مسئله اغلب زمانی اتفاق می افتد که قدرت مقابله فرد برای مقابله با استرس یا دیگر اتفاقات زندگی از بین می رود.

برای تشخیص اختلال شخصیت نمایشی که توسط متخصص سلامت روان انجام می شود.

علایم شما و تاریخچه ی زندگیتان را با آنهایی که در اینجا لیست شده مقایسه می کند.

آنها تصمیم می گیرند که آیا علایم شما معیار های مورد نیاز برای تشخیص اختلال شخصیتی را دارد  یا نه.

 

علل اختلال شخصیت نمایشی

محققان امروزه نمی دانند چه چیز باعث اختلال شخصیت نمایشی می شود.

با این وجود نظریه های بسیاری درمورد دلایل احتمالی بیماری شخصیت نمایشی وجود دارد.

اغلب متخصصان در مدل علیت زیستی-روانی- اجتماعی  هم نظر هستند .

یعنی، دلایل احتمالا به

  • عوامل زیستی و ژنتیکی
  • اجتماعی (همچون اینکه فرد در  مراحل اولیه رشد چگونه با خانواده و دوستانش و دیگر کودکان تعامل داشته،)
  • عوامل روانی (شخصیت و خلق و خوی فرد، توسط محیطش و مهارت های خاص برای مقابله با استرس)

مربوط می شوند.

این نظریه بیان می کند هیچ عامل منفردی مسبب نیست، برعکس پیچیده است و ماهیت به هم گره خورده ی همه این سه عامل مهم است.

تحقیقات بیان می‌کنند که اگر شخصی این اختلال شخصیتی را داشته باشد،

کمی افزایش این خطر که اختلال به فرزندانشان منتقل شود وجود دارد.

مطالب متعلق به سایت ” مشاوره خانواده ” می باشد.

درمان اختلال شخصیت نمایشی

درمان اختلال شخصیت نمایشی معمولا شامل روان درمانی بلند مدت با درمانگری می باشد که در درمان این نوع اختلال شخصیتی تجربه دارد.

دارو نیز ممکن است برای کمک به علائم آزار دهنده و ناتوان کننده تجویز شود.

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *