رضایت شغلی چیست؟

عوامل موثری که بر رضایت شغلی دارای تاثیر می باشند مانند حقوق و همینطور امنیت کاری و ثبات شغلی و موقعیت کاری خوب و همینطور امکان پیشرفت کردن و ترقی و ارتباط انسانی می‌باشد که عوامل موثر بر رضایت شغلی می توان آن را به دو دسته تقسیم کرد که شامل موارد زیر می شود:

۱. عوامل محیطی مانند سطح شغل و محتوای آن و رهبری ملاحظه کار و دستمزد و شرایط های ترفیع پیدا کردن.

۲. عوامل شخصی مانند سن و سطح تحصیلات و جنسیت.

هرچقدر شغل از نظر سطح و همینطور مسئولیت و استقلال و تنوع بالاتر باشد مناسب‌تر به حساب می‌آید و هر چند به نسبتی که شخص در سطح بالاتری واقع شود ضرورت این ویژگی ها برای کسب کردن خشنودی هم افزایش پیدا خواهد کرد .

همانگونه که ملاحظه می‌شود صاحبنظران فراوانی به ذکر عوامل موثر در رضایت شغلی پرداخته اند که با نظری اجمالی این گونه به نظر می رسد که بیشتر این عوامل مشترک می باشد و بنابراین در جمع بندی این عوامل می توان موارد زیر را بیان کرد:

۱. عوامل اجتماعی ناشی از جامعه و محیطی که شخص در آن به زندگی کردن می‌پردازد و نشان دهنده سطح فرهنگ و دیدگاه های مورد پذیرش جامعه می باشد مانند مقدار ارزش و مقام اجتماعی کارگر و همینطور کارمند.

۲. نفس کاری که عامل محتوایی کار که مربوط به ذات کار به حساب می‌آید و از احساس علاقه به شغل مورد نظر ناشی خواهد شد.

۳. محیط و فضای کار. هر عاملی که با محیط و فضای کاری سر و کار داشته باشد مانند ساختمان فیزیکی فضای کار و آب و هوا.

 آثار وجود رضایت شغلی

آگاهی داشتن از نتیجه های پر اهمیت رضایت از شغل به اندازه شناخت آنچه باعث رضایت آن می شود دارای اهمیت می باشد که این نتیجه ها شامل موارد زیر می شود:

۱. رضایت داشتن و ترک کردن خدمت

رضایت داشتن از شغل و ترک کردن خدمت با همدیگر دارای ارتباط می باشند که دامنه همبستگی میان این دو متغیر در ارزیابی های متعدد از ۲۵ درصد تا ۴۲ درصد می باشد بنابراین روانشناسان پی بردند که همبستگی بین رضایت داشتن و ترک خدمت کردن ۲۵ درصد می باشد.

بازنگران قرن اخیر که به ارزیابی رابطه میان رضایت شغلی و رها کردن شغل پرداخته‌اند نشانگر این می باشد که میان این دو یک رابطه منفی برقرار می باشد یعنی اگر کارکنان از شغل خود رضایت داشته باشد کار خود را هیچ وقت رها نمی‌کنند و اگر از شغل خود ناراضی باشد به رها کردن شغل خود خواهند پرداخت.

۲. رضایت داشتن از شغل و غیبت از کار

شواهد نشان گر این می باشد که رابطه معتدل و معکوس میان رضایت از شغل و غیبت کارکنان از محل کار خود موجود می باشد.

بررسی ها نشان گر این می باشد که دامنه همبستگی از ۱۴ درصد تا ۳۸ درصد می باشد که این ارزیابی مورد تایید روانشناسان قرار گرفته است.

۳. رضایت و رویکرد

یکی از بحث برانگیز ترین بحث ها در زمینه رضایت شغلی ارتباط آن با رویکرد می باشد که سه نظریه در این رابطه موجود می باشد که شامل موارد زیر خواهد شد:

– رضایت باعث رویکرد خواهد شد.

– رویکرد باعث رضایت می شود.

– پاداش میان رویکرد و رضایت به عنوان واسط عمل خواهد کرد.

دو نظریه اول از حمایت ضعیفی برخوردار می باشد ولی نظریه سوم که بر طبق آن پاداش به عنوان واسطه رویکرد و رضایت در مردم می‌پردازند از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد .

رویکرد قبلی باعث دریافت کردن پاداش درونی و برونی این پاداش به نوبه ی خود هم رویکرد آینده شخص را افزایش خواهد داد و هم در افزایش رضایت شغلی دارای تاثیر می باشد .

طبق تحقیقات صورت گرفته میان رضایت شغلی و مقدار کارایی و عملکرد رابطه مثبتی موجود می باشد که هر چقدر انگیزه کاری کارمند و کارگر افزایش پیدا کند و چه هر قدر نگرش به شغل به صورت مثبت باشد.

رویکرد درصد بالاتر قرار خواهد گرفت و برعکس آن هر چقدر انگیزه و نگرش مثبت نسبت به کار کاهش پیدا کند رویکرد شخص هم در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد.

۴. تاثیر رضایت شغلی در سازمان

بررسی‌ها نشان گر این می باشد که هرگاه کارکنان یک سازمان از شغل خود رضایت داشته باشد سازمان آنها را دارای تاثیر مثبت می‌داند و به صورت یک سازمان اثربخش و دارای فایده عمل خواهد کرد.

علاوه بر این موارد رضایت شغلی نتیجه دیگری هم دارا می باشد که کارکنان کاملاً گرایش کمتری در رابطه با تسلیم شکایت دارا می باشد که از سلامت جسمانی و روانی فراوانی هم برخوردار خواهند شد .

طول عمرشان هم افزایش پیدا خواهد کرد که وظیفه های تازه مرتبط با شغل را سریعتر آموزش می‌بینند و با سوانح شغلی کمتر مواجه خواهند شد.