پوست نوزاد، آشنایی با حساسیت ها و مراقبت از پوست نوزاد
پوست نوزاد، آشنایی با حساسیت ها و مراقبت از پوست نوزاد
مراقبت کردن از پوست نوزادان یکی از دغدغه های بسیاری از مادران می باشد زیرا نوزادان در ابتدا پوست بسیار حساسی دارند و این مسئله باعث می شود تا نسبت به بزرگسالان و در برابر عوامل محیطی آسیب پذیری بیشتری از خودشان نشان دهند در نتیجه باعث به پوست آن ها بیشتر رسیدگی کرد و به مراقبت بیشتری نیاز دارند.
نوزادان زمانی که به دنیا می آیند ممکن است پوستی قرمز داشته باشند و یا لکه ها و چرک هایی روی پوست شان باشد و مادران نگران این موضوع هستند در حالی که این مسئله در بسیاری از موارد طبیعی می باشد و با گذشت چند هفته آن لکه ها ناپدید می شود، با این حال در صورتی که متوجه شدید این مشکلات شدیدتر شده است و با مراقبت هایی که بیان می کنیم حل نمی شود در این خصوص باید از متخصص کودک کمک بگیرید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند.
مشکلات رایج و روش های مراقبت از پوست نوزاد
والدین در بسیاری از موارد انتظار دارند که نوزادی که به دنیا می آید پوستی نرم و لطیف دارد اما بر خلاف نظر آن ها در برخی از موارد نوزادان در دوران نوزادی یا همان سال های اولیه زندگی خود با مشکلات پوستی مختلفی رو به رو می شوند که از جمله این مشکلات می توان به قرمزی، دچار شدن به جوش های ریز روی صورت، خشکی پوست و سایر مشکلات پوستی اشاره کرد.
در ادامه این مقاله در مورد مشکلات رایج پوستی نوزادان و روش های مراقبت از آن ها مطالبی را بیان می کنیم.
آکنه دوران نوزادی
تقریبا حدود ۴۰ درصد از نوزادان در سنین ۲ تا ۳ هفتگی دچار آکنه یا همان جوش های بسیار ریزی بر روی صورت خود می شوند این مشکل ممکن است تا ۴ یا ۶ ماهگی کودک ادامه داشته باشد و جوش های به وجود آمده در بسیاری از موارد به خاطر هورمون های مادر می باشد که هنوز در جریان خون کودک حضور دارد و باعث تحریک چربی های پوست کودک می شود.
این جوش ها باعث درد و ناراحتی کودک نمی شوند و در صورتی که خودتان آن را دستکاری نکنید و کودک را راحت بگذارید، نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که از صابون، لوسیون ها و اسکراب ها برای درمان این جوش ها استفاده نکنید ، تنها کاری که در این شرایط باید انجام دهید این است که دو یا سه بار در روز پوست نوزاد را با آب بشویید و بعد با ملایمت آن را خشک کنید.
پوسته پوسته شدن سر
شاید بر روی پوست سر نوزادتان پوسته های زردرنگی را مشاهده کرده باشید که در بسیاری از اوقات شبیه شوره می باشد و التهاب های قرمزی رنگی را به وجود می آورند، این مسئله یکی از مشکلات پوستی رایج در میان نوزادان می باشد و در بسیاری از اوقات در ۳ ماه اول بروز پیدا می کند اما این مشکل ممکن است تا پایان یک سالگی وجود داشته باشد.
علت بروز این پوسته ها فعالیت بیش از حد غده های چربی می باشد که به خاطر هورمون های مادر در خون نوزاد وجود دارد این غده باعث چرب شدن پوست سر می شود و لایه های خشک اولیه ریزش کرده و به صورت پوسته یا شوره خودش را نشان می دهد.
پوسته شدن پوست سر نوزاد مشکل خاصی به حساب نمی آید و برای کودک ناراحتی خاصی را ایجاد نمی کند اگر به دنبال مراقبت بیشتر و یا درمان زودتر این مشکل می باشید می توانید از روغن های گیاهی استفاده کنید و با استفاده از آن ها پوست سر نوزاد را به صورت ملایم ماساژ دهید، این کار باعث می شود تا لایه های مرده ریزش کرده و از بین برود و این شرایط به سرعت تسریع یابد.
در این خصوص می توانید از پزشک اطفال کمک بگیرید تا شامپوی مخصوصی برای درمان این مشکل در اختیار شما قرار دهد تا در هنگام حمام کردن نوزاد از آن استفاده کنید.
اگزمای دوران نوزادی
در بسیاری از موارد مشکلات پوستی باعث به وجود آمدن آزار و اذیت برای نوزاد نمی شود اما این موضوع در مورد یک بیماری استثنا می باشد که آن اگزما نام دارد. هنگامی که نوزاد گرفتار اگزما می شود پوستش دچار التهاب و قرمزی شده و احساس خارش زیادی بر روی بدن او ایجاد می شود.
این مشکل ابتدا از صورت نوزاد شروع شده و بعد به سایر قسمت های بدن نوزاد گسترش می یابد و هم چنین اگزما باعث برجستگی های آبدار می شود و احتمال ترکیدن آن زیاد است در این صورت باعث درد و ناراحتی زیادی در نوزاد می شود.
در این شرایط هنگامی که کودک را به حمام می برید از آب بسیار گرم استفاده نکنید و مدت زمان زیادی او را در حمام نگه دارید و بعد از حمام کردن هم از مرطوب کننده های ضد آلرژی که باعث تسکین ناراحتی نوزاد و کاهش علائم اگزما می شود استفاده نمایید برای این که سریع تر این مشکل را حل کنید می توانید از متخصص اطفال کمک بگیرید تا با مشاهده مشکل پوستی کودک پماد یا داروهای لازم را برای او تجویز نماید.
خشکی پوست
خشکی پوست مشکل رایجی در بین نوزادان می باشد و این مشکل برای نوزادانی که دیرتر از موعد به دنیا آمده است بیشتر دیده می شود، این مسئله در نوزادان مشکل نگران کننده ای نمی باشد و با هیدراته نگه داشتن بدن کودک می توان با این مشکل مقابله کرد یعنی باید به این اطمینان برسید که نوزاد به اندازه کافی شیر می خورد و از طریق بدنش آب کافی دریافت می کند یا خیر.
اگر بعد از حمام از لوسیون های مرطوب کننده استفاده کنید می تواند در بهبود این مشکل مفید باشد اما باید به این نکته توجه کنید که بیش از اندازه از صابون استفاده نکنید زیرا باعث خشکی هر چه بیشتر پوست نوزاد می شود.
در صورتی که مشاهده کردید بر روی پوست صورت نوزاد لکه های خشکی وجود دارد و شروع به پخش شدن کرده اند و یا باعث بی قراری کودک شده اند در این موقعیت باید با پزشک اطفال مشورت کنید و در این خصوص از او راهنمایی بخواهید.
عفونت گوش در کودکان
عفونت گوش در کودکان ( علل، علائم و درمان عفونت گوش کودک)
عفونت گوش در کودکان یک مشکل رایج می باشد که والدین با آن رو به رو می شوند و بیماری هایی مانند آنفولانزا، آلرژی و سرماخوردگی را به وجود می آورد، این مشکل بیشتر در سنین ۳ تا ۶ سال اتفاق می افتد و با نشانه هایی مانند افزایش دمای بدن و تب، تخلیه مایعات از گوش و مشکلاتی در خواب کودک همراه می باشد. در بیشتر اوقات این مشکل جدی نمی باشد و با مراقبت های کوچک و ساده و یا درمان های خانگی درست می شود، در ادامه این مقاله به بررسی علائم و نشانه های عفونت گوش می پردازیم تا برای درمان آن اقداماتی را انجام دهیم.
عفونت گوش در کودکان
عفونت گوش در کودکان معمولا نوعی التهابی در قسمت گوش میانی می باشد که این عفونت توسط باکتری ها به وجود آمده است و پشت پرده گوش اتفاق می افتد، یکی از مشکلات معمول برای بزرگسالان و کودکان، عفونت گوش می باشد که امری شایع است و این عفونت بیش تر در سنین ۳ تا ۶ سال اتفاق می افتد و در این زمینه مطالعات بسیاری انجام شده است و از هر ۶ کودک ۵ کودک حداقل یک بار در طول عمرشان عفونت گوش میانی را تجربه کرده اند که به آن اوتیت مدیا گفته می شود.
علائم عفونت گوش در کودکان
عفونت گوش می تواند در سه شکل متفاوت اتفاق بیفتد که هر کدام از آن ها علائم و نشانه های خاص خودشان را دارند، در ادامه مقاله هر یک را به طور جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم.
عفونت گوش حاد
یکی از رایج ترین عفونت گوش اوتیت مدیا حاد می باشد، در این نوع عفونت گوش میانی دچار عفونت و تورم شده است و مایع گوش پشت پرده صماخ جمع می شود و این شرایط باعث می شود تا فرد در ناحیه گوش احساس درد داشته باشد و هم چنین علاوه بر درد ممکن است کودک دچار افزایش دمای بدن و تب شود.
عفونت گوش افیوژن
این نوع عفونت در مشخصه اصلی آن مایع پشت پرده صماخ جمع می شود و احتمال دارد این عفونت هیچ گونه مشخصه ای نداشته باشد و بعد از یک دوره باعث به وجود آمدن عفونت حاد شود، با مراجعه به پزشک می توان با استفاده از ابزار های معاینه از وجود تجمع مایع گوش باخبر شد و درمان های دارویی متناسب با این وضعیت را دکتر تجویز می کند.
عفونت گوش مزمن
در این وضعیت مایع گوش برای مدت طولانی در گوش میانی باقی می ماند و احتمال دارد بدون وجود هیچ گونه عفونتی مجددا در این ناحیه جمع شود، وضعیت عفونت گوش در کودکان شایع است و مبارزه کردن با عفونت گوش امری دشوار می باشد و می تواند بر روی شنوایی فرد آسیب هایی وارد کند.
چگونه از وجود عفونت گوش در کودکان باخبر شویم؟
در بسیاری از موارد عفونت گوش در زمانی اتفاق می افتد که کودک نمی تواند صحبت کند و حرف بزند و به طور واضح مشکل خود را برای والدین نمی تواند بیان کند که دچار درد در ناحیه گوش می باشد، به همین دلیل باید نشانه ها و رفتارها را در نظر بگیرید تا زودتر با این مسئله آشنا شوید و برای درمان اقدامات لازم را انجام دهید.
- دست زیاد زدن به گوش یا کشیدن گوش
- لجبازی کردن بی دلیل کودک و گریه های شدید داشتن
- بروز مشکلات در خواب کودک
- تخلیه مایعات از گوش
- ناتوانی کودک در حفظ تعادل خود
- بروز مشکلات شنیداری و پاسخ ندادن کودک به محرک های شنوایی
- افزایش دمای بدن و تب ( این مورد در کودکان و نوزادان بیشتر دیده می شود.)
علل بروز عفونت گوش
عفونت گوش می تواند به خاطر عوامل باکتریایی یا ویروس های مختلف باشند و بیشتر به خاطر بیماری های مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا آلرژی به وجود می آید و در این حالت لوله های استاش نقش بسیار مهمی دارند تا باعث به وجود آمدن عفونت در گوش شوند.
این لوله گوش میانی را به پشت حلق متصل می کند و باعث می شود تا در هنگام سرماخوردگی فرد دچار عفونت حلق و گلو شود زیرا این عفونت از طریق شیپور استاش به گوش میانی منتقل داده می شود و باعث می شود تا نواحی گوش را درگیر کند. همچنین برخی از والدین بعد از سوراخ کردن گوش فرزندشان نگران عفونت آن می باشند.
چه عاملی کودکان را در برابر عفونت گوش آسیب پذیرتر می کند؟
فاکتورهای بسیاری وجود دارد که باعث می شود که کودک در برابر عفونت گوش میانی آسیب پذیر شود و مشکلاتی برای او به وجود آید، از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره نمود.
- سن زیر ۵ سال، در واقع کودکان کمتر از ۵ سال لوله های استاش کوچکتری نسبت به افراد دیگر دارند و به همین دلیل بیشتر در معرض خطراتی مانند عفونت گوش می باشند.
- سابقه بروز هر گونه آلرژی در کودک
- قرار گرفتن در معرض دود سیگار، زیرا دود سیگار باعث شده است تا در لوله های استاش التهاباتی به وجود آید و به همین دلیل باعث می شود تا احتمال بروز عفونت در فرد افزایش یابد.
- تغذیه نکردن کودک از شیر مادر، زیرا شیر مادر حاوی ماده ای به نام آنتی بادی می باشد که از بدن فرد در برابر عفونت ها محافظت می کند و کودکانی که با شیرخشک تغذیه می کنند به دلیل این که از این فاکتور محروم هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به به انواع عفونت ها از جمله عفونت گوش قرار می گیرند.
درمان عفونت گوش در کودکان
اگر کودک با وجود عفونت گوش بی قراری نکند و یا دچار تب نشود در این صورت پزشک معمولا ۲۴ تا ۴۸ ساعت صبر می کند و علائم را در نظر می گیرد که آیا این علائم و نشانه ها به خودی خود بهبود می یابد یا خیر. در صورتی که عفونت گوش پایدار بماند پزشک دارویی را تجویز می شود تا درمان آن به درستی انجام شود، درمان دارویی متفاوت می باشد و در همه موارد یکسان نیست و با توجه به مشکل و علائم مشاهده شده در کودک، نوع عفونت متفاوت خواهد بود.
به طور مثال در صورتی که فرد علائم زیر را مشاهده کند آنتی بیوتیک را تجویز می کند و باید به این نکته توجه داشته باشید که برای کودکان زیر شش سال به طور سر خود نباید از دارو استفاده کنید زیرا باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای کودک می شود و حتما باید در این زمینه با پزشک مشورت کنید.
درمان های خانگی برای بهبود عفونت گوش در کودکان
علاوه بر این که برای درمان عفونت از درمان های دارویی استفاده می کنند می توانید از توصیه های عمومی هم استفاده کنید تا به کاهش گوش درد فرزندتان کمک کند و باعث شود تا بهتر تسکین یابد.
نشانه های سلامت نوزاد | چگونه از سلامت نوزاد خود باخبر شویم؟
نشانه های سلامت نوزاد ، چگونه از سلامت نوزاد خود باخبر شویم؟
نشانه های سلامت نوزاد چه چیزهایی هستند؟ زمانی که نوزاد به دنیا می آید والدین آن ها نگرانشان هستند که آیا فرزندشان سالم است و مراحل رشدش را به خوبی می گذراند یا خیر. وجود برخی از نشانه ها و رفتار ها به شما کمک می کند تا اطلاعات بیشتری از رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی که مناسب کودک تان است آگاهی کسب کنید.
وجود این نشانه ها در کودکان بر تمامی جنبه های زندگی کودک اثر مثبت می گذارد در ادامه این مقاله به نشانه هایی که در مورد سلامت نوزاد خبر می دهد مطالبی را بیان می کنیم که شما می توانید با در نظر گرفتن این نشانه ها از وضعیت فرزند خود با خبر شوید، هم چنین برای این که از سلامت جسمی و روانی کودکتان مطمئن شوید می توانید از مشاوره و روانشناس کودک کمک بگیرید.
ویژگی های نوزاد سالم
نوزادان زمانی که به دنیا می آیند ویژگی ها و رفتار هایی دارند که نشان دهنده سلامت آن ها می باشد و وضعیت جسمانی آن ها نرمال است، اما در صورتی که نوزاد برخی از ویژگی هایی که در زیر بیان شده است را نداشت بهتر است با پزشک اطفال مشورت کنید و از سالم بودن نوزاد خود مطمئن شوید.
نشانه های سلامت نوزاد، شیر خوردن
کودکان هنگامی که به دنیا می آیند شروع به دریافت غذا می کنند و به دفعات بیشتری نیاز به شیر خوردن دارند زیرا قدرت مکیدن آن ها ضعیف تر است و شیر کمتری را می خورند و هر چه بزرگتر می شوند میزان دریافت شیر آن ها کمتر می شود زیرا در کنار شیر غذاهای کمکی دیگری استفاده می کنند و در عین حال در هر وعده به طور کامل تغذیه می شوند. یکی از ساده ترین علائم برای سالم بودن کودک شیر خوردن و دریافت غذا می باشد که سلامت نوزاد را نشان می دهد.
نشانه های سلامت نوزاد، دقت کردن نوزاد به محیط اطرافش
نوزاد سالم در طول روز مدت کمی آرام می شود و به محیط اطرافش توجه می کند، این کار نشان می دهد که او هشیار است و در حال آموختن و مشاهده جهان پیرامونش می باشد، معمولا کودکان به محیط اطرافشان خیره می شوند و یا سعی می کنند وسایل ها را در دهانشان بگذارند و این مسئله نشان می دهد ک کودک از نظر روانی سالم است و این کار به رشد شناختی او کمک بسیاری می کند.
عوض کردن پوشک به شما نشان می دهد که وزن کودک تان در حال افزایش است و به خوبی شیر می خورد این که مطمئن شوید نوزادتان به خوبی وزن گرفته است یا خیر می توانید نزد پزشک اطفال بروید.
همچنین تعداد دفعاتی که پوشک را عوض می کنید درباره سلامت گوارش کودک اطلاعاتی را به شما می دهد با این حال در کنار تعداد دفعات دفع نوزاد به شکل و رنگ مدفوع و ادرار فرزندتان توجه داشته باشید.
مدفوع نوزاد اگر سفت باشد نشان کم آبی نوزاد است و اگر شل و ابکی باشد نشان دهنده سرماخوردگی در ناحیه کلیه های کودک و یا حساسیت به دارو و غذای خاص می باشد و در صورتی که در ادرار و مدفوع کودک خون دیده شود برای بررسی بیشتر به متخصص اطفال مراجعه کنید.
جستجوی رنگ ها توسط نوزاد
در این زمان نوزاد توانایی تشخیص رنگ ها را ندارد و برای او بسیار دشوار است تا آن ها را تشخیص دهد و یا ادراک عمیق آن به طور کامل رشد نکرده است. اگر رنگ های متفاوت برای کودک جذابیت خاصی داشته باشد نشان می دهد که بینایی او تیزتر شده است و رشد مغزی خوبی کرده است.
نشانه های سلامت نوزاد، توجه نوزاد به صداهای اطراف
در بسیاری اوقات نوزاد برای آن که بتواند صدایی را بشنود سکوت کرده و به آن توجه می کند، این عمل نشان می دهد که حس شنوایی نوزاد در حال رشد می باشد و برای تشخیص صداها نوزاد از مغزش استفاده می کند.
البته برای این که نوزاد بتواند صداها را بشنود چند هفته طول می کشد. زمانی که نوزادتان واکنش هایی مانند سربرگرداندن به سمت صدا یا در جست و جوی منبع صوت انجام می دهد در این هنگام باید بدانید که سالم بودن شنوایی کودک و هم کنجکاوی اش درباره صداهای مختلف در حال رشد می باشد.
برقراری تماس چشمی با دیگران، لبخند زدن، خندیدن با صدا و سعی در برقراری ارتباط با دیگران
این واکنش ها که معمولا از یک ماهگی به بعد آغاز می شود نشان دهنده رشد اجتماعی و هیجانی مناسب کودک می باشد، نوزاد در ابتدا ارتباط چشمی خود را با مادر و مراقبین اصلی آغاز می کند و بعد از آن با آن ها ارتباط برقرار می کند، بنابراین باید سعی کنید بر روی این علائم حساس باشید زیرا نبود این علائم نشان دهنده اختلالی از جمله اوتیسم در کودکان می باشد.
در صورتی که کودک با دیگران و محیط ارتباط مناسبی برقرار نکند و با تمام تلاشی که انجام می دهد لبخندی بر روی لبان کودک جاری نشود در این هنگام باید از متخصص کمک بگیرید و با او مشورت کنید.
افزایش تدریجی مهارت های حرکتی
نوزادان بعد از یک ماهگی کم کم می توانند بدن خود را نگه دارند و شما باید زمانی مفیدی برای تمرین دادن ماهیچه در نظر بگیرید و خارج از گهواره این کار را انجام دهید، اگر در مهارت های حرکتی اختلالی وجود دارد ممکن است نشانه ای از اختلالات رشدی گوناگون باشد.
در صورتی که حس کردید در این زمینه مشکلی وجود دارد هر چه سریع تر اقداماتی برای تاخیر های حرکتی انجام دهید تا از آسیب های بعدی نیز جلوگیری شود.
از خواب پریدن نوزاد
از خواب پریدن نوزاد، اصلی ترین دلایل از خواب پریدن در نوزادان
در ماه های اولیه زندگی نوزاد، از خواب پریدن او بسیار اتفاق می افتد و والدین را دچار زحمت و بی خوابی می کند، در بعضی مواقع بیدار شدن کودک از خواب می تواند طبیعی باشد و گاهی اوقات از وجود مشکل و بیماری جدی در کودک خبر می دهد.
معمولا مادرانی که تجربه اول بارداری را دارند زمانی که کودک از خواب می پرد دچار استرس زیادی می شوند و آن استرس را به کودک منتقل می کنند.
در این هنگام رفتار والدین با کودک بسیار تاثیر دارد و باعث بهتر و یا بدتر شدن وضعیت فرزندشان می شود، دلایلی که باعث از خواب پریدن می شود زیاد است و شامل عوامل جسمی و روانی می شود با این حال چند راهکار ساده برای این موضوع ارائه می دهیم تا از بروز این اتفاق جلوگیری نماییم، در ادامه این مقاله بیشتر در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.
علاوه بر این اگر در آرام کردن کودک خود دچار مشکل شده اید می توانید از مشاوره کودک و روانشناس کمک بگیرید.
علل از خواب پریدن نوزاد
از خواب پریدن نوزاد می تواند بسیار طبیعی باشد یا به خاطر عوامل دیگر به وجود آید که در ادامه این مقاله علت های از خواب پریدن نوزاد را به همراه راهکار های مناسب بیان می کنیم.
احساس ترس در نوزاد
نوزاد معمولا به صورت غریزی احساس ترس و نا امنی می کند و زمانی که اطراف او کسی نباشد احساس ترس و ناامنی بیشتر می شود و باعث می شود تا کودک با ترس و گریه از خواب بپرد و والدین نمی توانند کودک را آرام کنند در این جا اولین اقدام بغل کردن کودک می باشد تا نوزاد حس امنیت داشته باشد و این حس به او انتقال داده شود.
روش دیگر که در زمان قدیم مورد استفاده قرار می گرفت قنداق کردن کودک می باشد که توسط قدیمی ها توجیهات مخصوص به خود را دارد، این کار باعث می شود تا ترس از کودک دور شود و نوزاد حس امنیت داشته باشد هم چنین می توانید کودک را در محل بسته ای قرار دهید و اطراف او متکا، لحاف و غیره بگذارید تا بخوابد.
از خواب پریدن نوزاد، قطع تنفس
شاید برای شما اتفاق افتاده باشد که زمانی که نوزادتان خواب است متوجه شوید که در خواب خیلی آرام نفس می کشد و سپس ۱۵ ثانیه نفس نمی کشد و شما تصور می کنید که کودک تان در حال خفه شدن می باشد، اگر کودکتان زیر ۶ ماه است نگران نباشید در این سن طبیعی می باشد و ۵ درصد از خواب نوزادان را به خود اختصاص می دهد اما اگر نوزاد بعد از ۶ ماهگی دچار قطع تنفس می شود باید حتما به متخصص مراجعه نمایید.
خر خر کردن و خرناس کشیدن کودک در خواب
خرخر کردن نوزاد در خواب یکی از عوامل آلرژی می باشد و در این شرایط لازم است تا کودک را تحت نظر متخصص داشته باشید هم چنین زمانی که خرخر کردن کودک با مکث صورت می گیرد احتمال دارد راه های تنفسی کودک بسته شده باشد که در این صورت باید به نتخصص اطفال مراجه کنید، متخصص مورد نظر با بررسی گوش، حلق و بینی راهکار های مورد نظر را بیان می کند، اما هنگامی که کودک به صورت منظم خرناس می کشد جای هیچ نگرانی نمی باشد و احتمال دارد علت آن به خاطر سرماخوردگی باشد.
از خواب پریدن نوزاد، تشنج در خواب
بعضی از نوزادان در طول شبانه روز از خواب می پرند و پرش دست دارند، پرش دست به صورتی است که کودک در خواب دستانش را باز می کند و احساس ترس می کند، در بعضی از نوزادان پرش ترس نشانه تشنج می باشد مخصوصا اگر سابقه خانوادگی وجود داشته باشد در این زمان باید کودک را تحت نظر متخصص قرار داد و از دارو برای درمان او استفاده کرد.
در صورتی که دست کودک لرزش نداشته باشد و یا لرزش دستش سریع قطع شود در این هنگام تشنخ تشخیص داده نمی شود و باید کودک را در آغوش بگیرید و او را آرام کنید.
عرق زیاد در نوزاد
بعضی از نوزادان هنگامی که در خواب عمیق قرار می گیرند بیش از حد عرق می کنند، اگر چه عرق کردن مسئله پیچیده و نگران کننده نمی باشد اما اگر نوزاد در خواب بیش از اندازه عرق کند به گونه ای که از خواب بپرد در این هنگام احتمال دارد عرق کردن به خاطر نشانه بیماری قلبی مادرزادی در نوزاد باشد.
در این هنگام کودک در نفس کشیدن مشکل دارد و باید والدین دمای اتاقی که کودک می خواهد بخوابد را تنظیم کنند زیرا اگر دمای اتاق بسیار بالا باشد احتمال دارد باعث پریدن نوزاد از خواب و اذیت شدن او شود، دمای مناسب برای اتاق کودک بین ۱۵ تا ۲۰ درجه می باشد.
درمان بی اشتهایی کودک
درمان بی اشتهایی کودک : بی اشتهایی مرضی یک اختلال خوردن است که عموماً در نوجوانی شروع می شود و مشخصه آن عدم حفظ وزن بدن در کمینه دامنه نرمال قد، وزن و قالب بدن است.
بیمار جدی بودن مشکل و کاهش وزن را انکار کرده و دارای تصویر از بدن مختل است. علیرغم اینکه بیمار به طور خطرناکی لاغر است، اما احساس می کند چاق است. به علاوه، ممکن است روی شکل و اندازه بخش خاصی از بدن متمرکز باشد.
درمان بی اشتهایی کودک
درمان بی اشتهایی کودک
بی اشتهایی مرضی به دو زیر دسته عمومی تقسیم می شود.
نوع محدود شونده که شامل محدودیت شدید مصرف غذا و روی آوردن به ورزش اجباری افراطی است.
نوع دیگر حشو خواری و تخلیه است که شامل مصرف محدود مواد غذایی همراه با دوره های متناوب حشو خواری است که در پی آن تخلیه انجام می شود.
استفراغ خود القا و استفاده از مواد قی آور، ملین ها، مسهل ها، دیورتیک ها یا انما از روش های شایع تخلیه در این بیماران است. در هر دو نوع استفاده افراطی از سرکوب کننده های اشتها یا قرص های رژیمی رایج است.
تخلیه و پاکسازی و نیمه گرسنه نگهداشتن خود ممکن است موجب عدم تعادل الکترولیت ها و مشکلات قلبی شود، که نهایتا موجب مرگ بیمار می شود.
گرسنگی کشیدن موجب دامنه وسیعی از علائم طبی می شود.
تغییر سطح هورمون رشد، کاهش ترشح هورمون های جنسی، تکامل ناقص بافت مغز استخوان، ناهنجاری های ساختاری مغز، نقص عملکرد قلبی، مشکلات گوارشی در این بیماران رایج است.
یکی از مشکلات قابل توجه همراه با بی اشتهایی مرضی در نوجوانان رکود بالقوه رشد، تاخیر در شروع قاعدگی، کاهش توده استخوان است.
زمانی که الگوی نرمال خوردن بازیافت شده و مصرف مسهل ها قطع گردید، نوجوان ممکن است در خطر ابتلا به عوارض بیماری باشد.
درمان بی اشتهایی کودک
معیارهای تشخیصی بی اشتهایی مرضی (Anorexia Nervosa)
- امنتاع در حفظ وزن بدن در محدوده کمینه یا بالاتر دامنه طبیعی وزن به سن و قد (برای نمونه، کاهش وزن منجر به حفظ وزن بدن در کمتر از 85% وزن مورد انتظار؛ یا شکست در افزایش وزن به میزان مورد نظر در طی دوره ای از رشد، که در نتیجه آن وزن بدن کمتر از 85% وزن مورد انتظار باشد)
- ترس شدید از بالا رفتن وزن یا چاق شدن، گرچه شخص لاغر و کم وزن است
- اختلال در شیوه ای که شخص وزن یا سایز بدن خود را تجربه می کند، تاثیر بی مورد وزن یا اندازه بدن بر خود ارزشیابی شخص، یا انکار جدی بودن کاهش وزن جاری
- آمنوره (Amenorrhea) در دخترانی که در سن قاعدگی هستند برای نمونه، نداشتن حداقل سه سیکل قاعدگی متوالی (زن زمانی مبتلا به آمنوره در نظر گرفته می شود که پس از تجویز هورمون هایی از قبیل استروژن دچار قاعدگی شود).
نوع محدود شونده:
- در طی حمله جاری بی اشتهایی مرضی، شخص به طور منظم رفتار حشو خواری و پاکسازی نشان نمی دهد (برای نمونه، خوردن غذاهای فست فود و قی کردن عمدی یا سوء استفاده از مسهل ها، ملین ها، دیورتیک ها یا انما)
نوع حشو خواری و تخلیه:
- در طی حمله جاری بی اشتهایی مرضی، شخص به طور منظم رفتار حشو خواری و پاکسازی نشان دهد (برای نمونه، خوردن غذاهای فست فود و قی کردن عمدی یا سوء استفاده از مسهل ها، ملین ها، دیورتیک ها یا انما)
عوامل روانشناختی متعددی با بی اشتهایی مرضی در ارتباط است. خصیصه های شخصیتی از قبیل کمال طلبی (perfectionism) و رفتار مکرر اجباری (compulsiveness) در این بیماران رایج است.
پایین بودن اعتماد به نفس نیز در این اختلال نقش دارد. در بسیاری از موارد، کاهش وزن به عنوان یک پیشرفت و موفقیت تجربه می شود و اعتماد به نفس شخص به وزن و سایز بدنش متکی می شود. در این مواقع ممکن است نوجوان توسط همسالان، خانواده، فرهنگ عمومی برای کاهش وزن تحت فشار باشد.
در بیماران مبتلا به بی اشتهایی مرضی اختلالات خلقی نیز رایج است. در بعضی از موارد، افسردگی اساسی (major depression) ممکن است در اثر محرومیت تغذیه ای رخ دهد. این افراد ممکن است در موقعیت های اجتماعی مستقل و روان نبوده و از نظر عاطفی محدود باشند.
پویایی و روابط خانوادگی می تواند در وقوع علائم نقش داشته باشد. رفتارهای خوردن ظاهرا به شیوه ناخودآگاه و در تلاش برای کنترل وزن شکل می گیرد، زمانی که والدین کنترل کننده و بیش مراقبت کننده باشند.
در بعضی از نوجوانان، کاهش وزن و فقدان خصیصه های جنسی ثانویه به خاطر ناتوانی در پذیرش بلوغ و ورود به بزرگسالی است.
تجسم ایده آل بودن اجتماعی فرهنگی لاغری، خوردن نامناسب که معیارهای بی اشتهایی مرضی را ندارد، در بین دختران ایالات متحده و نقاط دیگر جهان مرسوم است و در بین پسران نیز در حال افزایش است.
درمان بی اشتهایی کودک
نرخ شیوع بی اشتهایی در کودکان
- بیشتر از 90 درصد مبتلایان بی اشتهایی مرضی مونث هستند
- نرخ شیوع بیماری در نوجوانان 15 تا 24 ساله در دختران 14.6 درصد و در پسران 1.8 درصد است.
- نرخ مرگ میر بین 6 تا 15 درصد است، نیمی از این مرگ و میر به صورت خودکشی است.
- میزان شیوع اختلال در کشورهای صنعتی غربی، جمعیت سفید پوست، زنان طبقه اجتماعی متوسط و بالا بیشتر است. افزایش تنوع قومی و اجتماعی اقتصادی در بین مبتلایان در حال گزارش است. میزان فرهنگ پذیری در بین مهاجران در شیوع اختلال موثر است.
- عوارض قلبی در 87% مبتلایان جوان رخ می دهد
- عوارض کلیوی تقریبا در 70% جوانان مبتلا دیده می شود
علائم بالینی بی اشتهایی کودک
- کاهش وزن ناگهانی و بی دلیل
- ظاهر لاغر و نحیف، از دست دادن چربی زیر جلدی
- تغییر عادات خوردن، زمان غیر معمول غذا خوردن
- ورزش و فعالیت جسمی مفرط
- آمنوره (فقدان قاعدگی)
- پوست خشک و پوسته انداز
- وجود لانوگو (Lanugo) یا کرک جنینی در اندام، پشت یا صورت
- زرد رنگ شدن پوست
- اختلال خواب
- یبوست یا اسهال مزمن، شکم درد، نفخ
- سایش مروی (در اثر استفراغ مکرر)
- خلق افسرده
- تمرکز بیش از حد و افراطی بر موفقیت بالا (فرد در صورت عملکرد متوسط یا زیر متوسط دچار زجر و ناراحتی می شود)
- تمرکز مفرط بر غذا، خوردن، ظاهر بدن
- ساییدگی مینای دندان و عاج دندان در سطوح زبانی (اثرات تاخیری استفراغ مکرر)
عوارض بی اشتهایی مرضی
- قلبی: بردیکاردی، تاکیکاردی، آریتمی، افت فشار خون (هیپوتانسیون)، نارسایی قلبی
- گوارشی: التهاب مری (esophagitis)، زخم معده، بزرگی کبد یا هپاتومگالی (hepatomegaly)
- کلیوی: ناهنجاری سطح اوره سرم و الکترولیت ها (هیپوکالمی، هیپوناترمی، هیپوکلرمی، آلکالوز متابولیک هیپوکلرمیک)، ادم گوده گذار (pitting edema)
- خونی: کم خونی خفیف و لکوپنی (رایج) و ترمبوسیتوپنی (نادر)
- اسکلتی: پوکی استخوان، شکستگی پاتولوژیک استخوان
- آندوکرین: کاهش قدرت باروری، بالا رفتن سطح کورتیزول و هورمون رشد، بالا رفتن گلوکونئوژنز (gluconeogenesis)
- متابولیک: کاهش نرخ متابولیک پایه، اختلال تنظیم دما، اختلالات خواب
- مرگ ناشی از عوارض: مرگ در اثر ایست قلبی و اختلال تعادل الکترولیت ها، مرگ ناشی از خودکشی
آزمایشات و تست های تشخیصی بی اشتهایی مرضی
- الکتروکاردیوگرام (نوار قلب) – برادیکاردی (کاهش ریت قلبی) شایع است
- فشار خون ایستاده و خوابیده – برای بررسی هیپوتانسیون
- سطح اوره سرم، الکترولیت ها، کراتینین (در موارد شدید هر سه ماه یکبار پایش شود) – ممکن است نشانگر پایین بودن سطح ازت اوره خون در اثر دهیدراسیون (کم آبی) و مصرف ناکافی پروتئین، آلکالوز متابولیک و هیپوکالمی ناشی از استفراغ باشد.
- تجزیه ادرار، سطح کراتینین ادرار (در موارد شدید، ماهانه پایش شود) – ممکن است pH بالا باشد؛ کتون ها ممکن است در ادرار ظاهر شوند
- شمارش کامل سلول های خونی، شمارش پلاکت (در موارد شدید هر سه ماه یکبار پایش شود) – معمولا سطوح نرمال است؛ ممکن است آنمی نورموکرومیک(normochromic)، نورموسیتیک (normocytic) وجود داشته باشد (کم خونی با رنگ و شکل طبیعی سلول های قرمز خون)
- سطح قند خون ناشتا (FBS) ممکن است در اثر سوء تغذیه پایین باشد (در موارد شدید 3 ماه یکبار پایش شود)
- تست های عملکرد کبدی (در موارد شدید سه ماه یکبار پایش شود) – نتایج غیر طبیعی نشانگر گرسنگی شدید است
- سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) و کورتیزول (در موارد شدید دو بار در سال چک شود)
- تراکم استخوانی (در موارد شدید سالانه پایش شود) – برای تعیین استئوپنی (osteopenia) یا کاهش سلول های استخوانی
- ترکیبات بدن (معمولا توسط پرگار مخصوص یا غوطه وری در آب اندازه گیری می شود) – برای تعیین افت توده های مهم بدنی
- وجود هیپرکاروتنمی یا بالا رفتن سطح کاروتن خون (hypercarotenemia) که موجب زردی پوست می شود و تحت عنوان شبه یرقان یا یرقان کاذب (pseudojaundice) شناخته می شود که حاصل رژیم غذایی گیاهخواری یا کاهش متابولیسم است.
درمان بی اشتهایی کودک
درمان بی اشتهایی کودک
این اختلال به صورت سرپایی درمان می شود مگر مشکلات طبی خاصی رخ داده باشد. رویکرد بین شغلی برای اطمینان از برآیند مطلوب درمانی لازم است. درمان سرپایی شامل پایش طبی، برنامه ریزی غذایی برای بازسازی وضعیت تغذیه ای و روان درمانی است. رویکردهای درمانی شامل رواندرمانی فردی، خانوادگی و گروهی است.
درگیری خانواده در روند درمان ضروری و حیاتی است. استفاده از داروهای سایکوتروپیک فقط بایستی بعد از تثبیت افزایش وزن شروع شود. ممکن است از دارو برای درمان افسردگی، اضطراب، رفتارهای وسواس – اجبار استفاده شود.
در صورتی بستری کردن اندیکاسیون دارد که وزن نوجوان نسبت به وزن ایده آل بدن بیشتر از 20% کم باشد یا بیمار قادر نباشد به صورت سرپایی رژیم درمانی را رعایت و پیگیری کند؛ عوارض و کمبودهای نورولوژیک، هیپوکالمی (افت پتاسیم خون) یا آریتمی قلبی وجود داشته باشد. بستری شدن به اقامت مختصر برای تمرکز بر بازیافت حاد وزن و تغذیه مجدد محدودم ی شود.
بستری شدن در بخش روانی نسبت به بخش های عمومی کودکان مرجح است، از آنجایی که مددجو به مراقبت پرستاران دارای تجربه بهداشت روان و پروتکل های تغذیه مجدد و بیماری های روانی نیاز دارند. تغذیه مجدد با 1200 تا 1500 کیلوکالری در روز شروع شده و هر 4 روز یکبار 500 کیلو کالری اضافه می شود تا زمانی که به 3500 کیلوکالری در مددجویان مونث و 4000 کیلوکالری در مددجویان مذکر برسد. تغذیه مجدد به درجاتی آپاتی، لتارژی و وسواس مرتبط با غذا را کاهش می دهد.
پایش دقیق در طی تغذیه مجدد ضروری است. علائم حیاتی بایستی به طور منظم چک شود و به غلظت الکترولیت ها، ادم محیطی، عملکرد قلبی ریوی بیمار توجه خاص شود. در حدود 6% نوجوانان بستری سندرم تغذیه مجدد (Refeeding syndrome) رخ می دهد. علائم آن در دامنه ادم موقت مچ پا تا علائم جدی مثل طولانی شدن فاصله QT نوار قلب و ضعف، گیجی، نقص عملکرد عصبی عضلانی در اثر هیپوفسفاتمی متغیر است.
سندرم تغذیه مجدد بیشتر در مددجویانی رخ می دهد که وزن بدن آن ها کمتر از 70% وزن مورد انتظار و ایده آل بدن است یا کسانی که تغذیه تزریقی یا روده ای دریافت می کنند، یا زمانی که تغذیه مجدد دهانی خیلی شدید است.
داروهای زیر ممکن است برای این بیماران تجویز شود:
- ضد افسردگی ها – ممکن است مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (برای نمونه؛ فلوکستین (fluoxetine)، سرترالین (sertraline)، پاروکستین (paroxetine)) در صورت وجود ورزش افراطی و اجباری تجویز شود
- جایگزینی استروژن – ممکن است برای رفع آمنوره درمان جایگزینی استروژن تجویز شود.
فرآیند پرستاری بی اشتهایی مرضی
بررسی و شناخت پرستاری بی اشتهایی مرضی
- وضعی روانی بیمار با استفاده از ابزارهای روان سنجی بررسی شود. پرسشنامه معاینه اختلال خوردن (Eating Disorder Examination) برای مصاحبه های ساختاردهی شده طراحی شده است. خود گزارشی بالینی شامل پرسشنامه اختلال خوردن (Eating Disorder Inventory) برای سنین 14 سال و بالاتر استفاده می شود. تست نگرش خوردن (Eating Attitudes Test) و پیمایش اختلال خوردن کودکان (Kids Eating Disorder Survey) ممکن است برای بچه های سن مدرسه استفاده شود. پرسشنامه افسردگی بچه ها (Children’s Depression Inventory) ممکن است برای بررسی سطح افسردگی بچه های 7 تا 17 ساله استفاده شود.
- قد و وزن بیمار با استفاده از چارت رشد و شاخص توده بدن (BMI) بررسی می شود. اندازه گیری وزن بدون لباس و بعد از دفع ادرار انجام می شود.
- الگوی دفع بررسی می شود.
- نوع، مقدار و دفعات تمرین و ورزش را بررسی کنید
- از نظر نشانه های افسردگی بررسی کنید.
تشخیص های پرستاری بی اشتهایی مرضی
- عدم تعادل تغذیه: کمتر از نیاز بدن
- اختلال فرآیند خانوادگی در پاسخ به بحران موقعیتی
- ریسک نارسایی سطح مایعات
- عدم تحمل فعالیت
- سازگاری ناموثر
- پایین بودن مزمن اعتماد به نفس
- اختلال تصویر از بدن
- انزوای اجتماعی در رابطه با آشفتگی وضعیت بهزیستی و سلامتی
مداخلات پرستاری بی اشتهایی مرضی
- مشارکت در تیم بین شغلی که از روش های متعدد از قبیل رواندرمانی گروهی و فردی، تعلیم اطمینان بخشی، موسیقی یا هنر درمانی و آموزش تغذیه ای استفاده می کند.
- حمایت از درگیری خانواده که نقش حیاتی در بهبودی بیمار دارند
- درگیر کردن اعضای خانواده در تدوین طرح تغذیه مکمل
- ارائه اطلاعات در مورد مصرف کافی مواد غذایی و تاثیر مصرف کافی غذا بر سطح انرژی و سلامت و رفاه روانی
- برنامه ریزی وعده های غذایی مشترک با دیگران، ثبت مقدار غذای مصرفی، پایش فعالیت در طی 2 ساعت پس از خوردن غذا
- شروع طرح ورزشی خاص برای تقویت برآیندهای رفتاری مثبت
- برقراری رابطه براساس اعتماد متقابل برای تقویت گفتمان و بیان احساسات و عواطف
- تقویت حس مسئولیت نوجوان و درگیر کردن وی در برنامه درمانی و بهبودی
برنامه ریزی ترخیص و مراقب در منزل
- توصیه رواندرمانی برای درمان اختلال تصویر از دبن و مفهوم از خود
- ارجاع نوجوان و خانواده وی به منابع اجتماعی؛ برای نمونه گروه های حمایتی و متخصصان مراقبت بهداشت روانی
برآیندهای مددجو
- وضعیت سلامت جسمی فرد بهبود یافته و افزایش وزن یکنواخت و منطقی (حدود یک پوند در هر 4 روز) خواهد داشت.
- فرد الگوی سالم مصرف مواد غذایی خواهد داشت.
- اعتماد به نفس شخص افزایش یافته و عملکرد روانشناختی وی بهبود خواهد یافت.
منابع
- American Psychiatric Association: Diagnostic and statistical manual of mental disorders, ed 4, text revision (DSM-IV-TR), Washington, DC, 2000, The Association.
- American Psychiatric Association Work Group on Eating Disorders: Practice guideline for the treatment of patients with eating disorders (revision), Am J Psychiatry; 157(Suppl 1):1, 2000.
- Carpenito L: Handbook of nursing diagnosis, ed 8, Philadelphia, 2005, JB Lippincott.
- Ebeling H et al: A practice guideline for treatment of eating disorders in children and adolescents, Ann Med; 35(7):488, 2003.
- Sparks S, Taylor C: Nursing diagnostic reference manual, ed 6, Philadelphia, 2005, Lippincott, Williams & Wilkins.
- Yager J, Andersen AE: Anorexia nervosa, N Engl J Med; 353(14):1481, 2005.