ارتباط برقرار کردن با اعضای خانواده ای که مدت هاست از شما جدا شده اند، می تواند ترسناک باشد.
با این وجود این فرآیند همچنان خوشحال کننده است، به خصوص در صورتی که خانواده تان دارای یک سری برادر یا خواهر ناتنی باشد که هیچ وقت آنها را ندیده اید.
چه در صورتی که شما خودتان به فرزند خواندگی قبول شده باشید یا برادران (یا خواهران) شما چنین وضعیتی داشته باشند، شرایط موجود می تواند یک شرایط سختی باشد.
شما از طریق در نظر گرفتن متغیرهای موجود در شرایط فعلی، تصمیم گیری در مورد بهترین روش ارتباط، و مقابله با هر نوع احساس منفی در صورت پیش نرفتن این ارتباط مطابق با خواسته خودتان، می توانید شرایط مناسبی را برای برقراری ارتباط با برادران (یا خواهران) ناتنی خودتان پیدا کنید.
بررسی کردن شرایط موجود
1. دلایل خودتان را برای برقراری ارتباط مشخص کنید.
ایجاد ارتباط مجدد با خویشاوندانی که مدت ها رابطه تان با آنها قطع شده است، می تواند یک تجربه عاطفی باشد – یک رابطه ای که شما نمی توانید نتیجه آن را مشخص کنید.
یک کار مهمی که باید قبل از شروع رابطه انجام دهید، عبارت از بررسی کردن منطق و توجیه شما برای ایجاد این ارتباط می باشد.
آیا شما فقط می خواهید آنها را نسبت به وجود داشتن خودتان مطلع کنید؟ آیا شما دارای یک بیماری کشنده ای هستید و مدت زمان زیادی از طول عمرتان باقی نمانده است؟ آیا شما فاقد یک خانواده دیگر یا یک سیستم حمایتی مناسب هستید؟
آیا یکی از والدین یا پدر بزرگ ها یا مادر بزرگ ها اخیرا فوت شده است و این علاقه به صورت ناگهانی در شما ایجاد شده است؟ قبل از انجام هر کاری، دلیل خودتان را برای این کار مشخص کنید.
همواره این نکته را مد نظر داشته باشید که شما به مدت طولانی از هم دور بوده اید و ممکن است کلا نتوانید با وی رابطه برقرار کنید!
2. پیامدهای منفی بالقوه موجود را بررسی کنید.
همچنین پیشبینی کردن انتظار خودتان از واکنش آنها یک ایده مناسبی می باشد. البته شما آنها را نمی شناسید، ولی احتمالا بیان کردن علل جدایی تان در اولین ملاقات می تواند به شما کمک کند تا نسبت به احتمال ایجاد مجدد این رابطه اطلاع کسب کنید.
برای مثال، در صورتی که شما بچه ای باشید که در نتیجه رابطه جنسی مخفی یک مرد ازدواج کرده با یک زن دیگری به دنیا آمده باشید، معرفی کردن شما به برادران (یا خواهران) ناتنی تان می تواند منجر به مشخص شدن خیانت پدرتان شود.
در صورتی که برادران (یا خواهران) ناتنی شما ثروتمند باشند، شاید نسبت به انگیزه های شما برای معرفی خودتان مشکوک باشند و این فرض را داشته باشند که به خاطر ثروت آنها چنین ادعایی را بیان می کنید.
علاوه بر این، در صورتی که برادران (یا خواهران) ناتنی شما جوان باشند و والدین بیولوژیکی شما همچان دارای رابطه ازدواج باشند، شناخت این مورد که والدینشان در رابطه ازدواجیش خیانت کرده است، برای آنها ناراحت کننده خواهد بود.
3. در صورت امکان، از والدین خودتان مشورت بگیرید.
در صورتی که هر دو والدینتان زنده باشند یا در کنار شما زندگی کنند، صحبت کردن با آنها می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بهتری بگیرید.
شاید آنها با تصمیم شما برای ارتباط برقرار کردن با برادران (یا خواهران) ناتنی تان مخالفت کنند یا اینکه یک سری راهنمایی ها و اطلاعاتی را در مورد این خویشاوندانتان به شما بدهند که قبلا در مورد آنها با شما صحبت نکرده اند.
یک زمان مناسبی را انتخاب کنید که هم شما و هم والدینتان ریلکس، آماده و بدون هیچ نوع مورد حواسپرت کننده باشید و بتوانید به راحتی در مورد این موضوع صحبت کنید.
موضوع را به این صورت مطرح کنید که “پدر (یا مادر)، اخیرا ذهن من بیشتر درگیر برادران (یا خواهران) ناتنی ام شده است. هر چقدر که بزرگ می شوم، تمایل بیشتری به شناخت آنها پیدا می کنم. نظر شما در این رابطه چیست؟”
همچنین این موضوع را در نظر داشته باشید که ممکن است پدرتان آمادگی لازم را برای صحبت کردن در مورد این موضوع نداشته باشد.
انتخاب کردن روش ارتباط
1. از والدینتان کمک بگیرید.
علاوه بر بررسی کردن نظر والدین خودتان در مورد ارتباط خودتان، همچنین می توانید از آنها بخواهید که برای برقراری ارتباط به شما کمک کنند.
در مورد اینکه شما و برادران (یا خواهران) ناتنی تان باید با هم رابطه داشته باشید، صحبت کنید. در صورتی که پدر یا مادرتان بخواهد در ارتباط برقرار کردن با برادران (یا خواهران) ناتنی تان به شما کمک کند، از آنها کمک بگیرید.
شما می توانید بگویید که “من واقعا می خواهم برادران (یا خواهران) ناتنی ام را بشناسم. آیا می توانید به من کمک کنید تا آنها را پیدا کنم و (یا) با آنها ارتباط برقرار کنم؟”
2. یک رابطه ای پیدا کنید.
در صورتی که شما در همان شهر یا منطقه مربوط به برادران (یا خواهران) ناتنی تان زندگی کنید، یا یک سری آشنایان مشترکی داشته باشید، این شرایط می تواند برای برقراری ارتباط به شما کمک کند. به منظور ایجاد کردن رابطه می توانید از خویشاوندان یا دوستان خانوادگی کمک بگیرید.
این فرد می تواند به برادران (یا خواهران) ناتنی شما یک سری اطلاعاتی را در مورد یک برادر (یا خواهری) ارائه دهند که هیچ اطلاعی در مورد آن ندارند.
علاوه بر این، در صورتی که پاسخ برادران (یا خواهران) ناتنی شما مطابق با میل شما نباشد، این فرد می تواند نقش یک حمایت کننده را از شما داشته باشد.
از این فرد بخواهید که به خاطر شما با برادران (یا خواهران) ناتنی شما ارتباط برقرار کند. شما می توانید به این فرد بگویید که “آیا این امکان وجود دارد که به خاطر من به پیش هری و بت بروید؟ در صورتیکه آنها علاقمند باشند، می خواهم که با آنها صحبت کنم. شماره من …. است.”
3. در شبکه های اجتماعی به آنها پیام بدهید.
رسانه اجتماعی باعث شده است که دنیا کوچکتر شود. افرادی که در نقاط مختلف جهان زندگی می کنند، فقط از طریق کلیک کردن بر روی یک نشانه گر می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
در صورتیکه بتوانید برادران (یا خواهران) ناتنی تان را در فیس بوک پیدا کنید، می توانید یک درخواست دوستی به آنها بفرستید و از آنها بخواهید که با شما ارتباط داشته باشند.
سعی کنید که اولین ارتباطتان مختصر باشد. شما می توانید بگویید که “سلام، من هم در منطقه Bay هستم! فکر می کنم هر دو ما یک سری افراد مشترکی را بشناسیم.”
4. یک ایمیل بفرستید.
در صورتی که بتوانید اسم کامل برادران (یا خواهران)ناتنی تان را پیدا کنید، احتمالا خواهید توانست که یک ایمیل شخصی یا کاری مربوط به این فرد را پیدا کنید.
در برخی موارد، افراد آدرس های ایمیلشان را در پروفایل های رسانه اجتماعی شان به اشتراک می گذارند. شما از این طریق می توانید ایمیل فرد مورد نظرتان را پیدا کنید.
ایمیل فرستادن یک روش رسمی تری برای برقراری ارتباط با برادران (یا خواهران) ناتنی تان می باشد.
چرا که شما بدون دیدن نارضایتی یا واکنش طرف مقابلتان، می توانید یک پیام طولانی بنویسید؛ در نتیجه شما یک فرصت مناسبی را برای معرفی خودتان و توضیح شرایط مربوط به رابطه خودتان با آنها را خواهید داشت.
در نوشته خودتان نسبت به واکنش آنها حساس باشید، چرا که آنها از وجود داشتن شما مطلع نمی باشند. سعی کنید که از کلمات مثبت و نشان دهنده علاقمندی استفاده کنید، ولی این فرض را نداشته باشید که آنها حتما به داشتن رابطه با شما علاقمند خواهند بود.
“من مطلع هستم که این مورد می تواند برای شما تعجب آور باشد، ولی پدر هر دو ما یک نفر می باشد. من از مدت ها پیش این موضوع را می دانستم.
با این وجود، اخیرا دچار سرطان شده ام و این شرایط باعث شده است که بخواهم با شما ارتباط برقرار کنم.” توضیح دادن مختصر رابطه موجود و دلایل شما برای برقراری ارتباط با این فرد می تواند یک نقطه شروع مناسبی باشد.
مقابله با عدم پذیرش احتمالی
1. مشخص کنید که آیا تسلیم خواهید شد یا ادامه خواهید داد.
یک اختلاف خیلی جزئی مابین علاقمند بودن و فضول بودن وجود دارد. باید این فرآیند را با ترفند خاصی انجام دهید تا از بروز استرس عاطفی غیر ضروری در خودتان و برادران (یا خواهران) ناتنی تان اجتناب کنید.
در صورتی که اولین ملاقات شما همراه با سکوت باشد و حرف خاصی زده نشود، آیا همچنان سعی خواهید کرد ارتباط بیشتری برقرار کنید یا از این کار صرفنظر خواهید کرد؟
صرفا به این دلیل که ممکن است ایمیل ها یا پیام های قبلی گم شوند یا در پوشه اسپم قرار بگیرند، فرستادن یک ایمیل یا پیام دیگری یک کار هوشیارانه ای می باشد.
با این وجود در صورتی که بعد از چند بار پیام فرستادن هیچ جوابی دریافت نکرده باشید، این مورد می تواند نشان بدهد که برادران (یا خواهران) ناتنی تان علاقه ای به ملاقات با شما ندارند.
هر چند ممکن است در مرحله اول به نظر برسد که آنها به برقراری ارتباط با شما علاقمند هستند، ولی همچنان این احتمال وجود دارد که این رابطه از بین برود.
زمانیکه آنها پاسخ دادن به پیام ها یا تماس ها را به صورت ناگهانی متوقف کنند، سعی کنید که ناامید نشوید.
2. احساسات خودتان را درک کنید، ولی آنها را رد نکنید.
تصمیم شما برای برقراری ارتباط با برادران (یا خواهران) ناتنی تان که شما را ندیده اند، یک تصمیم شجاعانه ای می باشد. شما هیچ ایده و درکی نسبت به برخوردی که با درخواست شما صورت خواهد گرفت، ندارید ولی همچنان می توانید کار خودتان را شروع کنید.
احساس عصبانیت، آسیب دیدن یا ناامیدی یک احساس کاملا عادی می باشد. با این وجود، اجازه ندهید که این احساسات منجر به ایجاد این تفکر در شما شود که ارزشتان پایین آمده است یا زیان دیده اید.
این نکته را در نظر داشته باشید که برادران (یا خواهران) ناتنی تان شما را نمی شناسند. به همین دلیل امتناع آنها به احتمال زیاد به دلیل ترس یا تعجب شان از وجود داشتن شما صورت گرفته است نه به خاطر شخص شما.
در صورتی که شما عاشق یک فردی باشید که برای حضور شما در زندگیش ارزش قائل است، برای این رابطه اهمیت قائل شوید و خودتان را سرگرم این رابطه بکنید. همچنین به خودتان بگویید که این کار به ضرر خودشان (برادر یا خواهر ناتنی تان) بوده است.
توجه داشته باشید که حتی در صورتی که آنها برای ارتباط برقرار کردن با شما آمادگی نداشته باشند، شاید در ادامه بتوانند چنین آمادگی را به دست بیاورند.
حتما اطلاعات مربوط به خودتان (شامل شماره موبایل یا ایمیل یا هر مورد دیگری) را در اختیار وی قرار دهید و آنها را مطمئن کنید که در صورتی که بعدا بخواهند با شما ارتباط برقرار کنند، از آنها استقبال خواهید کرد.
3. با یک مشاور صحبت کنید.
با وجود اینکه می دانید امتناع صورت گرفته یک برخورد شخصی نبوده است، ولی ممکن است که این برخورد بر روی شما تاثیر داشته باشد. مراجعه به یک مشاور در این شرایط می تواند به شما کمک کند که شرایط موجود را بپذیرید و به زندگی تان ادامه دهید.
شاید شما تنها فرزندی باشید که نسبت به وجود داشتن برادران (یا خواهران) ناتنی مطلع می باشد و امیدوار باشید که اولین ملاقات شما خوشحال کننده باشد و به ایجاد روابط عمیق و پایدار منجر شود.
یا ممکن است که یکی از والدینتان اخیرا فوت شده باشد و برای سوگواری کردن به یک فردی نیاز داشته باشید. از یک مشاور متخصصی مشورت بگیرید که بتواند در کنترل کردن احساساتتان و مقابله کردن با امتناع صورت گرفته به شما کمک کند.
نویسنده: ,Kiare Heston, LICSW ترجمه : همسرانه
به روز رسانی شده در: 5 جولای 2019