مراحل خواب: چرخه خواب REM و غیر REM

به زبان ساده ، خواب وضعیتی است از ادراک و عدم واکنش به محیط ، که توسط فرآیندهای فیزیولوژیکی و رفتاری منحصر به فرد مشخص می شود (Carskadon & Rechtschaffen، 2011).

در طول بیداری ، نورون های خاصی در مغز ما آتش می گیرند و ما را تحریک و هوشیار می کنند. با این حال ، در هنگام خواب ، این مدارهای عصبی مهار می شوند ، عضلات ما کاملاً شل می شوند و بدن ما کاملاً غیرفعال می شود (شوارتز و روت ، 2008).

مقدمه ای بر خواب

اگرچه تحقیقات نشان می دهد که بسیار پیچیده تر است ، اما سطح آگاهی را می توان در سه جز components آگاهانه ، ناخودآگاه ، ناخودآگاه تصور کرد ، همانطور که در ابتدا توسط زیگموند فروید تعریف شده است .

 حالت آگاهی آگاهانه به عنوان آگاهی و پاسخگویی به محیط اطراف (بیداری) طبقه بندی می شود.

 ذهن ناخودآگاه متشکل از افکاری است که در حال حاضر خارج از آگاهی آگاهانه هستند اما برای یادآوری در دسترس هستند و می توانند هوشیار شوند (فروید و استراچی ، 1984).

بیهوشی با عدم توانایی در پاسخ دادن به محرک های بیرونی ، عدم آگاهی از خود و محیط و هیچ مدرکی از درک یا بیان زبان مشخص می شود – این حالت عدم پاسخگویی است (ماسیمینی و همکاران ، 2009).

به عنوان مثال یک فرد خوابیده در حالت بیهوشی است. همینطور فردی در کما یا شخصی که غش کرده است. با این حال ، تفاوت در این است که اگر فرد محرک به اندازه کافی قوی باشد ، می تواند فرد خوابیده را تحریک کند (به عنوان مثال ، تکان دادن فرد ، تاباندن نور شدید یا ایجاد صدای بلند). پس از بیدار شدن ، اکنون در وضعیت هوشیاری قرار گرفته اید و از محیط پیرامون خود آگاه هستید.

ریتم شبانه روزی

اما بدن ما از کجا می داند که چه زمانی باید بین این حالت های خواب و بیداری رفت و برگشت کند؟ خوشبختانه ، همه ما یک ساعت داخلی داریم که به ما می گوید چه موقع این کار را انجام دهیم. ریتم شبانه روزی ، ساعت 24 ساعته ما ، به عنوان چرخه خواب / بیداری ما عمل می کند.

این ساعت بدن در هسته سوپراکیاسماتیک (SCN) ، یک جفت گروه مجزا از سلول ها واقع در هیپوتالاموس قرار دارد (دوبوکوویچ ، 2007). با دریافت اطلاعات مربوط به نور ورودی از چشم ، تولید ملاتونین ، هورمونی را که باعث خواب آلودگی شما می شود ، کنترل می کند (Dubokovich، 2007).

هنگامی که نور کمتری وجود دارد (مانند شب) ، SCN به مغز می گوید ملاتونین بیشتری تولید کند تا خواب آور شوید و بتوانید بخوابید. بعد از یک شب استراحت ، سطح ملاتونین پایین می آید و شما برای روز بیدار خواهید بود.

خواب REM و غیر REM

خواب به طور سنتی به دو دسته تقسیم می شود: حرکت غیر سریع چشم (NREM) و حرکت سریع چشم (REM).

 مرحله 1: سبک ترین خواب |مراحل خواب

مرحله 1 اولین مرحله از خواب غیر REM (N1) است. این مرحله معمولاً کمتر از 10 دقیقه طول می کشد (Altevogt & Colten، 2006) و با کاهش ضربان قلب ، تنفس و حرکات چشم (Lockett ، 2020) و همچنین شل شدن عضلات مشخص می شود. با ورود به مرحله ای از خواب سبک ، امواج مغزی شما نیز شروع به کند شدن می کند.

در آغاز مرحله 1 ، مغز امواج آلفا با دامنه بالا تولید می کند و با پیشرفت مرحله شروع به تولید امواج تتا می کند (Abeln و همکاران ، 2014). به زبان ساده ، امواج مغزی پالس های الکتریکی در مغز هستند که با توجه به آنچه انجام می دهیم یا احساس ما تغییر می کنند (Abhang و همکاران ، 2016).

با کند شدن امواج (کاهش فرکانس یا چرخه در ثانیه) ، مغز به خواب عمیق تری می رود. امواج آلفا بالاترین فرکانس (بنابراین سریعترین) از میان سه موج مغزی است که مشخصه خواب است ، و توضیح می دهد که چرا وقتی تازه به خواب رفته ایم و هنوز در حالت خواب عمیق نیستیم ، می توانیم به راحتی بیدار شویم.

 مرحله 2: خواب سبک |مراحل خواب

مرحله 2 (N2) هنوز یک دوره خواب سبک است ، که با ویژگی های مشابه N1 مشخص می شود ، مانند کاهش سرعت ضربان قلب و تنفس ، و ماهیچه ها حتی بیشتر از N1 شل می شوند (Lockett ، 2020).

در این مرحله ، دمای بدن شما کاهش می یابد و حرکات چشم کاملاً متوقف می شوند (Lockett، 2020). مرحله 2 با امواج تتا مشخص می شود (Abeln و همکاران ، 2014) ، اما مغز همچنین شروع به تولید انفجارهایی از فعالیت سریع و موزون موج مغزی می کند که به نام دوک های خواب شناخته می شوند ، که برای یادگیری و حافظه مهم هستند (Fogel & Smith، 2011) .

علاوه بر دوکهای خواب وجود کمپلکسهای k ، الگوهای دامنه بالا از فعالیت مغز است که ممکن است در پاسخ به محرکهای محیطی رخ دهد (Forget at al.، 2011). در کل ، N2 تقریباً 20 دقیقه طول می کشد (Altevogt & Colten، 2006).

 مراحل 3 و 4: خواب عمیق

مرحله 3 (N3) که قبلاً به عنوان مراحل 3 و 4 شناخته می شد ، آخرین مرحله از خواب غیر REM است. در طول N3 ، ضربان قلب و تنفس شما به کمترین میزان خود می رسد و ماهیچه های شما آنقدر آرام هستند که بیدار کردن شما ممکن است دشوار باشد (لاکت ، 2020).

این مرحله به دلیل وجود امواج دلتا ، یا امواج کند مغز ، “خواب موج آهسته” نامیده می شود ، زیرا مغز در مقایسه با N1 و N2 در حالت عمیق تری از خواب است (Abeln et al.، 2014) . پیاده روی در خواب و وحشت شبانه نیز از ویژگی های منحصر به فرد N3 است (سینگ و همکاران ، 2018).

پیاده روی در خواب ، یا خواب گویی ، هنگامی رخ می دهد که خواب و بیداری با هم ترکیب شده و فرد در حالت مبهم و ناهماهنگ سرگردان باشد (کالس و همکاران ، 1980). وحشت شبانه بیداری نسبی از خواب است که طی آن رفتارهایی مانند جیغ زدن ، لگد زدن و وحشت رخ می دهد (کالس و همکاران ، 1980).

هر دو راه رفتن در خواب و ترس های شبانه بیشتر از بزرگسالان در کودکان اتفاق می افتد. خواب موج آهسته همچنین با بهبودی بدنی و انواع خاصی از یادگیری همراه است (Tononi & Cirelli، 2006).

علاوه بر این ، در این مرحله است که هورمون رشد انسانی (HGH) ترشح می شود. HGH برای ترمیم و بازسازی بدن و ماهیچه های شما از استرس های روز کار می کند (Iyo، 2020). N3 بین 20 تا 40 دقیقه طول می کشد (Altevogt & Colten، 2006).

 مرحله 5: خواب REM

خواب REM یک خواب عمیق تر از هر سه مرحله خواب غیر REM است. خواب REM با حرکات سریع چشم و فلج تقریباً کامل بدن تعریف می شود ، در غیر این صورت REM atonia شناخته می شود ، جایی که نورون های حرکتی کاملاً مهار می شوند (مک کارلی و همکاران ، 1995).

در این مرحله ، امواج مغزی دارای دامنه سریع و کم هستند ، بسیار شبیه به الگویی است که در هنگام بیداری مشاهده می شود ، که توسط الکتروانسفالوگرافی اندازه گیری می شود (EEG؛ Brown & McCarley، 2008). EEG یک روش پایش الکتروفیزیولوژیک برای ثبت فعالیت الکتریکی مغز است و این فناوری معمولاً در مطالعات خواب برای اندازه گیری فعالیت امواج مغزی استفاده می شود (Niedermeyer & da Silva، 2004).

در بدو تولد ، انسان ها تقریباً یک سوم از 24 ساعت شبانه روز را در خواب REM می گذرانند. همانطور که بالغ می شویم ، درصد خواب REM به سرعت کاهش می یابد ، به طوری که تقریباً در سن 10 سالگی ، به درصد بزرگسالان خواب REM ، تقریباً 20-25 درصد از کل زمان خواب می رسد (مک کارلی و همکاران ، 1995).

با این وجود ، بازگشت مجدد REM یا افزایش خواب REM بالاتر از سطح طبیعی ، می تواند پس از یک دوره کمبود خواب رخ دهد (Verma و همکاران ، 2001). یعنی افزایش خواب REM پس از یک شب خواب کم REM وجود دارد.

ویژگی اصلی خواب REM وجود رویاها است. رویاها توالی تصاویر ، ایده ها ، عواطف و احساساتی است که معمولاً به صورت غیرارادی در ذهن رخ می دهد (Tirapu-Ustarroz، 2012).

شواهد مربوط به رویاهایی که در هنگام خواب REM رخ داده اند ، با مطالعاتی نشان داده شده است که در آن افرادی که از خواب REM بیدار شده اند ، رویاهای مفصل ، زنده و احساسی را به یاد می آورند ، در مقابل سوژه هایی که در خواب غیر REM بیدار شده اند و خواب های کمتر روشن را گزارش می دهند (Purves و همکاران) ، 2001).

در حالی که معنای رویاها و اینکه چرا خواب می بینیم نسبتاً ناشناخته است ، نظریه ها حاکی از آن است که ممکن است هنگام تحکیم خاطرات (Pace-Schott، 2013) ، آماده شدن برای تهدیدهای احتمالی در آینده (Valli و همکاران 2005) ، رویا را نشان دهیم ، عملکرد ذهنی ناخودآگاه را منعکس می کند. یک روش روانکاوی (Eiser ، 2005) ، یا به توسعه بیشتر توانایی های شناختی کمک می کند (Medrano-Martinez & Ramos-Platón، 2014).

چرخه خواب |مراحل خواب

چرخه خواب در حیوانات دیگر

انسان ها از بسیاری جهات ممکن است بی نظیر باشند ، اما اینکه ما می خوابیم یکی از آنها نیست. همانطور که گفته شد ، خواب برای بهبودی ، ذخیره سازی حافظه و رشد مهم است ، بنابراین کاملاً منطقی است که سایر حیوانات نیز به خواب احتیاج دارند.

با این حال ، طول خواب ، وضعیت هوشیاری مغز و اینکه آیا خواب دیدن رخ می دهد در گونه ها متفاوت است.

اما آیا همه حیوانات حتی می خوابند؟ تحقیقات نشان داده است که پرندگان و پستانداران می خوابند (سیگل ، 2008). یعنی برای مدت زمان مشخصی نسبت به محیط اطراف خود بیهوش می شوند. خزندگان می خوابند ، اما تحقیقات در مورد اینکه آیا آنها به حالت REM مانند خواب می رسند ، نتیجه ای ندارد.

ماهی ها و دوزیستان میزان آگاهی خود را کاهش می دهند اما هرگز بیهوش نمی شوند (سیگل ، 2008). از طرف دیگر ، به نظر نمی رسد حشرات بخوابند (و هرگز نشان داده نشده است که وارد خواب REM شوند) ، اگرچه ممکن است دوره هایی از عدم فعالیت را تجربه کنند (مک کارلی و همکاران ، 1995).

درک این نکته مهم است که در حالی که سایر حیوانات نیز می خوابند ، اما انواع مختلف حیوانات چرخه خواب متفاوتی دارند. پرندگان و پستانداران خواب غیر REM و REM دارند ، اما برای پرندگان ، هر دو چرخه بسیار کوتاه تر هستند – میانگین غیر غیر REM تقریباً دو و نیم دقیقه است در حالی که REM تنها نه ثانیه طول می کشد (Ogden، 2015).

طول این چرخه ها نیز از پستانداران تا پستانداران است. به عنوان مثال ، خواب REM به مدت 24 دقیقه در گربه و 12 دقیقه در موش صحرایی اتفاق می افتد (مک کارلی و همکاران ، 1995).

اگرچه تحقیق در مورد چرخه های خواب خزندگان کاملاً قطعی نیست ، یک مطالعه در سال 2016 بر روی مغز یک مارمولک ، اژدهای استرالیایی نشان داد که الگوی خواب موج آهسته و REM به طور مداوم و با یک دوره تقریباً 80 ثانیه ای در نوسان است (Shein-Idelson و همکاران ، 2016).

اکنون که دانستیم حیوانات دیگر نیز می خوابند و حتی برخی از آنها بین چرخه های REM و غیر REM متناوب هستند ، دقیقاً مانند انسان ها ، شاید این سوال را داشته باشید که آیا حیوانات دیگر خواب می بینند؟ با مطالعه امواج مغزی و مراحل خواب ، تحقیقات از این ادعا که پستانداران و پرندگان رویای خود را تأیید می کنند ، پشتیبانی می کند ، زیرا هر دو گروه در جایی که خواب می بینند وارد خواب REM می شوند.

این احتمال وجود دارد که خزندگان خواب ببینند ، زیرا مطالعات گذشته نشان می دهد که آنها نوعی خواب REM را نیز به نمایش می گذارند (Libourel et al.، 2018؛ Shein-Idelson et al.، 2016) ، اما محققان هنوز در مورد اینکه آیا این کاملاً درست است مطمئن نیستند.

و گرچه تشخیص خواب دیدن حیوانات دشوار است ، اما درک محتوای خاص این خواب ها حتی از چالش بیشتری برخوردار است. روشن می شود که تحقیقات بیشتر در این زمینه لازم است.

چه زمانی باید هشدار خود را تنظیم کنم؟

یک چرخه خواب فردی معمولاً حدود نود دقیقه تا دو ساعت طول می کشد و در این مدت مغز از خواب موج آهسته به خواب REM می رسد. با این حال ، چرخه خواب به آسانی دوچرخه سواری در مراحل متوالی نیست.

با پیشرفت شب ، مدت زمانی که ما در یک مرحله خاص می گذرانیم تغییر می کند ، همچنین ترتیب مراحل تغییر می کند. به عنوان مثال ، متوسط ​​طول اولین چرخه خواب غیر REM-REM 70 تا 100 دقیقه است.

چرخه های دوم و بعدی دوام بیشتری دارند – تقریباً 90 تا 120 دقیقه (Carskadon & Rechtschaffen ، 2011). در بزرگسالان ، خواب REM با پیشرفت شب افزایش می یابد و طولانی ترین آن در یک سوم آخر وقت صرف خواب است. N2 شروع به حساب کردن بیشتر خوابهای غیر REM می کند و N3 حتی می تواند به طور کلی ناپدید شود (Altevogt & Colten، 2006).

به طور متوسط ​​در شب ، بزرگسالان معمولاً باید حداقل چهار یا پنج چرخه خواب در هر شب یا 7 تا 9 ساعت كل خواب داشته باشند (Hirshkowitz et al.، 2015). با این وجود ، از یک فرد به فرد دیگر و از یک شب به شب ، درجه زیادی از تنوع وجود دارد (Carskadon & Rechtschaffen، 2011).

به عنوان مثال ، نوزادان چرخه خواب کوتاه تری دارند و در 9 ماه اول زندگی فقط حدود 50 دقیقه طول می کشد و خوابیدن نوزادان در نوزادان از 14 تا 18 ساعت در روز معمول است (Hirshkowitz et al.، 2015).

در مورد چرت زدن ، بیشتر متخصصان موافقند که چرت کوتاه تر بهتر است اگر هدف فرد این است که احساس سرحال و هوشیاری کند. با این حال ، نتایج یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که چرت های 25 ، 35 و حتی 45 دقیقه ای به طور قابل توجهی علائم استرس و خستگی را در مردان فعال جسمی کاهش می دهد (Hsouna، 2019).

همچنین باعث بهبود توجه و عملکرد فیزیکی آنها شد. بنیاد ملی خواب هشدار می دهد که چرت زدن طولانی تر ممکن است احساس غرور در شما ایجاد کند ، زیرا باید از خواب عمیق تری بیدار شوید.

به طور خلاصه ، اگر می خواهید چرت بزنید ، اطمینان حاصل کنید که خیلی کوتاه نیست که احساس شادابی و بیدار شدن از خواب بکنید یا طولانی بودن خواب REM خود را قطع کرده و حتی احساس خستگی بیشتری نسبت به قبل از خواب دارید. درست مثل Goldilocks ، طول چرت شما باید درست باشد!

و وقتی زمان خوابیدن برای شب فرا رسیده است ، اطمینان حاصل کنید که حداقل 7 ساعت خواب دارید. نکته اصلی این است که خواب مهم است و شما باید اطمینان حاصل کنید که هر روز خواب کافی داشته باشید!

ویلیام دمانت: پدر خواب |مراحل خواب

اگر خوب خوابیم ، چگونه می توانیم چیزی درباره خواب بدانیم؟ ما نمی توانیم در اواسط خواب یک پرسشنامه ارائه دهیم یا از افراد بخواهیم در حالی که بیهوش هستند مکالمه کنند. خوشبختانه ، ما مردی به نام دکتر ویلیام دمنت داریم که از بیشتر آنچه در مورد خواب می دانیم تشکر می کند.

دکتر دمنت ، معروف به “پدر داروی خواب” ، یک شهروند واشنگتن است که آرزو داشت روزنامه نگار شود. متأسفانه ، همه کلاس های روزنامه نگاری در دانشگاه واشنگتن کامل بود ، بنابراین دمنت ترجیح داد به جای آن در مقدمه ای در دوره روانشناسی ثبت نام کند.

به نظر او این کلاس آنقدر جالب بود که برنامه هایش برای روزنامه نگاری را کنار گذاشت و تصمیم گرفت که می خواهد روانکاو شود (استنفورد ، 2008).

دمنت پس از تحصیل در دانشگاه واشنگتن ، به دانشکده پزشکی دانشگاه شیکاگو رفت که در آنجا تنها کسی که خواب می خواند عضو هیئت علمی ناتانیل کلیتمن بود (استنفورد ، 2008). این دو در دهه 1950 همکاری مشترک خود را آغاز کردند و به بزرگترین کشفیات مربوط به خواب در این زمینه دست یافتند . اولین کشف آنها ، در سال 1953 ، خواب سریع حرکت چشم (REM) بود (Aserinsky & Kleitman، 1953).

منابع سبک APA

Abeln، V.، Kleinert، J.، Strüder، HK، & Schneider، S. (2014). حفره موج مغزی برای خواب بهتر و وضعیت پس از خواب بازیکنان جوان نخبه فوتبال – یک مطالعه آزمایشی . مجله علوم ورزشی اروپا ، 14 (5) ، 393-402.

Abhang، PA، Gawali، BW، & Mehrotra، SC (2016). مقدمه ای برای تشخیص احساسات مبتنی بر EEG و گفتار . مطبوعات دانشگاهی

Altevogt ، BM ، و Colten ، HR (ویراستاران). (2006) اختلالات خواب و کمبود خواب: یک مشکل بهداشت عمومی برآورده نشده است . مطبوعات آکادمی های ملی.

Aserinsky، E.، & Kleitman، N. (1953). دوره هایی از تحرک چشم ، و پدیده های همزمان ، به طور منظم در هنگام خواب . علم ، 118 (3062) ، 273-274.

براون ، RE ، و مک کارلی ، RW (2008). مبانی عصبی و عصبی شیمیایی سیستم های خواب بیداری و REM. در نوروشیمیایی خواب و بیداری / انتشارات: JM Monty، SR Pandi-Perumal، CM Sinton (ص 23).

Carskadon، MA، & Rechtschaffen، A. (2011). نظارت و مرحله بندی خواب انسان. اصول و عمل طب خواب ، 5 ، 16-26.

De Andrés، IT، Garzón، M.، & Reinoso-Suárez، F. (2011). آناتومی عملکردی خواب غیر REM . مرزها در عصب شناسی ، 2 ، 70.

Dement، W.، & Kleitman، N. (1957) تغییرات چرخشی EEG در هنگام خواب و ارتباط آنها با حرکات چشم ، تحرک بدن و خواب. الکتروانسفالوگرافی و نوروفیزیولوژی بالینی ، 9 (4) ، 673-690.

Dubocovich ، ML (2007). گیرنده های ملاتونین: نقش در خواب و تنظیم ریتم شبانه روزی داروی خواب ، 8 ، 34-42.

Eiser ، AS (2005) فیزیولوژی و روانشناسی رویاها . سمینارها در مغز و اعصاب 25 ، 97–105.

Fogel، SM، & Smith، CT (2011). عملکرد اسپیندل خواب: شاخص فیزیولوژیکی هوش و مکانیزمی برای تثبیت حافظه وابسته به خواب. علوم اعصاب و بررسی های زیست رفتاری ، 35 (5) ، 1154-1165.

Forget، D.، Morin، CM، & Bastien، CH (2011). نقش k کمپلکس خود به خود و برانگیخته در کنترل های خواب خوب و در افراد مبتلا به بی خوابی. خواب ، 34 (9) ، 1251-1260.

فروید ، S. ، و Strachey ، J. (1984). در مورد روانشناسی: نظریه روانکاوی: “فراتر از اصل لذت” ، من و شناسه و سایر آثار . پنگوئن

Hirshkowitz، M.، Whiton، K.، Albert، SM، Alessi، C.، Bruni، O.، DonCarlos، L.، … & Neubauer، DN (2015). توصیه های مدت زمان خواب بنیاد ملی خواب: روش و خلاصه نتایج. سلامت خواب ، 1 (1) ، 40-43.

Hsouna، H.، Boukhris، O.، Abdessalem، R.، Trabelsi، K.، Ammar، A.، Shephard، RJ، & Chtourou، H. (2019). تأثیر مدت زمان های مختلف چرت بر عملکرد حداکثر کوتاه مدت ، توجه ، احساسات ، درد عضلات ، خستگی ، استرس و خواب. فیزیولوژی و رفتار ، 211 ، 112673.

Iyo ، J. (2020) خواب چگونه بر میزان هورمون رشد انسانی (HGH) شما تأثیر می گذارد . بازیابی شده از https://www.tuck.com/sleep-hgh/

Kales، A.، Soldatos، CR، Bixler، EO، Ladda، RL، Charney، DS، Weber، G.، & Schweitz، PK (1980). عوامل وراثتی در راه رفتن در خواب و وحشت های شبانه . روانپزشکی Br J ، 137 (2) ، 111-118.

Libourel ، PA ، Barrillot ، B. ، Arthaud ، S. ، Massot ، B. ، Morel ، AL ، Beuf ، O. ، … و Luppi ، PH (2018). همسانی جزئی بین حالت های خواب در مارمولک ها ، پستانداران و پرندگان ، تکامل پیچیده ای از حالت های خواب در آمنیوت ها را نشان می دهد . زیست شناسی PLoS ، 16 (10) ، e2005982.

Lockett ، E. (2020) مراحل خواب: آنچه در طول هر یک اتفاق می افتد . برگرفته از https://www.healthline.com/health/healthy-sleep/stages-of-sleep

Massimini ، M. ، Boly ، M. ، Casali ، A. ، Rosanova ، M. ، & Tononi ، G. (2009). یک رویکرد آشفته برای ارزیابی ظرفیت هوشیاری مغز . پیشرفت در تحقیقات مغزی ، 177 ، 201-214.

McCarley، RW، Greene، RW، Rainnie، D.، & Portas، CM (1995). مدولاسیون عصبی مغز مغز و خواب REM . در سمینارهای علوم اعصاب (جلد 7 ، شماره 5 ، صص 341-354). مطبوعات دانشگاهی

Medrano-Martinez، P.، & Ramos-Platón، MJ (2014). تولید و عملکرد رویاها. Revista de neurologia ، 59 (8) ، 359-370.

Niedermeyer، E.، & da Silva، FL (ویراستاران). (2005) الکتروانسفالوگرافی: اصول اساسی ، کاربردهای بالینی و زمینه های مرتبط . لیپینکوت ویلیامز و ویلکینز.

Ogden، D. (2015) پرندگان چگونه می خوابند؟ بازیابی شده از https://ca.audubon.org/news/how-do-birds-sleep

Pace-Schott ، EF (2013). خواب دیدن به عنوان غریزه داستان گویی . مرزها در روانشناسی ، 4 ، 159.

Purves، D.، Augustine، GJ، Fitzpatrick، D.، Katz، LC، LaMantia، AS، McNamara، JO، & Williams، SM (2001). تغییرات فیزیولوژیکی در حالت خواب. علوم اعصاب . ادن 2 ساندرلند ، کارشناسی ارشد: همکاران سیناور.

شوارتز ، JR و Roth ، T. (2008). نوروفیزیولوژی خواب و بیداری: علوم پایه و پیامدهای بالینی . نورو فارماکولوژی فعلی ، 6 4) ، 367-378.

Shein-Idelson، M.، Ondracek، JM، Liaw، HP، Reiter، S.، & Laurent، G. (2016). امواج آهسته ، امواج تیز ، موج دار و REM در اژدهایان خوابیده . علم ، 352 (6285) ، 590-595.

سیگل ، JM (2008). آیا همه حیوانات می خوابند؟ . روندهای علوم اعصاب ، 31 (4) ، 208-213.

[استنفورد] (2008). ادای احترامی برای ویلیام سی دمانت [پرونده ویدیویی]. بازیابی شده از https://www.youtube.com/watch؟v=UWkeI45kbNU

تیراپو-اوستاروز ، ج. (2012). عصب روانشناسی رویاها. Revista de Neurologia ، 55 (2) ، 101-110.

Tononi، G.، & Cirelli، C. (2006). عملکرد خواب و هموستاز سیناپسی . بررسی داروهای خواب ، 10 (1) ، 49-62.

Valli، K.، Revonsuo، A.، Pälkäs، O.، Ismail، KH، Ali، KJ، & Punamäki، RL (2005). نظریه شبیه سازی تهدید عملکرد تکاملی خواب دیدن: شواهدی از رویاهای کودکان آسیب دیده . آگاهی و شناخت ، 14 (1) ، 188-218.

Verma، A.، Radtke، RA، VanLandingham، KE، King، JH، & Husain، AM (2001). برگشت خواب موج آهسته و بازگشت REM پس از شب اول درمان با CPAP برای آپنه خواب: ارتباط با بهبود ذهنی کیفیت خواب. داروی خواب ، 2 (3) ، 215-223.