آزمون روان شناسی – که همچنین بررسی روان شناسی نامیده می شود – مبنایی برای شناخت بهتر روان شناس از یک فرد و رفتار آن فرد می باشد.
این آزمون یک پروسه حل مسئله می باشد که توسط متخصصان زیادی مورد استفاده قرار می گیرد – تلاش برای تعیین کردن مولفه های اصلی روان شناسی شخصی یا مشکلات سلامت روانی، شخصیتی، IQ یا سایر مولفه ها.
همچنین این آزمون یک فرآیندی می باشد که نه تنها برای بررسی ضعف شخص مورد استفاده قرار می گیرد، بلکه همچنین می تواند برای شناسایی توانایی های وی هم به کار گرفته شود.
آزمون روان شناسی، عملکرد فرد را در یک نقطه زمانی خاص اندازه گیری می کند – دقیقا در همان زمانی که اجرا می شود.
روان شناسان با استفاده از اطلاعات به دست آمده از آزمون، عملکرد فعلی فرد را مشخص می کنند. از این رو آزمون های روان شناسی نمی توانند آینده یا پتانسیل های غریزی را پیش بینی کنند.
آزمون روان شناسی یک آزمون منحصر به فرد یا حتی یک نوع خاصی از آزمون نمی باشد. این آزمون شامل موارد زیادی از آزمون ها و پروسه های دارای پس زمینه تحقیقی می باشد که برای بررسی جنبه های خاصی از وضعیت روان شناسی فرد به کار گرفته می شود.
برخی از آزمون ها برای شناسایی IQ به کار گرفته می شوند و سایر آزمون ها برای اندازه گیری شخصیت یا سایر جنبه های فرد به کار گرفته می شوند.
به دلیل اینکه آزمون های گسترده ای در دسترس می باشند، نکته مهمی که باید مورد توجه قرار داد عبارت از این می باشد که تمامی این آزمون ها شواهد تحقیقی یکسانی را برای استفاده خودشان به اشتراک نمی گذارند
– برخی از آزمون های دارای مبنای اثبات و گواهی بسیار قوی هستند، در حالی که سایر آزمون ها چنین مبنایی را ندارند.
ارزیابی روان شناسی عبارت از موردی می باشد که معمولا به صورت رسمی و فقط از طریق روان شناس مجاز صورت می گیرد (آزمون واقعی می تواند از طریق یک انترن روان شناسی یا کار آموزی که تحصیل می کند تا به یک روان شناس تبدیل شود، صورت بگیرد).
بر اساس نوع آزمونی که مورد استفاده قرار می گیرد، این آزمون می تواند از یک و نیم ساعت تا یک روز کامل متغیر باشد.
معمولا آزمون در اداره روان شناسی صورت می گیرد و شامل مقدار قابل توجهی از آزمون های قلم و کاغذی می باشد (امروزه، اکثرا از طریق کامپیوتر اجرا می شوند که استفاده از آنها راحت تر می باشد).
آزمون روان شناسی به چهار نوع اصلی تقسیم می شود:
مصاحبه بالینی
ارزیابی عملکرد هوشی (IQ)
ارزیابی شخصیتی
ارزیابی رفتاری
علاوه بر این موارد ارزیابی روان شناسی، سایر روش های مربوط به آزمون های روان شناسی هم در دسترس می باشند که برای حوزه های خاص، همانند استعداد یا پیشرفت در مدرسه، مشاوره کاری یا شغلی، مهارت های مدیریت و برنامه ریزی شغلی، به کار گرفته می شوند.
مصاحبه بالینی
مصاحبه بالینی جزء اصلی آزمون روان شناسی می باشد. برخی از افراد، مصاحبه بالینی را به عنوان مصاحبه ورودی، مصاحبه پذیرش یا مصاحبه شناختی می شناسند (هر چند که از نظر فنی ، این موارد کاملا متفاوت می باشند).
معمولا مصاحبه های بالینی یک تا دو ساعت طول می کشند و در اغلب موارد در یک مرکز بالینی صورت می گیرند.
اکثر متخصصان سلامت روان می توانند یک مصاحبه بالینی را برگزار کنند – مصاحبه بالینی یک فرصتی را برای متخصصان فراهم می کند تا پس زمینه های مهم و اطلاعات خانوادگی را در مورد شخص به دست بیاورد. این مورد به عنوان دوره جمع آوری اطلاعات برای منافع تخصصی می باشد (ولی در نهایت به خود فرد منفعت می رساند).
ممکن است که شما مجبور باشید که بخش های زیادی از تجربه شخصی یا خانوادگی خودتان را به همراه متخصص خودتان یاد آوری و بررسی کنید.
همچنین فرد متخصص در رابطه با مراحل مختلف زندگی شما، سوالاتی را خواهد پرسید.
در حال حاضر، برخی از مولفه های مربوط به مصاحبه بالینی کامپیوتری شده است و باعث شده است که شما بتوانید به یک سری از سوالات، از طریق کامپیوتری که در اداره مرکز بالینی قرار دارد جواب بدهید و از روش مکالمه مستقیم با فرد استفاده نمی شود.
در اغلب موارد این کار برای به دست آوردن اطلاعات آمار گیری نفوس به کار گرفته می شود، ولی همچنین می تواند شامل سوالات مصاحبه تشخیصی ساختار یافته باشد تا به متخصصان بالینی کمک کند که یک برداشت تشخیص اولیه داشته باشد.
تقریبا در تمامی موارد، قبل از یک آزمون روان شناسی رسمی یک مصاحبه بالینی صورت می گیرد (حتی در صورتی که شخص به بیش از یک متخصص مراجعه کند). اغلب روان شناسان به منظور به دست آوردن یک برداشت بالینی این آزمون را انجام می دهند، و بهترین روش انجام دادن این کار، از طریق مصاحبه مستقیم با فرد درمانجو می باشد.
ارزیابی عملکرد هوشی (IQ)
IQ شما – بهره هوشی شما- یک ساختار نظری برای اندازه گیری هوشیاری عمومی می باشد.
باید این نکته مهم را در نظر گرفت که آزمون های IQ، هوش واقعی فرد را اندازه گیری نمی کنند – آنها مواردی را که ما باور داریم می توانند جزو مولفه های مهم هوش باشند را اندازه گیری می کنند.
دو روش اندازه گیری اصلی و رایجی وجود دارند که برای اندازه گیری عملکرد هوشی مورد استفاده قرار می گیرند – آزمون های هوشی و ارزیابی روان شناسی عصب شناختی.
معمولا آزمون های هوش بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و شامل مقیاس های استنفور – بینت و وچلر می باشند.
ارزیابی روان شناسی عصب شناختی – که اجرای آن می تواند دو روز به طول بکشد – یک نوع ارزیابی گسترده تری می باشد.
این نوع آزمون نه تنها بر روی آزمون کردن هوش تمرکز دارد، بلکه همچنین در تعیین توانایی های و نقایص شناختی فرد هم تاثیر گذار می باشد.
ارزیابی روان شناسی عصب شناختی معمولا از طریق افرادی مورد بررسی قرار می گیرد که در نتیجه آسیب ذهنی، بد عملکردی یا برخی از مشکلات روانی اصلی، زیان دیده اند، و فقط دارای خون ریزش مغزی هستند.
رایج ترین آزمون IQ که مورد استفاده قرار می گیرد، مقیاس هوش بزرگ سال وچلر – چهارمین ویرایش (WAIS – IV) می باشد.
معمولا این آزمون در هر جایی از یک ساعت تا یک ساعت و نیم طول می کشد، و این آزمون برای افراد 16 ساله یا بزرگ تر مناسب می باشد.
(کودکان می توانند یک آزمون IQ خاصی را انجام بدهند که برای آنها طراحی شده است و مقیاس هوش وچلر برای کودکان – چهارمین ویرایش یا WISC –IV نامیده می شود.
WAIS – IV به چهار مقیاس اصلی تقسیم می شود تا به یک موردی که مقیاس کامل IQ نامیده می شود، تبدیل شود.
بعد از آن، هر مقایس به تعدادی از آزمون های فرعی اجباری و اختیاری (که مکمل نامیده می شوند) تقسیم می شوند.
آزمون های فرعی اجباری برای دست یابی به یک مقیاس کامل از IQ فرد مورد نیاز می باشند.
آزمون های فرعی مکمل منجر به دستیابی به اطلاعات مربوط به توانایی های شناختی فرد می شوند.
مقیاس جامع شفاهی
شباهت ها
واژگان
اطلاعات
آزمون فرعی مکمل : جامع
مقیاس استدلال ادراکی
طراحی سیاه
استدلال ماتریکسی
پازل های تصویری
آزمون های فرعی مکمل: تکمیل تصویر؛ تعداد قطع های تصویری (فقط 69 – 16 مورد)
مقیاس حافظه کاری
گستره عددی
محاسبات
آزمون فرعی مکمل: ترتیب عددی گذاری – کلمه گذاری (فقط 69 – 16 مورد)
مقیاس سرعت پردازش
جست و جوی نماد
کد بندی
آزمون فرعی مکمل: حذف کردن (فقط 69 – 16 مورد)
همان طور که می توان از طریق عنوان مربوط به برخی از آزمون ه، نوع آزمون های مورد استفاده را حدس زد، اندازه گیری IQ لزوما به معنای پاسخ دادن به سوالات مربوط به اطلاعات یا لغت شناسی نمی باشد.
به دلیل اینکه در برخی از آزمون های فرعی نیاز است که برخی از اهداف به صورت فیزیکی انجام شود، آزمون وچلر مولفه ها و بخش های مختلف ذهن فرد و فرآیند های تفکر (شامل خلاقیت) را شامل می شود.
به همین دلیل و همچنین سایر دلایلی که وجود دارد، آزمون های آنلاین IQ با آزمون واقعی IQ که توسط یک روان شناس صورت می گیرد، ارزش برابری ندارند.
منبع : همسرانه